Wat moet je met iemand (die je vriendin was) deze vriendschap uit het niets verbreekt om een reden waar je geen bal van snapt?

Is mij wel eens overkomen met een goede vriend die ik 15 jaar kende. 'Je weet wel waarom' was de reden.

Na 3 mailtjes waarin ik vroeg wat er aan de hand was, kreeg ik een formele brief hem met rust te laten. Heb ik toen maar gedaan

recht op een uitleg heb je zeker, ik zal haar daar ook naar gaan vragen. Als het om vriendschap gaat zijn het vaak moeilijke kwesties echter laat het ven rusten en vraag haar na het weekend wat er nu aan de hand is, dan is waarschijnlijk alles weer een beetje rustig en kunnen jullie er normaal over praten.

Mijn dochter heeft jarenlang een hechte vriendschap gehad met een vriendin, deelden lief en leed, maar die was vreselijk jaloers op andere vriendinnen en sprak altijd kwaad over hen. Toen mijn dochter een vriend kreeg en minder tijd besteedde aan haar vriendin werd de kwaadspekerij alleen maar erger. Mijn dochter heeft er toen een punt achter gezet, want zo hoort vriendschap niet te zijn.
Hier was jaloersheid de boosdoener. Misschien ook bij jou?

Ik heb dat twee keer kort na elkaar meegemaakt, in beide gevallen óók nog mijn beste vriendinnen, met wie ik veel lief en leed gedeeld heb. Bij de ene kreeg ik, nadat ik wekenlang op haar antwoordaparaat had ingesproken, haar , duidelijk niet bedoeld door haar, aan de telefoon, en ze zei : "Ik heb er niet de minste behoefte aan met jou te praten", een paar weken daarvoor kreeg ik een kaartje dat het niet aan mij lag, maar dat ze even geen tijd of ruimte had voor sociale kontakten - wat mij best zeer deed, omdat ik dacht, wat meer te zijn dan een sociaal kontakt, maar zoiets kan ik best accepteren. Maar om dan na een paar weken dát door de telefoon te horen, dat was even slikken.....
En de andere vriendin vertelde me, nogal onverwacht, dat ze was gaan samenwonen, en daarna heb ik nooit iets van haar gehoord.

Ik probeer maar het zó te zien : onze werelden zijn blijkbaar zó anders gegroeid, dat we elkaar volgens hun niets meer te zeggen hebben. Heel jammer, maar je doet er toch niets aan.....
Ik mis ze allebei, maar probeer de leuke tijd die we gehad hebben maar in ere te houden, en te accepteren dat zij er een streep onder gezet hebben.

Tja, lastig. Maar ik zou proberen er geen energie meer in te steken want blijkbaar wil ze niet meer en dan kun je die beter gebruiken voor je andere vriendschappen.
Tenzij je weet dat er in haar privesituatie er misschien dingen en/personen zouden kunnen zijn die haar hiertoe dwingen. Dan zou ik nooit opgeven en gewoon elke paar dagen kontact opnemen en in ieder geval laten weten dat als zij wil/kan er voor haar ben.

Probeer zelf wat tot rust te komen, laat het wat bezinken. Schrijf haar over een paar dagen een brief. Vertel daarin bijvoorbeeld dat je er over na hebt gedacht, maar dat je zelf niet kan begrijpen wat er mis was, dat je best wilt accepteren dat jij misschien iets verkeerd hebt gedaan, maar dat je je nu niet schuldig kan voelen omdat je zelf niet weet wat het is. Dat je ervoor openstaat mocht zij nog met je willen praten of de vriendschap hernieuwen, en dat je dankbaar bent voor de tijd waarin jullie vrienden zijn geweest.
Op deze manier kun je van jezelf afschrijven wat je nog wil zeggen, je legt de bal bij haar neer, en je kunt het voor jezelf ook iets meer afsluiten.

Ik weet niet of je een man of vriend hebt, misschien is ze verliefd op hem geworden

Misschien denkt ze dat jij verliefd bent op haar man/vriend. Kleine suggestie

Ik vind het een hele rare manier van je vriendin om zo een vriendschap te verbreken. En zoals je zelf al zegt ze is het niet waard.. Maar misschien zit er heel diep wel iets wat ze niet durft te zeggen.

Om te beginnen: sterkte! Je bent er duidelijk niet blij mee. Maar met jouw kant van het verhaal is het moeilijk oordelen. Misschien (en dat is geen oordeel maar theorie) heeft ze je al zo vaak signalen gegeven dat je te close was en doet ze het nu maar op de botte manier. Misschien is het haar manier om juist meer aandacht te vragen. Wat je moet doen? Zeggen dat je het vervelend vindt, het niet snapt, het respecteert maar dat je er graag wel een keer over wil spreken.