Hoe gaat het verder qua onderzoeken?

Eerst wordt je urine en bloed onderzocht. Als daar niets bijzonder uitkomt, zul je naar een uroloog verwezen worden. Deze zal dan d.m.v. een echo of een catheter gaan kijken of er andere oorzaken zijn.

je zal doorverwezen worden naar een uroloog!
deze gaat je onderzoeken en eventueel bekijken of je misschien een blaasverzakking hebt o.i.d
maar laat het maar nakijken want t probleem van jou is ook niet prettig..

Ga gewoon naar de Dokter.en hij zal je zeggen wat en hoe te doen.Als jij hem dan toch niet vertrouwd kun je een ander onderzoek aanvragen bij een andere Dokter

Klinkt als urge-incontinentie
Indien er verder geen klachten zijn is de kans groot dat (een goede) huisarts doorverwijst naar een bekkentherapeut (fysiotherapeut gespecialiseerd in bekkenklachten, waaronder ook urineverlies behoord).
Specifieke training van bekkenbodem, adviezen en voorlichting kan klachten verminderen.

Urine-incontinentie is een klacht waar vrijwel elke vrouw vroeg of laat in haar leven in meerdere of mindere mate te maken krijgt. In ieder geval niets om je over te schamen of je zorgen over te maken dus.

De oorzaak ligt negen van de tien keer in te slappe bekkenbodemspieren. Dat zal gemeten worden, en eventueel wordt je daarvoor doorgestuurd naar een (gespecialiseerde) fysiotherapeut. Ook zal er via een echo- onderzoek of een onderzoek met contrastvloeistof of een plas-onderzoek gekeken worden of er eventueel verhelpbare (aanleg)-problemen zijn met de blaas of de urine-wegen.

Soms helpen de oefeningen afdoende, hetzij voor de bekkenbodem, hetzij plasles en blaastraining, soms kan er operatief iets gedaan worden (hoewel maar zelden), en soms is het toch een kwestie van er mee leren leven. Er is tegenwoordig uitstekend, vrijwel onzichtbaar incontinentiemateriaal voor handen, en ook daarover zul je voldoende voorlichting aangeboden krijgen, of wellicht dat de urethra-stop (een soort 'kurkje' voor op de fles) een oplossing voor je is.

Je klachten lijken echter voornamelijk op aandrang-incontinentie te wijzen. Daarbij is het soms wat moeilijk te bepalen of de ermee gepaarde spanningen een oorzaak of een gevolg zijn. Een rol spelen ze zeker. Daar zal - als alles goed is - zeker ook naar gekeken worden. Een gesprekje met de psycholoog hoort dus ook bij een totaal-onderzoek.