Waarom weet je weinig tot niets van je eerste 2 levensjaren?

Ik denk omdat je nog niet echt ervaart wat er gebeurt: Je snapt niet echt wat er rond om je heen gebeurt.
Nu onthoud ik dingen die ik tegenkom, omdat ik er over nadenk, verbanden leg, maar toen ik 0-2 jaar was deed/kon ik dat nog niet.

je hebt een taal en een ego nodig om iets te kunnen onthouden... Met de taal komt er een wereld, een betekenis, een verleden, enz enz...

Je leeft in zo´n andere wereld als je klein bent en nog geen ego hebt...
Denk je dat kleine kinderen gek zijn als je het spelletje speelt van kiekeboe? Elke keer lacht het kindje als je tevoorschijn komt, hoe kan dat nou? Gewoon omdat jij verdwijnt en weer verschijnt... Jij verdwijnt letterlijk en je verschijnt letterlijk, als dat geen lachen is voor de kleine, maar jij als denkende mens kunt je niet eens voorstellen wat er in zo´n kleine speelt... Angst nij naar bed gaan, is sterven voor zo´n kleine, helemaal alleen achtergelaten worden en dan sterven in ervaring... Kinderen zijn vaak telepatisch verbonden met de moeder, kijk maar eens hoe dat in elkaar zit...

Maar je kunt dat niet herinneren omdat het nooit geinnerd is...

vandaar...