Waarom lijkt het dat mensen mij eerst niet serieus nemen?

Misschien komt het omdat je advies niet goed is. Het kan ook zijn dat je vroeger misschien slecht advies gaf en mensen je nu niet meer vertrouwen, maar dat weet ik allemaal niet.

Misschien kom je gewoon niet betrouwbaar of serieus over, als Pipo de Clown mij zou aanraden linksaf te slaan zou ik toch rechtsaf gaan. Na een paar keer hebben mensen wel door dat jouw adviezen wel betrouwbaar zijn.

Ik zou zeggen dat ze op den duur in de gaten krijgen dat jij bijna altijd gelijk hebt. Of ze moeten wel heel erg eigenwijs zijn.

ik denk dat jou adviezen in de meeste gevallen, of altijd wel goed zullen klinken, zo goed dat de vraagsteller er eigenlijk niet in wil geloven en daarom zijn eigen zin doet. tegen beter weten in noemen ze dat. Vandaar dat ze terug komen bij jou want ik denk dat ze dan een schuldgevoel hebben en dat moeten ventileren.

Misschien komt dit omdat je het niet goed genoeg onderbouwd en misschien komt het ook omdat je te ingewikkeld verteld zodat mensen het niet begrijpen.
Sommige mensen hebben een simpele uitleg nodig met duidelijke voorbeelden b.v.
En daar komt nog bij dat mensen het altijd op hun eigen manier willen uit proberen alvorens ze iemands anders idee volgen.
Dat heet eigenwijs zijn.
Maar daar hebben we allemaal wel eens last van toch????

Mensen doen nu eenmaal graag wat ze zelf willen. Ook al weten ze misschien van binnen dat het wijzer is jouw advies op te volgen, iedereen is toch geneigd zijn eigen gevoel te volgen. Ik denk niet dat het is dat ze jou niet serieus nemen, misschien is het juist het tegenovergestelde en weten ze dat je gelijk hebt maar durven ze daar niet aan toe te geven. Ik zou me er niet te druk om maken! Zolang mensen naar je toe komen voor advies lekker blijven geven, pas alleen op dat je niet teveel ongevraagd advies geeft, want dan zullen mensen het sowieso niet opvolgen en eerder denken waarom jij je met hun zaken bemoeit.

Omdat mensen vaak eerst zelf iets willen ondervinden voor ze het van een ander aannemen. En op het moment dat je niet op advies zit te wachten, staan ze er dus ook niet open voor, en is het vooral en uitermate irritant als iemand denkt zich er mee te moeten bemoeien, vooral als het een jong iemand (wijsneus) betreft.

Eerlijk gezegd lijkt het mij ook bijzonder onprettig als iemand denkt mij te moeten vertellen wat ik wel of niet moet doen, als ik daar nadrukkelijk niet om heb gevraagd. En dan met volle spijt naar die betreffende persoon terugkomen omdat ik fout zou zitten ?? Yeah ; in your dreams. Met dat deel van je vraag heb ik dan ook een beetje moeite, en vraag me af wat voor mensen dat dan zijn, wat voor positie ze hebben ten opzichte van jou. Want nu komt het wel hel erg geforceerd op me over. Vooral omdat het geen incident is, maar je het blijkbaar 'altijd; meemaakt.

Misschien is er iets mis in de manier waarop je je advies overdraagt op de personen die het je vragen. Is dat serieus, onderbouwd en goed uitgelegd praktisch advies, met een uitleg waarom een alternatief slechter zou zijn en op welke grond je dat hebt ondervonden ? Of plaats je terloopse halve opmerkingen waar iemand in eerste instantie weinig tot niets mee kan ?? En waarom, want dat vraag ik me ECHT af, koppelen ze dat weer naar jou terug ? Is het advies geven je werk ?

Wat je er aan kan doen ? OF zorgen dat je communicatie en feedback in de adviesvraag-fase verbeterd, zodat de mensen die om raad vragen er concreter iets mee kunnen doen. OF het van je af laten glijden, en je realiseren dat mensen hun eigen keuzes moeten maken, en dat je soms nu eenmaal je vingers moet branden om te weten dat de kachel heet is. Want ook dat is natuurlijk een feit.

Toegevoegd na 3 minuten:
Ah, ik zie het al - ik had eerder moeten kijken.
Je bent pas 17.
En al heb je dan de wereld al meegemaakt en heel veel wijsheid vergaart (daar doe ik niks aan af, want dat kan) zullen mensen je PUUR op grond van je LEEFTIJD al niet meteen serieus nemen. Daar kun je niks aan doen, behalve ouder worden ; dan verwachten mensen meer levenservaring, en werkt het wél.

