Mijn tante 99 zelfstandig woond gevaar wordt voor haarzelf hoe krijg je die in een verpleeghuis? Zei wil niet weg uit haar huis ?

een oude boom moet je niet meer verplanten.
zeker op die leeftijd niet meer,gelukkiger zal ze echt niet worden in het verpleeghuis.

Als ze dat niet wil, en ze is voledig toerekenigsvatbaar wordt het moeilijk. Is er niet een mogenlijkheid om voor haar thuiszorg te regelen? Dit voor evtentuele ondersteuning en de controle. Maar wat je gewoon moet doen is contact opnemen met haar huisarts. Vraag hem om advies, dan ben je aan het goede adres.

Je moet haar wens eerbiedigen, hoe gevaarlijk of pijnlijk het ook is... Je kunt het haar ontraden, maar dan houdt het ook op, helaas...

leven en laten leven.
waarom zou je dr verkassen.
als ze niet wil wil ze niet en ze heeft gelijk. 75% van de verplaatste oudjes overlijd binnen 6 maanden

Waarom zou je haar in een verpleeghuis moeten zien te krijgen?
Ze geeft immers zelf aan dat ze dat niet wil.
In dit geval is thuiszorg een betere optie.

Ik hoop niet dat iemand mij in een tehuis gaat dwingen wanneer ik 99 ben, en die allerlaatste periode in mijn leven graag zelfstandig wil uitzitten...

Ik denk dat het beter is om haar niet in een verpleeghuis te stoppen.

Ik ben daar wel eens geweest, ik moet zeggen dat de mensen die daar geplaatst zijn, bijna allemaal heel ongelukkig lijken.
Alsof je wordt weggestopt op het moment dat je een LAST bent voor de maatschappij. Je zult je gebruikt voelen. Eerst hard werken, je offert jezelf op voor de maatschappij, je geeft je voor je eigen kinderen, maar zodra je een PROBLEEM vormt...
Is dat de beloning die je krijgt!

Ik weet dat dit probleem een probleem is, ook ik heb nog geen andere oplossing. Alleen deze oplossing vindt ik niet meer passend als een oplossing.

Ik ken mensen die op dit moment met dezelfde situatie zitten. Er zijn 2 manieren waarop je iemand kan 'dwingen':
1. Er is een ziekte in het spel, waardoor er aangetoond is dat ze niet toerekeningsvatbaar is: bijvoorbeeld dementie.
2. Als ze zichzelf of andere in gevaar brengt, auto ongeluk, brandstichten of met ondervoeding worden opgenomen in het ziekenhuis. etc. Maar waarschijnlijk wil je juist voorkomen dat het gebeurd.

Je zult eerst een paar vragen moeten beantwoorden.

a) Is ze beslisbekwaam?
b) Is ze alleen een gevaar voor zichzelf, of ook voor anderen?

a) wordt in de populaire pers vaak de toerekeningsvatbaarheid genoemd. Als iemand beslisonbekwaam is, bijvoorbeeld door dementie of een andere geestelijke aandoening, kan de rechter iemand benoemen die beslissingen neemt namens en uit naam van de betroffen persoon. Daarvoor moet je echter wel een behoorlijke procedure volgen, en je moet al je beslissingen (achteraf) voorleggen aan de rechter, inclusief een verantwoording van alle financiële beslissingen die je hebt genomen.

b) is ook sterk bepalend voor je kansen. Is ze alleen een gevaar voor zichzelf, dan zul je het op a) moeten gooien. Brengt ze ook anderen in gevaar, dan is het makkelijker haar in ieder geval te dwingen te verhuizen. Wellicht meteen naar een verzorgingshuis, wellicht zonder dat dat met name wordt genoemd, maar dat dat de enige reële optie blijkt te zijn.

Ga in ieder geval na of het *nodig* is dat ze verhuist, of dat ze in de huidige situatie alleen maar "lastig" is. In het eerste geval is het een afweging van het leed dat je haar aandoet (en dat is een reëel, hard leed) wanneer ze verhuist, en het potentiële leed dat je haar omgeving aandoet wanneer ze niet verhuist. In het tweede geval is het heel zwaar om haar terzijde te staan, maar is het moreel onverantwoord om die verantwoordelijkheid af te schuiven op een verpleeghuis.

Toegevoegd na 1 minuut:
Over mijn laatste alinea:

Zo te lezen is het beter dat ze *wel* verhuist. Beter voor haar, en beter voor haar omgeving.

Maar ik kan dat uit jouw woorden niet met zekerheid opmaken. Vandaar dat ik je deze overweging toch wil meegeven.

De tekst is in ieder geval niet denigrerend bedoeld, al kan ze wel zo overkomen.

ik kende iemand die dement was, en dat waren ook gevaarlijke toestanden met (gas: gasfornhuis aanlaten) en heel veel van dat soort dingen maar er was een wachttijd... en als zij niet wilde, hoefde ze dat niet omdat het niet verplicht kan worden. met andere woorden; helaas moet er eerst wat gebeuren. die vrouw die ik ken is 2x door de politie terug naar haar huis gebracht omdat ze de weg kwijt was. dat is heel moeilijk voor de kinderen, maar het is zo. succes!

Dat is echt een heel moeilijke situatie! De huisarts moet de instelling inschakelen die de screening doet! Misschien is het mogelijk om eens met haar in een zorgcentrum bij haar in de buurt te gaan kijken als er b.v. iets van een muziekuitvoering of een modeshow o.i.d. is. Zij kan dan misschien ook even een appartement van een bewoner bekijken. De bewoners van het zorgcentrum waar ik werk hebben het vaak erg gezellig met elkaar en willen ze (even) geen contact dan kunnen zij zich terugtrekken in hun appartement, waar zij de zorg en begeleiding kunnen krijgen die nodig zijn.

Mijn ervaring met de psycho-geriatrie is trouwens ook positief, mijn schoonvader en mijn moeder hebben de laatste jaren van hun leven daar doorgebracht en het er erg naar hun zin gehad! Zij kregen veel aandacht, er werden leuke activiteiten gedaan en de uitstapjes waren ook heel gezellig. Wat heel fijn voor hen was : ze werden tenminste niet meer raar gevonden en hoefden geen verantwoordelijkheid meer te dragen.
Voor ons was het vooral een veilig gevoel, ze konden niet meer gaan dwalen en we hoefden niet bang te zijn dat zij bij een, door henzelf veroorzaakte brand, op een afschuwelijke manier aan hun einde zouden komen!