"Zonder dalen geniet je niet van de pieken". Wat denk jij van deze stelling?

Nog sterker: zonder dalen *zijn* er geen pieken.
Open deur, dus.

Ik vind dat het juist is.

Als men de piek bereikt heeft, kan men niet verder. Dit is het zogenaamde hoogtepunt. Dit kom je tegen in sport, (wereldkampioen) zaken (directeur) en relaties (huisje-boompje-beestje).

Als dit alles je zo aan is komen waaien, ben je je niet bewust van je zegeningen. Pas als je weer met beide benen op de grond gezet word, in een dal, word je je bewust van hoe goed je het wel niet had.

In die zin kan je dus zeggen dat je niet weet hoe goed je het hebt -en dus niet kan genieten- als je niet weet hoe anders het ook had kunnen lopen.

Als men vanuit een dal vervolgens weer de weg naar boven heeft gevonden, is men zich meer bewust van zijn zegeningen.

Het dal is net zo diep als de top hoog is...

Het klopt helemaal, en origineert in de Tao Teh Ching van Lao Tse...

"pieken" en "zijn kanten van dezelfde medaille.

Toegevoegd op 22-06-2009 23:10:33
Sorry, het moet zijn "pieken en "dalen" zijn kanten van dezelfde medaille

Graag wil ik antwoorden met een toepasselijk gedicht.

Wat zou het voorjaar zijn zonder de winter.
En wat de liefde zonder pijn.
Wat zou de zon zijn zonder regen.
Het zou een saaie wereld zijn.

E.D.

Er zit inderdaad wel een kern van waarheid in. Bovendien zijn er altijd dalen: Als je het altijd goed hebt, leef je in onzekerheid dat het een keer goed mis zal gaan en die onzekerheid is dan meteen ook een dal waarin je je bevindt.

prima stelling, helaas niet te verdedigen of te testen.

Daarbij: Heeft hij van deze uitspraak een citatie gemaakt of hem als zijn eigen geclaimed?