Kan je door een val op je hoofd intelligenter worden?

Dat is een broodje aap verhaal om een feit aan op te hangen. eerder was je nog intelligenter geweest zonder de val. Er kan bij zo'n gebeurtenis altijd iets beschadigen.

Intelligenter worden door een val of ongeval. Ja, waarom zou het absoluut NIET mogelijk zijn, maar om dat te zeker te weten zou je uitgebreid vóór en ná de val/ het ongeval een intelligentietest moeten doen.
In jouw geval is het moeilijk te zeggen, omdat je op de leeftijd van een half jaar natuurlijk nooit op je intelligentie bent getest.

Dat is niet te zeggen. Hoewel ik niet geloof dat je van een klap intelligenter kunt worden, is dat wetenschappelijk gezien pas aantoonbaar als je een nulmeting doet. Op die manier kun je wijzigingen ten opzichte van de nulmeting aantonen

Het lastige aan een intelligentietest, is ook nog eens dat je te maken hebt met heel veel aspecten waar veel invloeden aan ten grondslag liggen. Een nulmeting is daarom ook nog eens een behoorlijke uitdaging (Lees: niet te doen).

Je had bijvoorbeeld nog intelligenter kunnen zijn zonder die klap op je hersens.

Nee. Het is natuurlijk niet (op een ethische manier) te onderzoeken of mensen intelligenter kunnen worden van een klap op hun hoofd, maar het is op theoretische gronden zó verschrikkelijk onwaarschijnlijk, dat ik daar heel duidelijk "nee" op durf te zeggen.

In de eerste plaats is het tegenovergestelde wél beschreven en aangetoond, namelijk dat mensen door een ongeval waarbij ze hoofdletsel oplopen, minder intelligent worden. Of dat ze problemen krijgen met specifieke taken of gebieden zoals het geheugen, spraak, snelheid waarmee ze informatie kunnen verwerken, etcetera. Je schedel vangt veel op, maar in het geval dat je een hersenschudding of zelfs -kneuzing opgelopen zou hebben (het zal dat eerste zijn, maar for the sake of argument) dan weten we dat dit scháde doet aan de hersenen, en dat het niet iets juist ten goede komt.

In de tweede plaats heb je te maken met een ongerichte en ongecontroleerde klap op je hoofd. Zomaar een klap geven en daarmee potentieel kracht uitoefenen op een kwetsbare en ingewikkelde structuur als de hersenen, kan bijna onmogelijk een gevolg hebben dat constructief is. Net zoals het geven van een ongerichte dreun met één of ander zwaar apparaat tegen een scheve muur, die muur niet ineens recht doet staan. En zoals het plaatsen van een bom onder je onopgeruimde kledingkast niet ineens een keurig geordende kast oplevert met al je broeken en shirts netjes opgevouwen.

Voor een constructieve serie van gevolgen en ontwikkelingen is een gerichte actie nodig, geen toevallige dreun. Het geven van een klap op iemands hoofd zal dus niet de hersenen aanzetten tot een betere ontwikkeling of samenwerking, zéker niet in het kader van de beschikbare kennis dat een dreun op het hoofd - een harde dreun - juist veel négatieve gevolgen kan hebben.

Intelligentie is grotendeels aangeboren: er is een duidelijke familiale component en uit tweeling- en adoptiestudies blijkt dat intelligentie vooral genetisch bepaald is. Jouw intelligentie was dus al heel vroeg aanwezig, en je bent je niet beter gaan ontwikkelen door die klap op je hoofd. Het enige wat mogelijk is, is dat je ouders mogelijk uit bezorgdheid voor de gevolgen van die klap, meer aandacht zijn gaan geven aan jouw cognitieve ontwikkeling en misschien dingen zijn gaan oefenen of je meer gestimuleerd hebben, wat natuurlijk wél invloed kan hebben gehad. Maar dan nog geldt dat wat er niet in zit, er ook niet uit kan komen. Je was dus voor die klap al een slim kind.