Mijn mama praat tegen haarzelf, moet ik mij zorgen maken?

Mijn mama, moeder van 2 en 48j. oud, praat tegen haarzelf. Dit doet ze onbewust heel soms als we ons in dezelfde kamer bevinden. Maar vooral als ze denkt dat er niemand in de buurt is of niemand haar kan horen. Soms hoor ik haar zelfs doen alsof ze gesprekken heeft met iemand anders.
Mijn mama heeft het zwaar te verduren gehad toen mijn papa kanker kreeg en ze is ook iemand die zich veel (teveel) van familie bullshit aantrekt. Zoals de drama rond erfenis of jaloezie onder haar broers en zussen.
Ze heeft ook onlangs een lichte hartaanval gehad en kampt met hoge bloeddruk problemen.

Soms doe ik alsof ik het niet door heb en zeg ik dan: 'sorry, wat?' alsof ze tegen mij aan het praten was, terwijl ik weet dat ze tegen zichzelf bezig is..
Dan ontkent ze iets gezegd te hebben. Maar echt confronteren.. durf ik niet zo goed.

Ik denk dat mijn mama een zware depressie heeft, dat hoop ik tenminste, liever dat dan schizofrenie denk ik dan...

Ze had antidepressiva gekregen omdat ze zich teveel bekommerde om familie issues en zich daar aan opjaagde.. maar die gebruikt ze niet meer omdat ze dikker wordt.

Wie kan ik hiermee benaderen? Onze huisarts? Een psycholoog bellen? Ik heb al verschillende keren gezegd dat we eens naar een psycholoog moeten en dat dat onze relatie ook zou helpen. Dat ze haar verhaal kwijt kan bij een psycholoog en haar risico op hartkwalen naar beneden kan halen etc.. maar ze wil maar niet :(

Ik maak me serieus zorgen...

Verwijderde gebruiker

8 jaar geleden

in: Psyche

4.5K

4.5K keer bekeken

Verwijderde gebruiker

8 jaar geleden

Is dit een nieuw verschijnsel, of heeft ze altijd al veel in zichzelf gepraat? En heeft ze verder symptomen? Vergeetachtigheid, verward zijn, etc.? Schizofrenie ontstaat trouwens vrijwel nooit op zo'n late leeftijd. Een zware depressie kan wel psychotische verschijnselen veroorzaken, maar aangezien je geen informatie geeft over de depressie die je vermoedt, is dat zo niet te beoordelen.

Verwijderde gebruiker

8 jaar geleden

Trouwens, wát zegt ze zoal, op die momenten dat het lijkt alsof ze hele gesprekken met iemand voert?

Verwijderde gebruiker

8 jaar geleden

Ik praat ook vaak tegen mezelf,moet ik nu naar een psygiater? ik ben alleenstaand,en heb weinig of geen family en vrienden

Ivana

8 jaar geleden

Ik ben blij dat ik hardop kan denken, want dat is hardop praten tegen jezelf. Je kunt de zaken beter op een rijtje zetten als je ze uitspreekt.
Eigenlijk is het dus heel gezond. Maak je daar geen zorgen over. Voor de onderliggende problemen zou het misschien wel handig zijn om eens professionele hulp te zoeken. Maar dat moet ze zelf willen.
Behandel haar niet alsof ze geschift is, dat is nergens voor nodig.

Verwijderde gebruiker

8 jaar geleden

Ik "praat" ook veel "tegen" mezelf, of dat nu zogenaamd tegen de kat is of tegen de planten of de afwas of inderdaad, vooral, gewoon hardop denken. Ik heb geen moment het idee dat ik daarmee naar een psychiater zou moeten.
Als ze echter tegen denkbeeldige mensen praat of héle rare dingen zegt, kan het wellicht een reden zijn om je zorgen te maken, maar dan gaat het vooral om de inhoud, niet om de vorm.

Ritsuka

8 jaar geleden

Iedereen praat wel eens tegen zichzelf of huisdieren of zo, daar is niks mis mee.

Verwijderde gebruiker

8 jaar geleden

Soms praat ik idd tegen mezelf als denkbeeldig luisteraar

kierkegaard47

8 jaar geleden

Inderdaad, praten tegen jezelf lijkt me _op zich_ niet zorgwekkend, dat doe ik zelf ook voortdurend. Het wordt anders wanneer ze geen onderscheid kan maken tussen wat denkbeeldig, en wat echt is (dus bijvoorbeeld dat ze echt denkt dat ze tegen onzichtbare "vrienden" praat ). Wel kan het een teken van bv. zware stress zijn, als ze het 'van nature' nooit gedaan heeft. Los daarvan lijkt het er op dat ze daarnaast andere problemen heeft. Maar uiteindelijk zal ze zelf moeten kiezen om hulp te accepteren (of er op eigen kracht iets aan te doen).

