Is een internist een specialist?

Ja. Een internist is een medisch specialist die vooral volwassenen behandelt. Het specialisme heet interne geneeskunde of inwendige geneeskunde. De internist houdt zich bezig met het voorkomen, diagnosticeren (= herkennen en benoemen) en behandelen van ziekten van de inwendige organen.
Deze omvatten nierziekten, allergische aandoeningen, bloedziekten, infectieziekten, maag-, darm- en leverziekten, stofwisselingsstoornissen, kanker, ziekten die met hormonen te maken hebben et cetera. Juist omdat het vakgebied zo breed is, hebben veel internisten zich gespecialiseerd in bepaalde aandoeningen (subspecialismen). Internisten noemen zich daarom ook wel allergoloog, bloedtransfusiegeneeskundige, endocrinoloog, farmacoloog, hematoloog, immunoloog, infectioloog, intensivist, nefroloog, oncoloog, ouderengeneeskundige, of vasculair geneeskundige.

Jazeker. Een internist is gespecialiseerd in de (aandoeningen van) de interne organen. Dat is natuurlijk wel een breed vlak. Vaak zijn internisten binnen hun vakgebied nog verder gespecialiseerd.
Ik citeer een stukje uit de bron:
'Internisten noemen zich daarom ook wel allergoloog, bloedtransfusiegeneeskundige, endocrinoloog, farmacoloog, hematoloog, immunoloog, infectioloog, intensivist, nefroloog, oncoloog, ouderengeneeskundige of vasculair geneeskundige.'

Een internist is gespecialiseerd in ziekten die samenhangen met de interne organen. Dit betekent natuurlijk dat het specialisme heel breed georiënteerd is. In die zin zou je de internist wel een beetje als huisarts van het ziekenhuis kunnen opvatten. In kleinere, perifere ziekenhuizen oefent de internist zijn vak vaak wat breder uit dan in grote ziekenhuizen of academische centra, waar veel internisten verder gespecialiseerd zijn. Bekende subspecialismen zijn de internist-hematoloog (bloed), internist-endocrinoloog (klieren/hormoonproducerende organen), internist-nefroloog (nieren) of gastro-enteroloog (maag en darmen).
Wat je niet of nauwelijks zult vinden zijn de internisten die extra gespecialiseerd zijn in het hart (werkterrein van de cardioloog), de hersenen (terrein van de neuroloog) of de longen.

Het is een beetje simpel gesteld dat een huisarts van veel weinig zou weten en een specialist van weinig veel. Sowieso is de basisopleiding hetzelfde, maar waar de één zich bekwaamd heeft in de huisartsengeneeskunde, heeft de ander dat gedaan voor de inwendige geneeskunde.

Een internist is - zoals al uitgelegd in andere antwoorden - de specialist van de inwendige geneeskunde. Dat kan inderdaad van zo'n beetje het hele lichaam zijn. Maar er zijn veel meer specialisten die zich met ongeveer het hele lichaam bezig houden: chirurgen, die zich bezig houden met de heelkundige/chirurgische behandeling van zowel inwendige organen als darmen of maag als die van botbreuken, luxaties, gezwellen tot en met ingegroeide teennagels. Een algemeen chirurg kan op één dag wellicht een tumor uit een borst verwijderen, een schildklier gedeeltelijk weghalen, een pin zetten in een gebroken heup van een 80-jarige en een blindedarm verwijderen bij een kind.

Of neem de radioloog: die houdt zich bezig met vooral de beeldvorming en diagnostiek van botbreuken, tumoren, gewrichtsslijtage, functiestoornissen van maag en darmen, aangeboren afwijkingen en nog veel meer. Gaat ook over het hele lichaam. Of een orthopeed: goed, die houdt zich vooral bezig met het bewegingsapparaat, maar dan ook echt van kop tot teen. De reumatoloog houdt zich ook bezig met niet alleen alle gewrichten in het hele lichaam, maar ook met huid en interne problemen wanneer iemand een auto-immuunaandoening heeft de veel meer gevolgen heeft dan alleen problemen met de gewrichten. Of neem een kinderarts, die behandelt alle mogelijke medische problemen die kinderen kunnen hebben.

Sommige specialismen richten zich op bepaalde organen (cardioloog, longarts, MDL-arts, uroloog), anderen op bepaalde ziektes (oncologen, reumatologen) en weer anderen zijn vooral gespecialiseerd in een manier van behandelen (chirurgen, revalidatieartsen), richten zich op een bepaalde leeftijd (kinderartsen en geriaters) of het behandelen van patiënten in een bepaalde fase van hun behandeling of herstel (radiologen, anesthesiologen, intensivisten). En dan zijn er ook nog specialisten die zich bezig houden met bepaalde lichaamsdelen (oogarts, KNO-arts, orthopeden) of met bijvoorbeeld specifiek erfelijke aandoeningen (klinisch geneticus). En er zijn natuurlijk nog allerlei subspecialisaties mogelijk. Medisch specialisten hebben dus niet simpelweg een verdeling gemaakt per lichaamsdeel; het is iets complexer dan dat ;-)