Waarvoor geneer jij je?

Voor veel te veel dingen. Als ik daar eens mee zou stoppen zou ik kunnen beginnen met echt te leven!

Ik geneer me om te antwoorden op de vraag...

Ik schaam me dat ik mens ben als je zoveel slecht ziet in de wereld. Ik schaam dat ik niet meer mens ben als ik de edelmoedigheid van sommige mensen zie.

Ik schaam me voor de steenpuist op me voorhoofd.

Ondanks dat ik doorgaans probeer een mijns inziens tamelijk ongrijpbaar fenomeen als (individuele) schaamte zo nuchter mogelijk te benaderen ontkom ook ik soms niet aan dat wat akelig knagende gevoel. Een gevoel dat bij mij overigens steevast gepaard gaat met het spreekwoordelijke rood op de kaken.

Heb er vooral last van wanneer ik als het primair reagerende mens dat ik ben weer eens te snel, te scherp en/of te ongenuanceerd mijn mond open heb getrokken met betrekking tot een en ander.

Ik schaam me juist niet als ik onderuit zou gaan voor een vol terras. Ik schaam me als ik iets fouts zeg tegen een leuke meid bijvoorbeeld.

Nou dat heb ik elke dag wel hoor..

Gisteren was dat nog in een volle bus, de buschauffeur vertellen dat ie wel eens beter mag opletten omdat ik op de stop knop heb gedrukt. Om vervolgens zelf eens woedend naar de stopknop te wijzen en erachter te komen dat ik de stop knop zelf niet goed had in gedrukt.
(gelukkig mocht ik er nog wel uit ;)

en zoals vandaag, ga ik dood leuk in de 1e klas van de trein zitten zonder enig benul te hebben. Tot dat de conducteur komt en bij het showen van mijn OV mij aankijkt alsof ik gek ben geworden.
Hij zei: Nou meid, die is hier niet geldig hoor.
Ik in alle blondheid: Jawel, OV is geldig hoor.
Hij: Niet in de 1e klas.
Ik: wat? 1e klas? Oh maar dat wist ik niet.
Hij: dat hoor ik vaker.

gelukkig stopte de trein bijna en mocht ik met een flink genant gevoel de trein boete-loos verlaten. ;)

En zo maak ik elke dag wel iets mee...

Ik schaam me altijd voor mijn late reactie's tijdens gesprekken. Soms zit ik zo met mijn hoofd ergens anders dat ik daardoor de clou niet opmerk of het kwartje valt te laat. Dat levert soms best wel genante momenten op. Ik zeg ook altijd wel dat ik weet wat ze bedoelen, zodat ik meer tijd krijg om erover na te denken. Een tijdje geleden schreef iemand een afkorting op en ik wist niet wat het betekende; heb er driekwart jaar naar gezocht, maar ik kom erachter. En dan valt het kwartje... (lekker laat, zoals gewoonlijk)

ik moet nogal snel gapen, en soms dus op de meest genante momenten... echt niet leuk meer.

ook krijg ik het voor elkaar om op rare momenten over mijn eigen voeten te struikelen, niet op te letten (want ik loop weer eens te dromen) en daardoor tegen iemand aan te lopen etc.

tja, en de echt genante dingen zet ik hier maar niet neer ;-)