Verwijderde gebruiker

8 jaar geleden

Ik praat vooral tegen mezelf als ik me op iets moet concentreren of iets moet onthouden. Ook geef ik mezelf hardop raad hoe ik een praktische moeilijkheid moet aanpakken "nee dat moet je zo doen suffie" en dat soort aanwijzingen en som ik op wat ik allemaal nog moet doen.. Ik geloof niet dat ik naar een psychiater moet want dit lijkt me heel gewoon. Verder praat ik ook nog hardop tegen de auto en de wasmachine. Ik voer er geen gesprekken mee maar bedank ze voor hun goede werk. En dat ik tegen de kat en de planten praat spreekt vanzelf want die leven. Niks aan de hand lijkt me.

Verwijderde gebruiker

8 jaar geleden

Met het in of tegen jezelf praten is niets mis, hiermee kan ze dingen verwerken, zichzelf adviezen geven, of zichzelf aanmoedigen. Maak je geen zorgen hierover.

Verwijderde gebruiker

8 jaar geleden

Ik denk ook vaak hardop, of praat tegen de katten of gewoon tegen mezelf. Maar gezien de grote bezorgdheid van de dochter vraag ik mij toch af of het gaat om 'gewoon' in zichzelf praten of dat er meer aan de hand is. Vandaar ook mijn verdere vragen: wat zegt ze zoal, zijn er andere (cognitieve) symptomen, en ook vooral: is dit nieuw, of deed ze dat altijd al? Iemand die altijd tegen zichzelf praat, denkt gewoon graag hardop. Bij iemand die ineens tegen zichzelf of (al dan niet denkbeeldige) anderen begint te praten, moet daar een aanleiding voor zijn. Al is het maar iets simpels als slaapgebrek, stress of het vaker samenzijn met mensen die óók in zichzelf praten. En ik vermoed dat een dochter niet zo verschrikkelijk bezorgd zou zijn over haar moeder als moeder altijd al gewoon zou zijn om in zichzelf te praten. Maar goed, daar komen we maar op één manier achter: afwachten of VS wat meer wil vertellen over de situatie.

Verwijderde gebruiker

8 jaar geleden

Vroeger praatte ik vrijwel nooit tegen mezelf maar doe dat pas de laatste jaren omdat mijn concentratievermogen afneemt.

Verwijderde gebruiker

8 jaar geleden

Ik ben zo blij met de reacties, het doet goed om te zien dat mensen nog steeds om mekaar geven! Mijn mama heeft dit al 2j, in het begin deed ze dit heel uitzonderlijk, dan zag je haar lippen bewegen als ze eventjes weg droomde in de verte. Maar sinds een paar maanden, doet ze dit enorm luid. Ik hoor ze praten tot in de woonkamer als ze staat te koken met een gesloten deur. Onlangs gingen we samen uiteten en ging ze zich klaarmaken in de badkamer. Ik was al klaar en zat dan op mijn kamer nog wat te surfen op de laptop. Verder was er niemand, want papa was mijn broer gaan halen en dan zouden we samen vertrekken.
Begint ze plots weer te praten, te klagen eigenlijk over mijn broer, alsof er daadwerkelijk iemand in de badkamer zit met haar. Ik hoorde haar dingen zeggen zoals; 'ja mevrouw, die zit dan hele nachten te gamen en lege flessen naar beneden brengen doet hij niet, etc...' Mijn mama is verward, vertelt soms dingen 10x alsof ze het ons nog nooit verteld heeft. Ik kan me daar soms in opjagen en zeg haar dan dat ze letterlijk een halfuur geleden dat verhaal al verteld heeft. En of ze het niet beu is om 10x hetzelfde te vertellen op een dag. Als ik haar zeg dat ik naar een vriendin ben, dan belt ze me soms een tijd later, volledig in paniek, om te vragen waar ik ben en of ik het normaal vind dat ik niets heb laten weten... Ik weet het niet..

