Begraven of cremeren ?
Heb je er al eens over nagedacht ? En zo ja wat was de uitkomst ? En op basis waarvan maak je de keuze ?
Heb je het met je naaste omgeving besproken en/of vastgelegd ?
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
Ik vraag me af wat er mis is met gewoon begraven? Ik vraag me af wat er mis is, dat dierbaren later, als ze daar behoefte aan hebben aan mijn graf kunnen staan? De praktijk leert dat er na een paar jaar er toch niet zo veel meer komen. Voor wie dat wel zou willen is een graf toch anders dan een potje met as. In de verwerkings perioden van de achterblijvers kan het zelfs heel belangrijk zijn dat er nog iets tastbaars over is in de vorm van een graf. Een plaats van bezinning, van berusting, van langzaam loslaten, zelfs een plaats van troost en een start voor een nieuw begin, een nieuwe relatie, een nieuw leven. Het is voor mij zo vanzelfsprekend dat ik begraven wordt, dat het niet is vastgelegt. Niets ten nadele van een crematie, maar een graf geeft toch meer houvast aan de nabestaanden. En dat geeft voor mij de doorslag.
Is voor mij vastgelegd, ik wil geen 'bedevaartplaats' creëren waarvan de nabestaanden zich verplicht moet voelen om het te onderhouden of te bezoeken. (Papa is gauw jarig, zou je niet een bloementje brengen?)
Cremeren - ashes to ashes. Als je praat met grafdelvers zullen ze allen voor crematie opteren. Stemt dit niet tot nadenken? En ook geen bombastische graven van marmer op je kist. geen status meer in de eindfase. keuze overwogen
Ik heb hier eigenlijk nog nooit over nagedacht en laat deze keuze vooralsnog over aan mijn nabestaanden
Inderdaad Hamabo, gewoon cremeren en het as niet bewaren maar in de natuur laten verdwijnen.
Absoluut cremeren. Ik wil dat mensen me herinneren hoe ik was en dan hoeven ze niet aan een graf te staan. Mijn omgeving is hier van op de hoogte.
Bedoel je in het westen of in het oosten? Dat maakt een groot verschil. In het westen hangt men sterk aan materiële zaken, in het oosten is dat minder. Dus in het oosten is crematie een goed idee en in het westen is begraven veel beter. Ik spreek hier weer generaal of gemiddeld genomen. Waarom is dat zo? In het westen hangt men veel sterker aan materiële zaken (is het niet zo?) en het doet pijn voor westerlingen om getuige te zijn van het vernietigen van zaken waar we aan gehecht zijn. Neem van mij maar aan dat het bewustzijn dat jij nu ervaart niet plotsklaps weg is als het lichaam geen levenskenmerken meer vertoont. Dat gaat nog minstens een paar weken door (volgens tibetanen 40 dagen(?)). Dus als men dan het lichaam gaat verbranden terwijl het bewustzijn moet ervaren, moet toekijken dat het vernietigd wordt, is geen goed idee. Voor oosterlingen die niet hechten aan het lichaam is het verbranden juist goed...
De Bijbel spreekt over begraven en niet over cremeren. Dat is ook de reden dat in onze kringen iedereen begraven wordt.
Ha, die Mystica; Ik heb duidelijk aangegeven gecremeerd te willen worden en wil mijn as laten uitstrooien. Geen herdenkingsplek dus, het levend houden van herinneringen vind ik veel belangrijker.
Daar heb ik nog niet over na hoeven denken, want ik ben pas 543 jaar oud en ga nog lang niet dood. En mocht ik onverhoopt dood gaan dan hoop ik dat dat gebeurd voordat Gargamel me opeet, want dat lijkt me nogal pijnlijk. Goed idee om dit eens te bespreken met mijn opvolger Brilsmurf. Bedankt voor je waardevolle kennis!
Ik opteer voor cremeren. Ik vind dat ik ander teveel ruimte inneem. Mocht ik echter jonge kinderen hebben dat zal ik begraven willen worden zodat ze een vaste plek hebben waar ze heen kunnen. maar eerlijk gezegd maakt het me niet heel veel uit wat ze met mijn lijk doen.
Ja, ik heb het besproken, maar niet laten vastleggen. Ik laat het over aan mijn nabestaanden.
Begraven zal het in mijn geval worden, hoewel ik niet echt een duidelijke reden kan bedenken heeft dit toch voor mij echt de voorkeur.
Hoef IK niet over na te denken. Ik ben christen en in de bijbel staat even in mijn eigen woorden dat je je moet laten begraven.
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
