Zijn er mensen die er bewust voor kiezen de rest van hun leven single te blijven?

Om een bewuste keuze te kunnen maken, moet je dus beiden goed hebben leren kennen - leven met een partner, en leven als single.
En het hangt dan natuurlijk ook nog erg van de persoon af : sommige mensen zijn uitgesproken sociale diertjes, en hebben heel graag mensen om zich heen, anderen vinden het prima om veel tijd alleen door te brengen, alleen op vakantie te gaan, en voelen zich niet zo prettig in een groep.

Als je in partnerschappen gemerkt hebt, dat je je erg eenzaam en onbegrepen voelde, dat je, om geaccepteerd te worden door de partner heel erg aan jezelf moest sleutelen en snoeien, dan kan het dus zijn, dat je zonder partner een veel gelukkiger leven hebt.

Het wordt alleen niet zo erg geaccepteerd, mensen zien toch meestal een 'stel' als de meest 'normale' manier van leven.
Zo wordt een happy single toch vaak gezien als een beetje zielig, men bemoeit zich met de manier hoe iemand de feestdagen doorbrengt, want 'dan kan je toch niet in je eentje zitten?'. Of een soloïst wordt gezien als een egoist, die niet bereid is concessies te doen, compromissen te sluiten, en te bang/te laf/te gemakzuchtig is voor verantwoording.

Misschien dat die visie (met de miljoenen singles in Nederland) langzamerhand een beetje anders wordt, en kan men een mens als individu zien, en volledig, zonder dat er een wederhelft aan hangt.

Ik ben al sinds mijn 17e 'op mezelf', ben een paar keer een partnerschap aangegaan omdat ik ervan overtuigd was dat dit voor heel lange tijd goed zou zijn. Die tijd bleek elke keer korter dan ik gehoopt had, en na elke poging mijn leven te delen met een ander mens waar ik zielsveel van hield, was ik een hoopje ellende, dat gedesillusioneerd zich aan d'r schoenveters omhoog hees om door te kunnen gaan.

Ik zet mijn rustige, harmonieuze, creatieve leven niet meer zo gauw op het spel - ik ben véél te gelukkig om het risico te lopen, dat er weer roet in m'n eten gegooid wordt.

Ik heb een handvol hele goede, lieve vrienden die me door en door kennen, en kan het goed vinden met mezelf. Ik verveel me nooit, en mijn leven is vol, kleurrijk en vol blije dingen.

Een partner zou hier heel weinig aan toevoegen, denk ik.

Want dat is intussen een beetje mijn motto geworden : geen stressfactor, maar een toevoeging.

Zo zou ik voor een partner willen zijn, en zo zou ik een partner in m'n leven willen ervaren.

Zolang dat er niet inzit, blijf ik happy single!!!