Dat is JOUW interpretatie van de zaak.

Het klinkt of je dit HEEL erg op jezelf betrekt. Advies geef je toch in eerste instantie om een ander te helpen, NIET voor de schouderklopjes.

Mensen winnen vaak (heel verstandig) advies in bij meerdere mensen en op meerdere plekken. Daarna moeten ze kiezen wat ze doen, of ze doen een mix van adviezen van meer personen.

Als mensen echt bij jou terugkomen en zeggen dat ze spijt hebben dat ze jouw advies niet hebben gevolgd, geef jij OF iedereen maar 1x advies OF je hebt erg domme mensen om je heen want, als ik eens misgokte in adviezen en het was keer op keer dezelfde die gelijk bleek te hebben stapte ik vanzelf over op zijn advies.'

Kan het zijn dat JIJ mensen er ook op wijst dat ze fout zitten en dat ze DAN toegeven dat het beter had gekund?

Je kunt er in ieder geval niks aan doen, als iemand echt 3x advies vraagt, 3x niet luistert en 3x miskleunt, is mijn tip: volgende keer geen advies meer geven.

Beter spaarzaam TOPAVIES dan alles en iedereen bijsturen

PS en sorry want dit klinkt erg naar maar iemand die vind dat hij op alles advies kan geven OMDAT hij zoveel meemaakt???????

Goed advies geven is je OOK kunnen verplaatsen in een ander, tactvol kunnen spreken en weten wanneer je moet STOPPEN (en niet iedereen die veel meemaakt kan dat automatisch)

Er zijn al goede antwoorden gegeven.

Ik denk: misschien omdat je jezelf te serieus neemt.

Als mensen vragen wat je er van vind en wat je zou doen
dan geef je je mening en laat het daar bij.
Wat kan jou het schelen wat die mensen daar
verder mee doen?
Dat zou je helemaal niets moeten uitmaken.

Een advies is niet bindend.
Mensen vragen geen advies om dat direct op te volgen, mensen vragen advies om meerdere mogelijkheden duidelijk te krijgen. Uiteindelijk maakt men dan een eigen keuze die niet de jouwe zou kunnen zijn.
Maar dat geeft ook niet.
Je hebt ze verteld, nadat ze erom vroegen, hoe jij het zag.
Dat is heel goed, en blijkbaar geef je goed advies want je hebt vaak gelijk zeggen ze achteraf.
En dan trek jij je het persoonlijk aan dat ze niet eerder naar je luisterden. Dat is jammer en niet nodig, het heeft niet met jou persoonlijk te maken.
Zelf geef ik advies, als men erom vraagt (net als jij) en zeg daar altijd bij: ...maar dit is zoals ik erover denk, als het voor jou anders is/voelt leg mijn advies dan gewoon naast je neer.
Men zou zich niet schuldig moeten hoeven voelen omdat men iemands advies niet opvolgde. Men zou zich vrij moeten voelen om advies te kunnen vragen en zelf de keuze te hebben of men het wel of niet op volgt.
Het ligt dus niet aan jou, of jouw adviezen, maar het ligt aan jouw verwachting dat men dan ook daadwerkelijk iets gaat doen met jouw adviezen.
Als je dat zo houdt is het logisch dat je je heel erg gefrustreerd voelt en denkt dat je dus niet serieus genomen wordt.
Maar men is aan het leren, men denkt dat jij zinvolle suggesties kan doen, dus vragen ze hoe jij erover denkt.
Daarna moet je dat gewoon weer loslaten en hen vrij laten in wat ze ermee doen. En als ze dan naar je terugkomen met: je had toch gelijk, dan weet je gewoon dat je een goed advies gaf. Punt. Meer niet.
En tegelijkertijd is dat nou juist zo belangrijk.

Ik herken het probleem en heb dit ook ook besproken met iemand. Deze gaf mij als advies:
1 wees niet opdringerig, ook al wil je dit, wacht totdat de ander je om advies vraagt
2 vervang het woordje "moet" in "kan", dit klinkt minder opdringerig. Je verwacht het niet maar meestal gebruik je moet i.p.v. kan en dit scheelt echt heel veel.

