Waar om geven vrouwen vaak hun relatie niet op als hun man hun verkeerd behandeld?

Omdat mensen ALTIJD banger zijn voor wat ze niet kennen, dan voor wat ze wel kennen, zelfs als ze weten dat dat niet goed voor ze is.

Vrouwen die in een gevaarlijke relatie zitten, zijn heel vaak vrouwen met erg weinig zelfvertrouwen en erg weinig vaste grond onder de voeten, en vaak een problematisch verleden. Vaak zijn er in de tussentijd ook kinderen in het spel gekomen, die de drempel om alleen verder te gaan nog hoger maken. Ook zijn veel vrouwen financieel en, hoe gek het ook klinkt, emotioneel afhankelijk van hun man.

Als je zelf bent opgegroeid met een goede portie zelfvertrouwen, zelfstandigheid, evenwichtigheid en goede voorbeelden om je heen, kun je je niet voorstellen dat er mensen zijn voor wie de wereld heel anders in elkaar steekt. Maar feit is dat er wel heel veel van die 'andere' vrouwen zijn. Weinig zelfvertrouwen, slecht zelfbeeld, financieel maar ook emotioneel afhankelijk / onzelfstandig, psychisch niet altijd helemaal in balans, en een jeugd in een omgeving met weinig stabiele relaties om je heen. Dat is een patroon dat je meeneemt als je zelf keuzes moet gaan maken.

Vaak escaleert de relatie op verschillende fronten (vernedering, geweld, onderdrukking) die iemand die weet wat ze waard is geen moment zou doen aarzelen de koffers te pakken. Kwetsbare vrouwen echter zijn eerder geneigd de man keer op keer te geloven als hij beterschap belooft, te denken dat ze die klappen ook wel verdient hadden, de dreigementen van hun man dat hij ze te grazen neemt als ze weggaan serieus nemen (en vaak nog terecht ook), dat het hun eigen schuld is en dat ze niet beter verdienen, en meestal bagatelliseren ze het gebeurde ook. Ach, dat kwam alleen omdat hij dronken was ; normaal doet-ie dat nooit. (Bij een man die meerdere keren per week dronken is bijvoorbeeld).

De stap om uit een dergelijke relatie te ontsnappen kan zo enorm lijken, dat veel vrouwen hem niet zetten, of veel te laat. Angst voor alleen zijn, angst vooral ook om alleen zelf de verantwoordelijkheid te hebben over je eigen leven en dat van je kinderen, angst om beslissingen te moeten nemen, angst voor het onbekende, angst voor wraak van de partner, en meestal een combinatie van factoren. Hulp hebben ze er eigenlijk altijd bij nodig.