Hoe komt het dat mensen vaak ongevraagde adviezen geven?

Het meest ergerlijke dat er is, ongevraagd adviezen geven...

Het geeft hen het gevoel de oplossing te geven voor iets dat zij reeds opgelost hebben... En geeft ze het gevoel iets goeds gedaan te hebben voor de mensheid...

Maar waar het op neer draait is: Ik kan mezelf niet helpen, daarom help ik maar een ander, en geef die ongevraagd advies...

Sharona30: Ik zou me niets aantrekken van al die ongevraagde adviezen...

Los van het specifieke onderwerp geven mensen elkaar in de regel graag (ongevraagde)adviezen omdat ze elkaar graag willen helpen problemen op te lossen. Het type advies dat je krijgt zegt overigens meestal vooral iets over de aangever ; blijkbaar zou het voor hem/haar een groot probleem zijn om dik te zijn, en die gevoelens projecteren ze vervolgens op jou, zodat ze vervolgens de behoefte krijgen je met dat 'probleem' te helpen. Dat kan dus je gewicht zijn, maar ook geldzaken, opvoedings-problemen, gezondheid, al die dingen waar niet echt wetten en regels voor zijn, maar die we bij voorkeur gewoon lekker zelf uitzoeken.

Voor een groot deel is het overigens gewoon oprecht gemeend, maar misschien is het ook wel ergens een soort van verkapte manier om te laten blijken dat iets je goedkeuring niet kan wegdragen. Ik geloof echter niet dat mensen zich daarvan bewust zijn, of iemand opzettelijk willen kwetsen ; ongevraagde adviezen komen vaak gewoon uit een goed hart.

Al heb ik wel eens de indruk dat er nog wel eens betweters tussen zitten die graag willen laten weten hoe goed ze het zelf allemaal weten en hoe perfect ze wel niet zijn. Daar word ik altijd een beetje onpasselijk van....

Inderdaad heel naar als mensen dat doen. Zeker op het gebied van dieten, want het hoeft niet eens door je eetgedrag te komen dat je dikker bent.
Het probleem zit hem erin dat mensen je zo graag willen 'helpen met je problemen'. Vooral omdat ze hun eigen problemen niet kunnen oplossen. Als jij dan niet aangeeft dat je een probleem hebt, dan zoeken ze er wel eentje voor je. En als je dus een maatje meer hebt, dan zal dat wel een probleem zijn.

Omdat ze denken dat jij met een probleem zit,terwijl dat helemaal niet zo is.

Mensen willen graag helpen. Ze denken dat ze jou moeten helpen, en dat ze jou kunnen helpen.

Sommige mensen hunkeren daarnaast naar erkenning. Ze hopen, wellicht onbewust, dat jij zult luisteren, hun adviezen zult opvolgen, en hen daar heel dankbaar voor zult zijn. In gedachten stijgen ze al helemaal op!

Maar goed, dat zal niet voor iedereen gelden. Veel mensen willen gewoon oprecht helpen.

Ik moet echter zeggen dat ik het behoorlijk opdringerig vind als iemand zomaar met advies komt.

Ik wil ook wel advies geven, maar niet ongevraagd - dat dóe je niet bij een zelfredzaam persoon. Als iemand IRL of op GV met een vraag komt om af te vallen, zal ik mijn tips geven - maar dus alleen op verzoek.

Mensen vinden het heel fijn om zich te bemoeien met anderen omdat ze dan hun eigen problemen opzij zetten.

Met het geven van ongevraagde adviezen laten mensen aan jou zien hoeveel verstand ze wel niet hebben van bepaalde zaken.
Heerlijk toch om mensen ongevraagd met jouw 'intelligente knowhow' op te schepen.

Je kunt het vergelijken met de volgende situatie:

Je bent ergens in Spanje, en terwijl je door de plaatselijke supermarkt loopt, komt een Nederlander op je af! ('zozo, voor het eerst hier?!')
Vervolgens begint hij (ongevraagd natuurlijk) precies te vertellen waar je het goedkoopst je brood kan halen, waarvoor je moet uitkijken hier, etc etc. Kortom: Hij laat eens even fijn aan jou weten hoeveel verstand hij heeft van dit land.
(Waarschijnlijk is hij er zelf ook net een week).

Dat vinden veel mensen nou eenmaal lekker! Indruk maken! Slimmer lijken dan jij bent! Op wat voor manier dan ook.

Ik zou me er niet dik over maken en wie weet zit er ook wel een keer een goed advies tussen! Je kunt ze natuurlijk ook altijd nog naare GV verwijzen,daar wordt om adviezen gesmeekt!

Omdat de beste stuurlui aan wal staan. Iedereen weet altijd alles beter.
Om maar weer eens een spreekwoord uit de bijbel aan te halen: "Men ziet wel de splinter in het oog van de ander, maar niet de balk in zijn eigen oog"
Men weet precies hoe de ander het beter kan, maar ziet niet dat hij het zelf absoluut ook niet op een rijtje heeft.