wat houd PDD-NOS precies in?

De kenmerken op een rij:
Onhandig en angstig gedrag in sociale situaties
Weinig begrip en gebruik van non-verbale signalen (oogcontact, gelaatsexpressie, lichaamshouding)
Het niet of nauwelijks leren van sociale ervaringen
Het ontbreken van wederkerigheid in het contact
Een eenzame, gesloten indruk te maken
Zich angstig te tonen voor veranderingen
Fanatiek vast te houden aan bepaalde routines
Zich koppig en driftig te uiten (ingegeven door angst)
Een eenzijdige belangstelling tonen
Rigide en dwangmatige gedragspatronen te ontwikkelen
Overgevoeligheid voor zintuiglijke prikkels
Of juist weinig gevoeligheid voor geluiden, beelden, temperaturen of aanrakingen
Een trage taalontwikkeling
Eigenaardig ouwelijk taalgebruik
Taal in alle gevallen letterlijk nemen
Een onhandige, stijve motoriek

Lees verder in link

pdd nos is verreweg van een sluitende diagnose. nu is dit in de psychiatrie zowiezo een makke... een gebroken arm is absoluut vast te stellen en genezing is te monitoren en er is een bewezen manier waarop het verholpen kan worden.

in de psychiatrie is dit geenzins het geval, het blijft voor een gedeelte beetje aankl%ten.

als er not otherwise specified (niet nader beschreven) achter een diagnose staat zijn de rapen helemaal gaar. dit betekent namelijk dat er een deel van de aandoening nog niet helder is, ergo een behandeling blijft deels experimenteel.

psychiaters hebben vaak een probleem met mensen die hun gezag niet op een door hun gewaardeerde manier tonen. ze hebben lang gestudeerd en willen willen het respect wat iemand in bijv een exacte wetenschap krijgt. dit lijd vaak tot een theoretische kokervisie op patienten en aandoeningen.

ook al weten ze de helft niet van een aandoening zullen ze toch hun evangelie als een waterdicht geheel prediken.

vaak komen er dan gedragingen langs die "hip" zijn voor de aandoening. als ik weet dat structuur zeker niet voor alle autisten prettig is weet een psychiater dat zeker.

probleem is dat zoveel geld verdienen met een pseudowetenschap, deze pseudowetenschap moeten ze soms als exact verkopen om relevant te blijven.


dit gezegd hebbende: er zijn genoeg psychiaters die eerste naar de persoon kijken dan naar de aandoening, en meer open minded zijn, en buiten de dsm lijntjes durven te denken. grappig genoeg zijn dit vaak artsen die net zijn afgestudeerd.


mocht je een goeie andere arts weten mag je gewoon vragen om een andere arts.

Ik denk dat er genoeg sites en boeken zijn om informatie te krijgen over PDD-NOS. Het is een (zeer) lichte vorm van autisme. Maar het kan verschillende vormen aannemen. Bij iedereen anders, zoals je al zegt. Een psychiater geeft je de diagnose PDD-NOS als je kenmerken hebt van autisme, maar niet genoeg om je die diagnose te geven. Er zijn wel opvallende beperkingen in de sociale interactie, de communicatie en het gedrag. Maar niet op alle gebieden persé evenveel en het kan allerlei vormen aannemen.

Waar je vraag volgens mij echt over gaat, is dat je het gevoel hebt dat mensen je behandelingen opdringen waar je niks aan hebt. Dat kan. Psychiaters zijn ook maar mensen. Ze weten veel van stoornissen, maar niet altijd volledig hoe dat bij jou werkt. Daar moet je ze dus bij helpen zeg maar. Eigenlijk werkt het andersom: jij geeft aan waar je in je leven tegenaan loopt. Wat niet goed lukt. Zij weten dan hoe dat te maken heeft met je PDD-NOS en kunnen je tips geven om uit te proberen. JIj bepaalt dan weer of het voor je werkt. Je moet er uiteindelijk gelukkiger van worden!
Verder: psychiaters hebben meestal weinig tijd om diepgaand over alledaagse dingen te praten, ze richten zich vooral op het diagnostische stukje. Je zou kunnen vragen of je psychologische begeleiding zou mogen krijgen voor bepaalde gebieden waar je wel een steuntje zou kunnen gebruiken. Succes!