Waar baseer jij jouw indentiteit op ?

Question

Als je jong bent baseer je het vaak op een muzieksmaak. Zoals hardrockers, hiphoppers, gangsta rap of iets dergelijks.
Op een gegeven moment kom je erachter dat je misschien die muziek niet meer leuk vind of dat, je daarmee alleen maar met een bepaald soort mensen leuk kunt omgaan in een subcultuur en niet met iedereen.
Wat doe je dan ?

 · Accepted Answer

Veel mensen identificeren zich graag met een bepaalde stroming in de maatschappij.
En dat kan zoveel richtingen uitgaan, maar grofweg komt het toch wel neer op de je muziekkeuze, boekenkeuze, politieke voorkeur, voorkeur voor vlees of vegetarisch, kledingstijl en zo kun je nog wel even doorgaan.
Ik denk dat dat ook per fase in je leven weer kan verschillen.
Als je jong bent is het een enorme zoektocht, maar voor veel ouderen ook nog.
Maar naarmate je ouder wordt ga je toch je leven inrichten op een manier waarbij jij je hopelijk het meest prettig voelt. En als het goed is heb je daarvoor in een paar richtingen "onderzoek" gedaan. Uiteindelijk blijft als het goed is, jouw unieke eigen identiteit over. 
Toch zal voor de meeste mensen gelden dat ze graag zeggen, ja maar ik rij een Volvo of, nee zeg ik koop geen meubels bij Ikea, daarmee zijn we voortdurend omringd met waarde-oordelen over allerlei zaken. En dan is het moeilijk je eigen gekozen indentiteit staande te houden, want iedereen wil graag ergens bij horen.
Ik voor mij heb er lang geleden voor gekozen om gewoon te doen wat ik wil, en me niets meer aan te trekken van wat anderen daar wel of niet van vinden.....doodmoe wordt je ervan.
Mijn identiteit ontleen ik dus inmiddels aan niets meer dan datgene wat mijn unieke keuzes waren. Niet een bepaalde muziek, boekstijl of tv-programma enz. Ik ben gewoon Pieker een mix van veel waarnemingen en overtuigingen, opgedaan in een leven lang leven......

 · Answer

ik luisterde vroeger naar top40 overal naar eigenlijk.. totdat ik trance leerde kennen, ben gelijk overgegaan naar de house en  van house ontdekde in hardstyle..en toen hardcore uiteraard.
Wat ik zeggen wil is dat ik in de loop van de jaren, alle stijlen mee heb gemaakt en me overal aangepast.
ik merk dat als ik over straat loop met me kale harses mensen me scheef aankijken, of ze dneken dat ik ziek ben, of ik ben een rasist, terwijl bij mij dat dus niet zo is.
ik kan naar een hiphop feest gaan als ik wil, maar word wel schreef aangekeken.
En tuurlijk kan ik niet naar elk feest meer gaan vanwege mijn haar, kledingstijl, muziek smaak..Maar dat is omgekeerd ook met de negers die naar een r&b feest gaan.
Die zul je ook niet op een hardcore feest tegen komen, alhoewel op hardstyle feesten tegenwoordig veel meer, daar worden ze geaccepteerd omdat met house bijv. tegenwoordig zowel geel zwart paars groen en blauw en wit bij elkaar loopt..daar maakt het al niet meer uit of je nu als een nazi een hoer of een ambtenaar eruit ziet.
Jij vind dit leuk en ik vind dat leuk, dat is wat ik ermee wil zeggen, want ik kan het bijv wel om naar allerlij verschillende feesten toe te gaan, en mijn buurman kan dat weer niet omdat hij een rocker is. dat is onze maatschappij:D

 · Answer

Gaat deze vraag over muziek, of over je eigen identiteit?

Met betrekking tot het eerste gedeelte denk ik dat de volgende tekst wel van toepassing is:

"Alles wat jij mij beloofde
Toekomst waar ik in geloofde
Alles leek compleet…
Niet al te groots of klein
Gewoon te mooi om waar te zijn

Maar in mijn wereld tussen vier muren
Waarin, dagen weken duren
Werd ik jaar naar jaar steeds kleiner"

En wat betreft het tweede:

"Mijn moeder zegt dit, mijn vader weer dat
Mijn broer en mijn zus steeds iets anders
Mijn oma zegt goed, mijn opa zegt slecht
Maar denk nou niet dat ik verander
Laat mij mijn gang nu maar gaan
Ik kan het zelf wel aan
Vandaag is mijn dag, waarop alles weer mag
Ik trek mij van niemand wat aan

Ik doe wat ik wil, ik wil wat ik doe
Wat een ander ook zegt, ach wat doet het er toe
De een wil het zus de ander weer zo
Het kan me niet schelen, want het gaat lekker zo
Een beetje van dit een beetje van dat
Ik heb het nog nooit zo voor elkaar gehad
Ik lach als ik leef en leef als ik lach
En ik geniet steeds van elke dag"

En nu we het toch over muziek hebben. Het eerste is 'Woorden alleen' en het tweede 'Ik doe wat ik wil' van Rob Zorn...

