Hoe komt het dat je(in het donker) ergens naar kijkt, dit anders ziet als dat je er "langs" kijkt?
Vroeger hadden wij van Glow in the Dark sterren aan het plafond. Als je dan naar de Maan keek dan "gloeide" hij niet zo hard dan als dat je er vlak langs keek naar een ster(die dan weer minder gloeide) want dan gloeide die maan weer harder.
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
Het netvlies bevat kegeltjes waarmee we kleur zien en staafjes waarmee we in het donker beter kunnen zien. De plek waar onze ooglens het scherpste beeld projecteert is de gele vlek. De gele vlek bevat alleen kegeltjes zodat we overdag veel detail kunnen waarnemen. Kegeltjes zijn echter minder lichtgevoelig dus in schemerduister zien we daar niet mee. Dat betekend dat we het meeste zien met de staafjes die buiten de gele vlek liggen dus buiten het gebied waarmee we scherp zien en dus buiten het beeld waar we naar kijken. Om die reden is het ook onmogelijk om in het bijna duister scherp te zien, waar de focus van het beeld valt zitten geen receptoren die zwak licht kunnen oppikken. En waar we het meeste licht oppikken is dus naast waar we op focussen. Toegevoegd na 5 dagen: "Dat betekend dat we het meeste zien" Dit had natuurlijk moeten zijn: "Dat betekend dat we in het schemerduister het meeste zien"
Dat komt door het nabeeld. als je een tijdje ergens naar kijkt, wordt het beeld gecvompenseerd. Een lichtgevend geel vlak op zwarte ondergrond wordt dan minder helder. Zodra je er naast gaat kijken valt het beeld op een andere plek op je netvlies, zie je het weer helder en duurt het dus weer even voor er een nabeeld gevormd wordt.
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
