Ik wil zodra ik mijn diploma heb uit huis wegens de slechte situatie. Is dit wel een goed idee?
Ik volg nu Kinderopvang op het MBO, niveau 3. Ik begin na de zomer aan mijn laatste jaar en hoop mijn diploma te krijgen. Als ik deze heb zou ik graag uit huis gaan. Ik ben dan 19.
Mijn enige ouder drinkt steeds vaker, en in deze buien kan het er heftig aan toe gaan (dingen gooien, al dan niet naar mij toe, schreeuwen, huilbuien, wensen dood te zijn etc). Ik begrijp veel dingen aan mijn ouder niet, omdat deze een psychische ziekte is en ik het hier heel moeilijk mee heb. Ik houd ontzettend veel van mijn ouder, maar dit heeft geen zin.
Voor mij is het beter uit huis te gaan en misschien te gaan werken, en zo zelfstandig te worden en mijn ouder rust te geven. Mijn zus is erg onstabiel (verslaving, betaald rekeningen niet, deurwaarders bij haar thuis) en hier heeft mijn ouder jarenlang erg onder geleden. Ik weet het niet meer. Wie helpt mij? Wat moet ik doen..
Toegevoegd na 42 seconden:
Psychische ziekte heeft*
Toegevoegd na 1 minuut:
Instabiel* jeetje sorry ..
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Poeh, de situatie waar je in zit zou ik niet nog een heel jaar volhouden. Ik zou eens een heel goed gesprek met je ouder hebben en zeggen dat het zo niet langer kan omdat jij en jouw prestaties eronder lijden. Zeg ook dat als de situatie niet veranderd, je ergens anders zult wonen. Probeer bij familie, vrienden etc of die mogelijkheid er is, want ik snap dat dat nu financieel nog geen optie is. Ik vind het enorm te prijzen dat je ondanks de ellende waar je in zit, nog steeds zegt dat je van je ouder houdt. Maar het lijkt erop dat dat andersom niet het geval is, dus zeg duidelijk waar het op staat. Wellicht opent dat de ogen.
Ik kan je slechts 2 tips geven: 1. Heel belangrijk: denk goed over je beslissing na! Hoewel dit een erg uitzonderlijke en voor jou waarschijnlijk erg zware situatie is, zijn er vandaag de dag erg veel jongeren die liever het ouderlijk nest zouden willen verlaten zonder te beseffen wat de consequenties zijn. Hoe moeilijk het ook is, probeer het thuis zo lang mogelijk vol te houden. Financieel is dit interessanter aangezien je veel kan sparen. In een wereld waar de meeste zaken steeds duurder worden is dat heel belangrijk. Zo voorkom je dat je later spijt krijgt van een beslissing. 2. Vraag anderen om raad. Misschien zien anderen een andere uitweg of tussenweg die ook draaglijk is. Dit advies kan je bijvoorbeeld vragen aan vrienden of familie, maar je kan zeker ook professioneel advies vragen. Zoals juridisch advies. Zoek eens op of je in je buurt geen gratis juridisch advies kan krijgen. Succes!
het is een supergoed idee. Hoe moeilijk het ook is, zal je er verstandig aan doen voor jezelf te kiezen. Wat je allemaal beschrijft belemmert jou in je ontwikkeling. Je moet je alleen goed afvragen of je ergens terecht kan. ( financieel etc) Ik weet niet waar je woont, maar in de randstad heb je wel meer kans op werk dan ergens in een dorp. Misschien kan je ergens een kamer huren of bij een vriend(in) blijven. In elk geval ondanks dat het niet gemakkelijk zal worden... petje af en succes!
Waarom niet, 19 jaar is toch een prima leeftijd om op jezelf te gaan wonen? Je hebt nog een jaar om je voor te bereiden, sta je al ingeschreven voor een huurwoning? Soms heb je als jongere kans op een jongerenwoning en je kunt je inschrijven als je 18 bent. Je kunt natuurlijk ook een kamer zoeken ergens. Doen, je kunt waarschijnlijk je ouder beter helpen door op een afstandje te staan en zo nu en dan eens langs te komen ipv er altijd te zijn zodat de relatie niet beter wordt.
