Hoe lg je uit als iemand je niet aankijkt tijdens een gesprek?

Veel mensen maken geen oogcontact tijdens een gesprek, omdat ze het als bedreigend voelen...ze zijn bang voor wat de ander over ze zal denken.
Het zijn vaak mensen die niet erg zelfbewust zijn of zich minderwaardig voelen. Zij zullen zich vaak angstig of verlegen voelen en hebben hier zo hun eigen ideeën over die uiteraard meestal niet zo zijn. Ze kijken liever de andere kant op om zich niet geconfronteerd te hoeven voelen.

Het kan echter ook desinteresse zijn en het interesseert de ander dan ook echt niets wat je vertelt. Vaak merk je het dan aan de hele lichaamstaal, of alleen al aan de verveelde gezichtsuitdrukking. De blik staart ergens in de verte of is aan het zoeken naar iets wat er interessanter uitziet.

Mensen die min of meer een autistische stoornis hebben, kunnen er niets aan doen als zij je niet aankijken. Zij (her)kennen simpelweg meestal geen uitdrukking van het gezicht, emoties zijn hen dan ook meestal vreemd, althans de interpretatie ervan.

Wij zijn als Nederlander heel open en zien het als 'eerlijk' als iemand je aankijkt tijdens het gesprek, het is onze cultuur. Neem eens mensen uit een andere cultuur...zij hebben vaak heel andere regels en een andere lichaamstaal. Arabieren en ( zuid) Aziaten zullen een gesprekspartner juist niet aankijken. Japanners zullen bijv. altijd iets naar beneden kijken en zien dit als een teken van respect. Ook in de VS zullen tijdens zakelijke besprekingen, de luisterende personen vaak wegkijken en misschien slechts af en toe even kijken.

Door iemand tijdens een gesprek niet aan te kijken, geef je de ander al het gevoel dat je het gesprek liever niet wilt hebben of voortzetten. Door iemand aan te kijken, al is het maar af en toe toch even, kan je met de ogen aangeven dat je luistert, dat je ermee instemt door kort te knikken of laten blijken dat je het er niet mee eens bent. In elk geval bevestig je dan dat je de ander ook daadwerkelijk hoort en begrijpt.