Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Wie beslist over de vraag of een mens in leven wordt gehouden of niet?

Stel je voor, je bent niet getrouwd en krijgt een hartstilstand. Ze kunnen eventueel reanimeren, maar de kans op blijvende schade is heel groot. Wie beslist dan of ze jou gaan reanimeren of 'de stekker eruit trekken'? Lijkt me vreselijk als bijvoorbeeld mijn familie beslist dat ik gereanimeerd moet worden (omdat ze geen afscheid kunnen nemen) en ik dan wakker word als een kasplant...

Verwijderde gebruiker
7 jaar geleden
1.8K
TurfGraver
7 jaar geleden
Jij.
https://www.hartstichting.nl/hartziekten/hartstilstand/niet-reanimeren
Verwijderde gebruiker
7 jaar geleden
Ik lees je vraag iets anders, bedoel je wellicht: wie beslist er voor een mens als diegene zelf niet beslist heeft?

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Antwoorden (2)

De laatste keer dat ik in het ziekenhuis werd opgenomen, is mij letterlijk gevraagd of en onder welke omstandigheden ik gereanimeerd wilde worden.

Je kunt het dus zelf vooraf bepalen.
Ook is het verstandig om dit SCHRIFTELIJK aan je huisarts mede te delen. Mondelinge verklaring heeft geen zin, dit moet echt schriftelijk zijn.



https://www.hartstichting.nl/hartziekten/hartstilstand/niet-reanimeren
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
7 jaar geleden
Bij reanimeren is er geen tijd om eerst te vragen wat de familie ervan denkt. In principe word er gewoon begonnen met reanimatie, tenzij.. (dit bijvoorbeeld gebeurt in het ziekenhuis en je wensen daar bekend zijn, je heel duidelijk iets bij je draagt waaruit blijkt dat je dit niet wilt, jouw huisarts komt en bij hem of haar je wilsverklaring bekend is, etc.)

Reanimatie is overigens iets anders dan iemand kunstmatig in leven houden. Als er gereanimeerd moet worden, ben je klinisch dood. Alleen weten wij dat het in bepaalde gevallen mogelijk is om kunstmatig de bloedsomloop op gang te houden en het hart opnieuw te laten starten. In die gevallen is de dood de eerste paar minuten omkeerbaar. Pas ná een eventuele geslaagde reanimatie waarbij het hart weer klopt maar iemand niet weer tot bewustzijn komt, of iemand alleen in leven kan blijven met beademing, medicatie om de bloeddruk op peil te houden etc., hebben we het over '(kunstmatig) in leven houden.' Je kunt voor dergelijke situaties je wensen vastleggen in een wilsverklaring, en/of een vertegenwoordiger aanwijzen om ervoor te zorgen dat er zoveel mogelijk gehandeld zal worden naar jouw wensen. Dat kan trouwens ook voor reanimatie, maar zoals gezegd is er in die situatie geen tijd om uitgebreid te gaan zoeken naar een verklaring of om de familie af te gaan bellen. Is er geen wilsverklaring of is die onduidelijk, dan zal aan de meest naaste familie gevraagd worden om beslissingen voor je te nemen wanneer je dit zelf niet kunt. Is er geen familie of is die nog niet aanwezig, dan word je behandeld volgens de gangbare inzichten.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
7 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
7 jaar geleden
Prima antwoord, maar nog een kleine aanvulling. Een reanimatie is een medische handeling. Elke arts mag beslissen, als daar medische gronden voor zijn, om niet te starten met een reanimatie of om een al gestarte reanimatie te staken. Bij medische gronden bedoel ik dan dat er een medische reden is waardoor het starten van een reanimatie op voorhand zinloos is. In zo'n geval mag een arts dus ook tegen de wens van eventuele familie of zelfs de patiënt zelf ingaan.
Moge duidelijk zijn dat dit uitzonderingsgevallen betreft.
Verwijderde gebruiker
7 jaar geleden
Dat viel voor mij onder het "etc." van het "ja, tenzij" :-) Maar het is goed om het te noemen. Voor mij is het zo logisch als wat dat een arts geen medisch zinloze handelingen verricht, maar dat is het waarschijnlijk niet voor iedereen.

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding