Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Moet je als je 62 bent nog wel aan een kat beginnen?

Ik ben 62 jaar en heb al 13 jaar kanker... Mijn oude poes is nu bijna 2 jaar geleden overleden, ik mis het erg in huis een dier om me heen. Maar ik durf niet meer zo goed, leef van jaar tot jaar door mijn ziekte...

Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
568

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Bij de thuiszorgorganisatie waar ik een paar jaar geleden zorg van kreeg, hadden ze een dame van 94 in zorg. Die had op haar 80e een kat genomen, waarvan iedereen om haar heen riep "moet je daar nu nog wel aan beginnen?" Het was een al wat oudere kat uit het asiel. Ik heb nooit gehoord hoe het verder is gegaan met hen omdat ik mijn zorg nu anders regel: waarschijnlijk is deze dame inmiddels overleden, maar het is niet ondenkbaar dat ze haar kat heeft overleefd.

De dierenasiels zitten vol met katten die dolgraag een baasje zouden willen, zélfs als dat maar voor één, twee, of vijf jaar zal zijn. Je zou kunnen overwegen een wat oudere kat te nemen, maar dat is niet per se nodig. Mocht de kat jouw overleven, dan gaat de kat terug naar het asiel en hopelijk is er dan snel weer iemand anders die hem of haar een goed thuis wil bieden. Een goed gesocialiseerde kat die nog maar kort in het asiel zit, is vaak beter te plaatsen dan een kat die al heel lang in het asiel zit en geen 'normaal' huis meer gewend is.

Zoek eerst eens op http://ikzoekbaas.dierenbescherming.nl/zoek-asieldieren/katten of de website van een asiel bij je in de buurt. Vaak staan er omschrijvingen van het karakter bij van de kat en het type huis wat ze ervoor zoeken. Er zitten er behoorlijk wat bij voor wie ze een rustig huisje zoeken zonder kinderen, of zonder andere huisdieren, of met iemand die veel thuis is en veel geduld heeft om hem of haar rustig te laten wennen. Die katten zijn niet zomaar te plaatsen en zeker niet bij een jong gezin met kinderen en twee werkende volwassenen. Misschien kun jij zo'n kat wel het beste thuis geven dat ze maar kunnen wensen.

Persoonlijk zou ik - denk ik - niet snel een jong dier nemen onder zulke omstandigheden, maar dat is vooral gevoelsmatig. Als je een dier een goed thuis kunt geven, laat je dan niet teveel beperken door je eigen onzekere situatie. We gaan allemaal een keer sterven; dat wil nog niet zeggen dat we een huisdier geen goed thuis zouden kunnen geven tot het zover is. Het zou natuurlijk ideaal zijn als je zelf iemand kent die eventueel de kat in huis zou willen nemen als jij er niet meer voor kunt zorgen, maar als dat niet het geval is, neemt het asiel die taak weer op zich. Het is wél nodig om na te denken over wat je doet wanneer je een keer tijdelijk hulp nodig hebt, bijvoorbeeld bij ziekenhuisopname of vakantie. Maar dat geldt voor iedereen die huisdieren heeft, en gelukkig zijn er ook vele opties om dat goed te regelen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden

Andere antwoorden (3)

Is er niemand in je omgeving die net zo gek is van katten en evt. de zorg op zich wil nemen, mocht er wat gebeuren?
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
ja hoor zou ik wel doen, maar dan geen jonge kat, maar een oudere uit het asiel.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Misschien kan je particulier een ouder katje overnemen van bv iemand die het bejaardenhuis in moet.
Antoni
9 jaar geleden
Je kan ook naar een ander asiel gaan dan het asiel waar je een nare ervaring mee had.
Johfre, neem een volwassene mee als je naar het asiel gaat. Iemand die zich niet onder laat schoffelen. Als je kanker hebt (gehad) ben je een beetje kwetsbaar, ook geestelijk.

Eigenlijk vraag je hier ook steun voor je goede plan. Er is niets beter voor een mens, ook als je je niet helemaal lekker voelt, dan het hebben van een huisdier. En wat is nou 62. Ik nam op mijn 66e een jonge jachtpup, die me door de (kanker)ellende heeft heen geholpen. Ik heb geen tijd meer om aan de dood te denken, het leven huppelt in de gedaante van een jonge hond naast me. Ik ga haar vast overleven.

Doen dus, schouders eronder en het leven lacht je weer toe.
(Lees meer...)
Ivana
9 jaar geleden
Ivana
9 jaar geleden
Iedereen springt in het diepe als hij ergens aan begint. Als je bedoeling goed is en je bent zorgzaam voor het dier, is er niemand die zal zeggen dat je te oud bent voor een jonge kat. Je zult zien dat je levenslustiger wordt. Ook met kanker kan je 87 worden.
Een jonge vent die een hond koopt kan toch ook volgende week voor de laatste maal opstaan? Dat weet niemand en dat is maar goed ook.
Aarzelen en blijven verlangen, dat is pas dodelijk. Je bedoelingen zijn goed je instelling ook, nu nog een beetje actie.
Ik mag dit tegen je zeggen, want ik zit in hetzelfde schuitje en weet wat het oplevert. DOEN
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Plus voor Ivana!
Gun het jezelf! Ikzelf ben 55 jaar, sinds een jaar zonder kat en wordt momenteel behandeld voor kanker. Ik kan haast niet wachten om er weer 1 in huis te hebben omdat ik het zo mis. Het leven biedt geen garanties dus laten we er zoveel mogelijk van genieten. Bovendien maken we er weer een kat blij mee. Een huisdier maakt het leven zoveel mooier!
Ik stuur een link mee die je misschien wat rust kan geven over de gedachte: wat als ik er niet meer ben.
http://www.slhh.nl/main.html

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding