Men kan louter door conditie geen (professionele)electrocutie overleven.
De factoren zijn
-stroomsterkte
-frequentie
-route door het lichaam (wel of niet door de hartstreek)
Zelf werk ik met teslageneratoren en die zijn door de hoge frequentie minder gevaarlijk.
Op mijn foto zie je me met een dergelijk apparaat bezig.
Ik kan dan stroomsterkten hebben die bij lage frequenties beslist dodelijk zouden zijn.
Omdat ik hiermee veel ervaring heb , geef ik daar demo's mee op sommige grote evenementen op verzoek van oa universiteiten.
Jarenlange kennis en kunde hebben mij geleerd wat wel en niet kan. In zekere mate ben ik daardoor wat shockproof geraakt.
Ik raad echt niemand aan dit na te doen.
Ook ik zou echter op de electrische stoel geen schijn van kans hebben, na de doorslag van de huid loopt er tot 20A bij 60Hz door je lijf, je hart slaat dan af EN je hersenen worden boven de 42 graden verhit, wat coagulaie van het bloed veroorzaakt.
Bij mensen die de electrische stoel overleefd hebben is de procedure ONJUIST uitgevoerd, de geleiders waren niet goed in contact gebracht met de huid en/of de trafo
was niet in staat de hoge stroom te leveren, waardoor hij vroegtijdig verbrandde.
Deze mensen waren niet te benijden, daarom gaat men nu door tot de dood ingetreden is.
De electrocutie die vroeger toegepast werd, was een kwestie van stroomstoten van 2-3KVAC tussen hoofd en benen gedurende 20 sec totdat de arts het hart niet meer hoorde kloppen, meestal was een poging niet afdoende.
Dat ging dan nog een tot vijf keer door.
De nieuwe stoel geeft het slachtoffer een enorme ontlading uit een condensator van 50KVDC. Daardoor verbranden alle zenuwen.
Daarna nog 20sec 2-3KVAC/10-20A, waarvan hij niets meer verneemt.
Vrijwel altijd is dan een keer voldoende.
Overigens ben ik fel tegen de doodstraf.