Als we verstopt zitten zeggen we netjes "moeilijke stoelgang"? Waarom? Wat heeft het woord "stoelgang" met een wc te maken?

Zeventiende eeuwse onderzoekingen naar het verband tussen gezondheid en hygiëne leidden soms tot dwaalsporen en waanideeën die uiteindelijk wel een gezond resultaat hadden. Op het platteland was het gebruikelijk om apart van het huis een hok met een put voor de behoeften te hebben. Voor de meeste stedelingen en in de kleinere huizen op het platteland was er alleen een emmer of ton om de behoeften in te doen. Zo'n emmer werd afgedekt met een deksel. In de 17de en 18de eeuw waren ook wel meubeltjes verkrijgbaar die een elegantere poep- en plasgang mogelijk maakten en de uitwerpselen aan oog en neus onttrokken. Verschillende soorten nachtspiegels (po's) en potten waren hiervoor beschikbaar. Het is aardig om te zien hoe de hogere standen zich met hun hygiënische manieren en dus door hun poepattributen probeerden te onderscheiden van boeren en burgers. De lagere standen bedienden zich van eenvoudige tinnen po's, terwijl de rijkeren in meubeltjes gecamoufleerde nachtspiegels of fraai versierde porseleinen po's bezaten. De meest luxe uitgevoerde meubels waren comfortabele zetels, zodat vanaf het verschijnen van die modellen ook van stoelgang gesproken werd.
Toen zat men dus op een stoel om de blaas en darmen te ontlasten. In de loop der tijd is het begrip stoelgang synoniem geworden voor het voldoen aan de behoefte der natuur: de ontlasting.

De stoelgang is door de eeuwen heen (en nu nog, waarschijnlijk) een rijke inspiratiebron geweest voor allerlei verbloemende dan wel onverbloemde synoniemen, omschrijvingen, uitdrukkingen en verwensingen. Dat heeft geïnspireerd tot een boek, zie afbeelding.