Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Hoe ga ik om met depressieve gevoelens?

Ik ben al een tijdje heel erg depressief. Ik had in het verleden (vorig jaar) een aantal zelfmoordpogingen gepleegt. Ben door de laatste poging op de intensive care beland. Vanaf dat moment is mijn leven nog zuurder geworden dan ik mij ooit had kunnen voorstellen. Problemen met mijn gezondheid, contact verbroken met mijn familie omdat ze totaal niks om mij leken te geven, Geen vrienden, En nu ik al weer een jaartje verder ben realiseer ik mij ook dat ik mijn familie nu al een jaar niet meer gezien heb 19 januari 2025 is het nu precies een jaar geleden dat ik mijn ouders (en rest van mijn familie) voor het laatst heb gezien.
Hoe ga ik deze afschuwelijke realiteit overleven? Hoe zorg ik ervoor dat ik mijn verstand niet verlies?

11 maanden geleden
in: Psyche
tinus1969
11 maanden geleden
Zoek professionele hulp, huisarts is een goed begin.
Dario_D_Best
11 maanden geleden
Ik zit nu al een jaar op een wachtlijst.
Ritsuka
11 maanden geleden
Wachtlijst voor psychiater?
Is een GGZ-praktijkondersteuner een goede optie in de tussentijd? Daar zijn de wachtlijsten vaak korter
Dario_D_Best
11 maanden geleden
Zou kunnen.
Dario_D_Best
11 maanden geleden
@Ambitionzazahg Ja...weetje ik moest huilen bij het lezen van je tekst. Heel veel van wat jij beschrijft voel ik zelf ook. Ik heb helaas wel een aantal pogingen gedaan en daarom ben ik nu dus ziek. En mijn lever is beschadigd. Dat zou ook kunnen betekenen dat ik een verhoogde kans heb op leverkanker in de toekomst ...heeft de dokter mij vertelt. En de dokter heeft ook gezegd dat ik bijna dood was geweest en dat ik een hele langzaam pijnlijke dood had kunnen sterven vanwege de keuze van hoe ik mezelf wou ombrengen als ik niet eerder in het ziekenhuis was beland. Dus ja...je hebt gelijk. Als de poging mislukt dan ben je zeker veeel verder van huis.
Ik moest huilen om je lieve lange bericht dus ik wil je daar heel erg voor bedanken en ik heb jouw antwoord als beste gemarkeerd.
Liefs Dario.
Dario_D_Best
11 maanden geleden
@Samhaiphon. Ja ik ben 32 jaar. Dus inderdaad jonger dan jij bent. Ik ben zelf ook niet 100% alleen want ik heb wel mijn vriendje gelukkig nog. Maar hij is dan ook wel het enige dat ik nog heb. Het ergste vind ik dat ik geen contact meer heb met mijn ouders. We waren zo close. En ik heb mij nooit kunnen voorstelen dat mijn ouders zo zouden veranderen in zulke nare mensen. Het zijn nooit de perfecte ouders geweest. Maar zoals ze nu doen hoef ik ze nooit meer te zien. En ik ben helemaal klaar met ze. Maar het doet pijn. PIJN omdat we vroeger echt close waren. Vooral met mijn moeder was ik heel close. Ze was altijd een grote steun voor mij in alles wat ik deed. En dat heb ik nu allemaal verloren. En ik krijg dat nooit meer terug.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Geef jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Het beste antwoord

Hallo, Ik heb ook depressieve gevoelens gehad, ik weet niet waar ze bij jou vandaan komen en hoe erg ze zijn daarom weet ik niet of mijn ervaring delen helpt maar wie weet.

een zwakke plek van mij is dat ik weinig zelfvertrouwen heb, ik ben altijd bang dat pech of ellende op de loer ligt want dat is mijn hele leven lang al zo. jeugdzorg en leukemie hebben gezorgd dat mijn jeugd niet leuk was. toen ik ook nog in de schulden kwam en met niemand meer mee kon doen raakte ik in een isolement. dit heeft voor weinig zelfvertrouwen gezorgd. later bleek ik ook weinig serotonine te hebben, dat is op te lossen met paroxetine maar dan gaat je gevoel van intimiteit weg, geen probleem als je alleen bent maar zodra je een partner hebt is dit echt heel vervelend. Ik heb gedacht aan doodgaan, "eeuwige rust" klonk zeker een stuk beter dan hoe ik me toen voelde maar ik was (gelukkig) te laf om het zelf te doen. wel had ik zo iets van als ik niet meer wakker wordt ben ik bevrijd.

je voelt je alleen, ik ken het. maar dat ben je helaas zeker niet. veel mensen kampen met deze problemen alleen zag ik alleen maar alle blije mensen, dat gaf me nog meer een gevoel van eenzaamheid en niet begrepen worden. ik durfde ze ook niet lastig te vallen met mijn "rare gedachtes" ik durfde het met niemand te delen.

wat voor mij redelijk werkt is accepteren dat ik deze zwakke plek heb. sommige mensen hebben snel een zere rug en anderen last van de voeten, en mijn brein heeft meer oog voor negatieve dingen dan positieve dingen.
jezelf verwonden is eigenlijk geen optie, naast het feit dat je waarschijnlijk ontzettend gemist wordt is er ook nog een kans dat het maar half lukt en dan wordt het allemaal nog uitzichtlozer.

ik ben ook een vriend verloren, ik dacht toen helaas dat ik genoeg voor hem deed maar helaas niet. als ik dit had geweten had er geen grens gezeten aan wat ik voor hem gedaan had. ik blijf denken kon ik maar terug in de tijd om hem te helpen. ook jij laat mensen achter al lijkt het misschien niet zo.

nadat ik het geaccepteerd heb kan ik kijken wat ik er aan kan doen.
- Ik moet af en toe goed stil staan bij de dingen die wel goed gaan.
- mezelf en mijn omgeving niet laten verwaarlozen want dit maakt het alleen maar erger.
- ik moet zorgen dat ik goed slaap, een goed dag en nacht ritme houd met zo veel mogelijk daglicht en ik slik vitamine D bij.

Ik weet niet waar jou problemen vandaan komen maar ik hoop dat je hier wat aan hebt
(Lees meer...)
11 maanden geleden

Andere antwoorden (1)

Beste, ik zit met hetzelfde probleem en ook geen contact meer met mijn familie (5 broers) maar ook niet meer met mijn dochter dus ik weet wat je nu overkomt. Ik weet niet hoe oud je bent maar ik ben al 77 dus ik veronderstel dat jij jonger bent... Ik heb wel nog een maat van 81 waarmee ik elke zondag uit eten ga maar da's ook alles. Als ik ga winkelen dan heb ik soms weleens contact met andere winkelklanten maar dat is het zo wel voor de rest wens ik je veel sterkte. Kan je niet aansluiten bij vereniging? Tot vorig jaar speelde ik nog tennis dubbelspel en daarna dronken we nog een pintje maar dat is door mijn gezondheidsproblemen nu ook weggevallen...
(Lees meer...)
11 maanden geleden
Deel jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image
logo van Kompas Publishing

GoeieVraag.nl is onderdeel van Kompas Publishing