Wat is de oorsprong van de medische bijsluiter?

Doktoren en apothekers schrijven al eeuwen medicijnen voor. Toch wordt in Nederland pas sinds 1963 van ieder geneesmiddel een registratiedossier bijgehouden. Daarin staan gegevens over onder meer samenstelling, risico’s en bijwerkingen. Daarom moet sinds 1963 in de verpakking van elk geneesmiddel een bijsluiter zitten. Oorspronkelijk was die niet voor de patiënt, maar voor artsen en apothekers bedoeld. Zij moesten de bijsluiter verwijderen voordat ze het medicijn aan de consument meegaven. De patiënt kreeg dus geen schriftelijke informatie over de medicijnen die hij/zij gebruikte. De verstrekkers gaven alleen mondelinge toelichting als ze dat noodzakelijk achtten. Pas twaalf jaar later, in 1975, werd het verplicht om een speciale patiëntenbijsluiter bij medicijnen te verstrekken. Het uitgangspunt is tegenwoordig dat patiënten recht hebben te weten hoe producten zijn samengesteld en hoe ze werken. Deze ontwikkeling resulteerde in 1978 in het Besluit bereiding en aflevering van farmaceutische producten.