wat doe je tegen despersonelisatie?

Als je denkt dat je dat hebt en je vind dat vervelend dat moet je eerst naar je huisarts.
Die verwijst je door naar een psycholoog.
En anders naar een psychiater.

Depersonalisatie is een term uit de psychiatrie. Het is het gevoel buiten de werkelijkheid te staan. Voor iemand die aan depersonalisatie lijdt, lijkt het of hij een andere rol in de wereld speelt, vaag, als in een droom, onbelangrijk. Een patiënt ervaart een scheiding tussen zichzelf en de wereld, zijn identiteit of lichamelijkheid. Mensen die deze gemoedstoestand hebben ervaren, beschrijven het leven vaak alsof het een film is, onecht of wazig. Het besef van de eigen persoonlijkheid wordt minder (vandaar de naam). Wie de symptomen heeft en in de spiegel kijkt, lijkt een onbekende te zien, maar is tegelijkertijd op de hoogte van zijn identiteit. De oorzaak van depersonalisatie ligt vaak in een psychisch trauma.

er is een stichting die voorlichting en hulp aan biedt

Mogelijke behandelingen van depersonalisatie-aandoeningen (o.a.):
- psychotherapie: o.a. gedragstherapie en psycho-dynamische therapie
- hypnose: om psychische pijn te verlichten
- psychofarmaca, waaronder anti-depressiva
- combinatie van psychotherapie en psychofarmaca (meestal)

N.B. Een gevoel van de-personalisatie of de-realisatie komt vrij veel voor, duurt vaak kort en verdwijnt dan vanzelf. Behandeling is alleen dan nodig als het verschijnsel steeds terugkeert, lang duurt en/of lijden en slecht functioneren veroorzaakt. De-personalisatie-aandoening kan ook in combinatie met één of meer andere psychische aandoeningen voorkomen, die dan eveneens moeten worden behandeld.