Het ligt er ook aan welke band je met de des betreffende persoon hebt, een eigen kind neemt bijvoorbeeld sneller iets aan van zijn ouders dan van een wildvreemde. Eigen ervaring is en blijft belangrijk bij de mens, tenzij je weet dat iemand gelijk heeft en zegt dat je bijvoorbeeld niet moet stelen...

Dit is heel herkenbaar. Het ligt dan vaak niet aan de boodschap zelf ,maar aan de manier waarop deze wordt gebracht. Misschien kom je niet serieus of betrouwbaar over
Vraag het eens aan die mensen nadat blijkt dat je WEL gelijk had en kijk hoe je dat kunt veranderen.

Toegevoegd na 5 minuten:
En denk ook vóór je advies geeft een na. Voegt het echt wat toe als je advies geeft hoe belangrijk het is dat het opgevolgd word. Als het niet zo belangrijk is, dan kun je het advies ook gewoon eens achterwege laten. Als jij minder advies geeft, dan zullen ze wat je wel nog adviseert misschien serieuzer nemen.

Misschien vertel je het op een beetje ongeloofwaardige manier, waardoor ze je niet geloven.
misschien is dit antwoord al gegeven maar dat geeft niet ;)

Als mensen advies aan anderen vragen doen en zeggen ze vaak dat ze willen dat je ze vertelt wat het beste voor hen is, maar eigenlijk willen ze gewoon dat je ze vertelt wat ze willen horen, dus meestal de makkelijkste optie. Doordat je al wel wat levenservaring hebt, zoals ik lees in je uitleg (Ik herken dat deel, in onze familie hebben we ook al aardig wat meegemaakt, en mensen komen ook vaak naar ons toe voor advies), weet je dat de makkelijkste optie meestal niet de beste is. Als je dus mensen verteld wat het beste voor hen is, dan is dat dus niet wat ze willen horen, en volgen ze het waarschijnlijk niet op.
Het is dus niet zo dat ze je niet serieus nemen, maar hun eigen eigenwijsheid en gemakzucht zit in de weg, en blijkbaar zijn ze dus niet zo wanhopig om hun probleem op te lossen, en kiezen ze eerst de makkelijkste weg, om er later achter te komen dat dat niet de juiste was, en dat jij gelijk had.

Mensen die vragen om advies vragen vaak eigenlijk helemaal niet om advies. Vaak willen ze gewoon hun verhaal kwijt en het een en ander bespreken.
Ze hebben zelf vaak al meerdere opties in hun hoofd en, soms nog onbewust, hun keuze al gemaakt.
Als mensen een keuze maken is dat in principe altijd de juiste want het is aan hen om die te maken. Een foute keuze is er eigenlijk niet want mocht later blijken dat men beter iets anders had kunnen doen dan is er in ieder geval een leermoment geweest.
Voorbeeld: Vriendin tobt over vriendje die vreemd gaat. Mijn advies: uitmaken. Vriendin besluit het nogmaals te proberen. Later blijkt dat vriendje toch weer vreemd te gaan en ze maakt het alsnog uit.
In deze situatie had ik eigenlijk 'gelijk'. Maar vriendin was nog niet klaar om afscheid te nemen van haar vriend en moet nog verder in dit proces om echt in te zien dat het niet meer gaat. Eigenlijke conclusie: vriendin had gelijk, ze luisterde naar haar gevoel, ze was nog niet klaar om de relatie op te geven, door het nogmaals te proberen weet ze dat ze er alles aan gedaan heeft en heeft er vrede mee om het uit te maken.

Advies moet je niet geven om je gelijk te halen, je moet het geven omdat je iemand wil helpen en het beste met diegene voor hebt. Natuurlijk kan het weleens frustrerend zijn om iemand tegen een steen aan te zien lopen waarvoor je gewaarschuwd hebt maar dat is soms onvermijdelijk en dat hoort erbij.
Als je wilt dat mensen je serieus nemen blijf dan gewoon oprecht, geef advies als je dat wilt maar verwacht niet dat je een ander kunt veranderen.
Eerlijk gezegd kom je in je vraagstelling op me over als iemand die zelf anderen niet altijd al te serieus neemt. Want al je ze serieus respecteerde, deze mensen, dan zal je ook kun keuzes kunnen respecteren.

Omdat de meeste mensen tegenwoordig eigenwijs zijn. Ze vragen dan dingen maar willen achteraf toch zelf eerst iets bedenken en dat dan proberen. Daarna willen ze pas naar een ander luisteren maar dan is het vaak al te laat.