 · Answer

Als puber was ik helemaal gek op new-wave en sloot me ook aan bij een groepje "soortgenoten". Compleet met zwarte outfit. Nu, heel wat jaren later vind ik sommige newwavemuziek nog steeds mooi maar ik had ontdekt dat je niet met getoupeerd haar en (flink)zwart omrande ogen op sollicitatiegesprek hoefde te gaan voor een representatieve baan. Het was toen snel afgelopen met newwave, het leek eerder een verkleedpartij nu ik alleen in het weekend er zo bij kon lopen. Dan verwatert het contact ook op een bepaalde manier.

Toegevoegd na 2 minuten:
Later ben ik ook hardrock gaan waarderen en nog meer soorten muziek. Dat speelde ook mee, dan ben je niet alleen maar "rocker", "waver" of "disco" etc. Ik voelde me van alles wat ;-)

Toegevoegd na 2 minuten:
Later ben ik ook hardrock gaan waarderen en nog meer soorten muziek. Dat speelde ook mee, dan ben je niet alleen maar "rocker", "waver" of "disco" etc.  Ik voelde me van alles wat ;-)

 · Answer

Toen ik jonger was basseerde ik mijn indentiteit naar de voortdurende zoektocht naar de waarheid achter alles. Het loslaten van het geloven en verschillende overtuigingen, naar het onderzoeken om te kunnen weten.

Tegenwoordig ligt het bij het vinden van de waarheid zowel als bij het herkennen ervan. Het ontplooien van mijn eigen kennis en gedragingen, het overgeven aan en loslaten van.

 · Answer

Bedoel je op basis van muziek smaak? Dat begon in mijn jonge jeugdjaren met rock muziek, guns 'n roses, metallica, faith no more en dat soort muziek. Mijn smaak veranderde volkomen naar mate ik ouder werd. De tijd van uitgaan was het heel erg de hip hop periode en later de House en Dance muziek. Ik waaide gewoon mee met wat op dat moment in was. En dat is eigenlijk zo gebleven. Ik vindt de top 40 muziek altijd leuk om naar te luisteren. Maar ik basser daar niet mijn identiteit op.
Ik ben naast moeder en echtgenote werkzaam voor mensen die het zelf allemaal niet meer kunnen. Ik zet me in voor mens en dier in nood. Daar hoort niet een bepaalde soort muziek bij geloof ik.

 · Answer

Als jongere heb je behoefte aan het horen bij een bepaalde subsultuur, waarvan muziek vaak een belangrijke kenmerk is. Als je wat ouder wordt zoek je het ook in andere dingen. Ik baseer mijn identiteit op mijn interessen, mijn denkbeelden en mijn positieve en negatieve eigenschappen. Als 16-jarige kon ik dit nog niet, omdat ik toen nog niet zo goed wist wie ik was en wat ik kon. Daar is levenservaring voor nodig.

 · Answer

Iedereen baseert zijn identiteit op onbewezen aannames... Maar dan ook zonder uitzondering... Ook jij, die nu dit stukje leest en naar het scherm zit te kijken met wellicht een muis in je hand, ja ook deze lezer, ontleent zijn identiteit aan aannames die nergens bewezen zijn/worden...

 · Answer

Heeft het zin je druk te maken om je zelf in een vakje te (laten) plaatsen? Probeer gewoon je zelf te zijn, zonder daarbij een ander tot last te zijn.

 · Answer

Jou identiteit heeft niks te maken met je muziekkeuze, het is een onderdeel daarvan. Je bent degeen die door je opvoeding/omgeving geworden bent die je bent. Dit gaat jaren zo door, op een gegeven moment ben jij de ervaringsdeskundige van jou eigen leven, d.w.z. dat jij je eigen identiteit kent.

Waar baseer jij jouw indentiteit op ?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (9)

Weet jij het beter..?