Op zich helemaal geen slecht idee, zeker niet als ik je onderbouwing lees. Er gaan wel meer mensen op 18 of 19 jarige leeftijd het huis uit, soms zelfs eerder. Het is wel belangrijk om je goed voor te bereiden, zodat je het straks niet moeilijker krijgt dan nodig. Probeer zo veel mogelijk te sparen om een buffertje te maken. Helaas is verhuizing nooit gratis ;) Schrijf je in bij een woningstichting, probeer wat van een basis uitzet bij elkaar te sprokkelen (gelukkig zijn de meeste mensen om ons heen maar al te blij om wat spul weg te geven). Dit is ook HET moment om nog even 'snel' te leren koken (en andere huishoudelijke taken waar je wellicht nog geen meester in bent) - hoe beter je bent voorbereid, hoe makkelijker het straks wordt.
Eigenlijk vind ik dit al haast niet te doen voor je. Met een geestelijk zieke ouder en een verslaafde zus in de buurt zal je niet erg veel rust en plezier in je leven hebben. Het zou mooi voor je zijn om een eigen stek te hebben zodat je een plek hebt die van jou is en waar je tot rust kan komen. Maar financieel zal het nu nog heel lastig zijn. Is het niet mogelijk om tot die tijd bij familie te wonen? Als ik jou was zou ik ook naar je huisarts gaan om de situatie voor te leggen, die zal je vast advies geven of een instelling weten waar je advies kan krijgen. Ga om advies vragen meis. Ik weet ook wel dat het niet altijd makkelijk is om op jezelf te wonen in het begin, maar weet je, áls je dan eventueel problemen krijgt, zijn het wel jóuw problemen en kan je aan de slag ze op te lossen. Nu zit je eigenlijk steeds met het probleem van je ouder en zus, waar je gewoon niets aan kan doen maar waarmee je wel almaar geconfronteerd wordt... Ik denk dat je de vraag niet zomaar nu stelt, mogelijk is het je allemaal al te zwaar; zoek voor een tussenoplossing meis. Wij hebben vroeger ook wel eens een vriend van mijn broer een jaar in huis gehad toen hij nog een jaar naar school moest en niet thuis kon blijven. Denk er eens over of je iemand weet bij wie het fijn zou vinden te wonen, tijdelijk. Ga eens met die persoon of dat gezin praten. Wie weet hebben ze een fijne kamer voor je. Dan kan je eens tot jezelf komen en zal je ouder zijn/haar frustratie op iets anders uit moeten leven. Ik vermoed dat je zou blijven als je je ouder ermee kon helpen, maar dat is gewoon niet zo. Je voelt je mogelijk zelfs verantwoordelijk maar je ouder drinkt nu ook teveel, en is ziek, daar kan alleen deskundige hulp iets aan veranderen, áls de ouder dat tenminste wil. Eigenlijk heb jij daar geen invloed op, hoe graag je ook zou willen. Je laat niemand in de steek als je voor jezelf gaat zorgen, je ouder ( en zus) is een volwassen mens. Die heeft zijn/haar eigen verantwoordelijkheid. Laat je niet chanteren doordat je ouder vindt dat je moet blijven omdat je anders de boel in de steek laat. Bedenk goed dat je ouder juist de boel in de steek laat, er zullen ongetwijfeld redenen voor zijn dat je ouder de boel de boel laat maar jij wordt daar blijkbaar de dupe van. Je laat wel jezelf in de steek als je niet voor jezelf gaat zorgen. Ik hoop dat je niet nog een jaar hoeft te wachten. Ik hoop dat je binnenkort een fijn leven hebt op een plaats waar heel veel gelachen wordt!
Wat heel belangrijk is is het financiële aspect. Wat kun je zelf opbrengen (je hebt in principe geen recht op een uitkering als je geen baan hebt), kunnen/willen je ouders iets bijdragen. Daarnaast heb je bijna overal wachttijden. Ik zou me iniedergeval inschrijven bij een woningbouwvereniging. Daarnaast kun je kijken naar een kamer via leegstandsbeheer (vroeger antikraak) bij jou in de buurt. Er zijn ook projecten voor wijkstudenten, voor het geval je besluit om door te leren i.p.v. te gaan werken. Mocht je nog begeleiding nodig hebben, dan kun je op Google zoeken op "kamertraining" en "begeleid wonen" voor de mogelijkheden en voorwaarden. Ik wil je veel succes toewensen voor de toekomst. Ik begrijp dat je in een hele moeilijke situatie zit. Misschien heb je iets aan de laatste bron, de kopp-lotgenootje site met lotgenotencontact. Toegevoegd na 6 minuten: De bronnen staan niet meer op volgorde, sorry. Misschien heb je ook iets aan de site verzamelpunten.goedbegin.nl voor gratis of goedkope kleding en huisraad.
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
