Waar was je vroeger onzeker over en nu totaal niet meer?

Bij mij blijft dat doorgaan, vaak is het zo,dat iets waar ik huizenhoog tegenop heb gezien later ontzettend blijkt mee te vallen! Maar daar heb ik niets van geleerd,ik ben een tobber en zal dat altijd wel blijven,het hoort gewoon bij me.

Over mijn intelligentieniveau. Vroeger dacht ik altijd dat iedereen die een hogere opleiding dan ik deed per definitie veel slimmer was. In de loop van de tijd heb ik ontdekt dat dat helemaal niet zo is, en dat ook levenswijsheid meetelt. Nu weet ik van mezelf dat ik redelijk begaafd ben en dat ik mijn mondje wel kan roeren, ook met kennis van zaken.

Om alles waar vooral pubers zich druk over maken!
Die dingen die nu dus volstrekt onbelangrijk lijken!

Mijn sollicitatiegesprekken..ik weet nu wat ik kan en waard ben en verkoop mezelf ook als zodanig..en dat geeft me zelfvertrouwen..

In de vroege jaren tachtig was ik een tiener die als de dood was dat er een kernoorlog uit zou breken. Demonstraties tegen de atoombom waren aan de orde van de dag en ook op radio en tv hoorde je daar veel over. Vooral 's nachts in bed verzon ik de meest erge scenario's waardoor ik mijzelf nog banger maakte natuurlijk.

Later toen ik moeder werd was ik heel erg onzeker of ik wel een goede moeder was. Door de angst dat mijn kinderen iets ergs zou overkomen doordat ik er niet goed op gelet had heb ik ze eigenlijk wel meer verstikt met mijn bezorgdheid dan goed was, en daar heb ik wel spijt van. Hoewel ik er nu nog wel moeite mee heb om ze niet driemaal op het hart te drukken dat ze voorzichtig moeten zijn en goed moeten uitkijken wanneer ze de deur uitgaan, heb ik dat gelukkig niet zo erg meer. Het is/was niet alleen voor mijn kinderen erg lastig maar voor mij net zo goed. En achteraf nog overbodig erbij.

Ik kan nog wel een tijdje doorgaan zo want ik ben een echte piekeraar wat dat betreft en ik zie ook nogal snel overal beren op de weg die er achteraf helemaal niet blijken te zijn (geweest).

Vooral wat ik met mijn toekomst wou gaan doen, ik kon geen keuze maken in verschillende beroepen omdat ik bang was om het verkeerde beroep te kiezen. (dat ik er spijt van zou krijgen in ieder geval). En alles komt gewoon op z`n pootjes terecht, en als ik niet tevreden zou zijn met mijn beroepskeuze, dan is het tegenwoordig steeds makkelijker om een thuis studie te volgen. het was toen wel een big deal voor mij, maar nu denk ik daar heel makkelijk over.

ik was heel erg bang voor de eerste klas. Gewoon, niet dat ik onzeker was over nieuwe vriendinnen en over vriendjes, ik was gewoon bang voor verandering, denk ik. Ook heb ik me zo druk gemaakt over mijn eerste zoen, hahaha! Echt iets waar tieners zich druk om maken dus.

Vroeger was ik bang voor de toekomst, bang dat ik nooit zou trouwen of kinderen zou krijgen. Nu ben ik getrouwd geweest en heb drie schatten van kinderen.