Hoe kan een mens verantwoordelijk zijn voor zijn daden als hij denkt, voelt, handelt onder invloed van chemische processen in de hersenen?

We gaan er vanuit dat de hersencapaciteit van mensen in staat is om op het juiste moment te zeggen: Dat doe ik niet. uiteraard is iedereen afhankelijk van de balans van chemicalien in het lichaam. Echter, we zijn ook allemaal afhankelijk van bepaalde normen en waarden.

Er zijn wel mogelijkheden om mnensen die duidelijk extreme persoonlijkheids stoornissen hebben alternatieve straffen te geven, waarin gewerkt wordt aan het aanpassen van persoonlijkheid & gedrag.

Allereerst is dit wel een heel sterk één-dimensionale benadering van wat een mens is. Ik ben het helemaal met je eens als je bedoelt dat gestoorde mensen geholpen moeten worden, maar net zo belangrijk is en maatstaf daarin is de schade die de mens / deze mens andere mensen berokkent. Wat dan betekent: opsluiten en behandelen. Het grijpt terug naar de eeuwenoude bespiegeling van "geest en materie". Natuurlijk zijn we afhankelijk van de materie en dat kan een verklaring zijn maar nooit een excuus. De keuze die we gemaakt hebben is dat ieder mens verantwoordelijk is voor de eigen daden omdat ieder mens zelfstandig voor zichzelf kan denken.
"Ich habe ess nicht gewusst" daar doen we niet meer aan, en allerlei "***"-smoezen daar doen we niet meer aan. Grosso modo leidt een mens zijn eigen leven en niet lijdt een mens zijn eigen leven. Je kunt niet twee meesters dienen: dat is èn vrijheid voor jezelf opeisen èn nergens verantwoordelijk voor zijn.

Ik denk dat je het verkeerd ziet.
Als in de hersenen en bepaalde stof ontbreekt, kan het zo zijn dat de hersenen deze niet aanmaken, omdat er iets anders is wat niet zo goed gaat. Bijvoorbeeld door slechte voeding.

In mijn optiek zal een gezond lichaam alle stoffen in de juiste hoeveelheid aanmaken. En het lichaam gezond houden kan volgens mij wel.

Het is gebleken uit onderzoek, dat gevangen in Engeland bij gezond voedsel en vitaminen veel rustiger en minder agressief. zijn dan de groep die het niet kreeg. Is dit dan door een gebrek aan stoffen in de hersenen of zijn de hersenen een gebrek aan stoffen juist in de goede hoeveelheid weer gaan aanmaken?

Dat kan ook niet, hij kan nauwelijks verantwoordelijk gehouden worden voor zijn daden, maar er is één maar... En die is, als het schadelijk is voor een ander, dan moet die gestopt worden... Zo is het overal... Een geestelijk gehandicapte mag in een open huis wonen, maar als die zaken kapot maakt komt hij in een andere instelling... Dus dat geldt voor iedereen, maak je wat kapot, dan moet je brommen...

Neem je teveel van het bestaan, dan neemt het bestaan terug... Neem je teveel vrijheid, dan neemt het geheel je de vrijheid af... Dus het gaat er niet om of je wel terecht je verantwoordelijkheden neemt of niet, het gaat erom maak je wat kapot of niet... Dat kapot maken kun je zien in alle mogelijke manieren, vertrouwen kapot maken, zaken kapot maken enz enz...

Het is een heel nauw samenspel, alle processen in de hersenen en heel vaak gaan er zaken fout, VEEL en VEEL vaker dan je zou denken overigens... Elke gek heeft zijn gebrek...

Toegevoegd na 4 minuten:
(In mijn ogen is een mens NOOIT verantwoordelijk voor zijn daden, nooit... Maar dat was de vraag niet...)

Volgens de christelijke leer ben je ook niet verantwoordelijk. Dit is een consequentie van de invoering van het begrip almachtige en alwetende God.
Je bent dus gepredestineerd tot jouw daden.
Dat hadden de kerkvaders wel door, maar dat losten ze in strijd met hun eigen verhaaltje gewoon met de brandstapel op: ook dat was predestinatie. Oosterse 'religies' spreken over karma. Ook daar ben je dus niet verantwoordelijk voor je eigen daden. Geloof haalt meer naar beneden dan je lief is!