Verwijderde gebruiker

8 jaar geleden

Nu je dit erbij vertelt denk ik dat het inderdaad tijd wordt dat je een gesprek hierover met je huisarts hebt. Geeft hem/haar zoveel mogelijk feiten en informatie. Wat zegt je vader er eigenlijk van? Het zal er wel niks mee te maken hebben maar ik wil toch even opmerken dat ik iemand ken die sinds hij een hersenbloeding heeft gehad ook 10x hetzelfde vertelt alsof het volkomen nieuw is. De hersenbloeding werd destijds niet op tijd opgemerkt of herkend. Als ik hem iets nieuws vertel dringt dat vaak niet tot hem door en gaat hij daar later eindeloos vragen over stellen.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Antwoorden (1)

Wat lief dat jij je zo zorgen maakt over je moeder.
Het lijkt er op dat je moeder het niet meer allemaal aan kan. Dat het een beetje te veel/ te zwaar is geworden. Jammer dat ze haar medicijnen niet inneemt, inderdaad aankomen is een nare bijkomstigheid van sommige medicijnen.

Omdat jij haar [jonge] kind bent, zal ze niet zo snel naar jou luisteren en advies van je aannemen, dat is wel begrijpelijk.

Het beste lijk mij dat je zelf naar de huisarts gaat, een afspraak maakt [een dubbele - om te praten] en dan alles vertelt wat er met je moeder aan de hand is. Maak vooraf een briefje, schrijf alles op, als je daar zit vergeet je vaak weer wat, althans dat gebeurt met de meeste mensen [mij ook, ik maak altijd een lijstje]. Misschien wordt je moeder inderdaad doorverwezen naar een psycholoog, maar de huisarts kan ook iets anders bedenken, dat hoor je wel.

Bel maandag maar met de huisarts, vergeet niet een dubbele afspraak te vragen "om te praten".
Succes er mee!

Toegevoegd na 9 minuten:
Antwoord op je vraag: het kan weinig betekenen, ik praat ook regelmatig tegen/met mezelf, maar ik woon alleen en doe het niet als er andere mensen bij zijn, dus zorgen maken? Nee, zorgen zou ik mij niet maken, maar wel maandag even de huisarts bellen, zodat je van een professionele m/v te horen krijgt wat er eigenlijk aan de hand is.

(Lees meer...)

Verwijderde gebruiker

8 jaar geleden

Verwijderde gebruiker

8 jaar geleden

De huisarts kan en mag geen medische informatie verstrekken aan familieleden, zonder toestemming van de persoon waar het over gaat. Aangezien de vraagsteller zich zorgen maakt, lijkt het me verstandig hierover met de moeder in gesprek te gaan en als ook dat aanleiding tot zorgen geeft, haar te vragen naar de huisarts te gaan en als ze dat wil, kun je voorstellen mee te gaan.

Verwijderde gebruiker

8 jaar geleden

Volg het advies van jodokus52 want je kunt heel goed met de huisarts praten over de zorgen die jij je maakt over je moeder. De huisarts kan je goed uitleggen hoe jij met je zorgen moet omgaan en kan ook als hij het nodig vindt met je moeder gaan praten hoe het met haar en haar helpen als het nodig is.
Bedenk goed het belangrijk voor jou dat je weet hoe je met je zorgen kunt omgaan want alleen daardoor help je je moeder al.

Verwijderde gebruiker

8 jaar geleden

Het is lief van je, zo te reageren, maar je kunt niet voorbij gaan aan de eigenwaarde van de persoon, ook niet als het je moeder is. In overleg met haar is het mogelijk dat je even samen naar de huisarts gaat, met zoals jodokus52 al voorstelde een van te voren gemaakt lijstje, die je sámen maakt....
Dan worden alleen die notities besproken, en houd je de eer voor de persoon, je moeder. Ieder mens spreekt in zichzelf, en dit gebeurd voortdurend in ons denken, we zijn ons soms niet eens bewust, maar er wordt wat afgekwebbeld hoor.
Op die manier kunnen we redeneren, afwegen voor onszelf, en nog heel veel meer.
Iemand die alleen leeft, kan dit ook hardop doen, dat is niet gek.
Pas als dit ook gebeurd, als je er bij bent, zoals je schrijft, is het belang van redeneren en plaatsen van haar mening ( of gevoel) sterker dan de terughoudendheid naar jou. ;-)
En dan bestaat er een behoefte voor je moeder, om dat naar buiten toe te ventileren.
Daar kun je als kind van je moeder gewoon ruimte voor geven, niet een mening, niet jouw afweging over het onderwerp, geen visie van jezelf of een conclusie, maar meer een luisteren en begrijpen.
Zeg gewoon tegen haar, dat je het wilt horen, dat je het nog niet goed begrijpt, vraag om uitleg en wat ze er nu over denkt. Dat scheelt echt heel veel hoor. Hierboven staan al goede ideeën voor hetzelfde en dan proffesioneel, maar als haar weerstand groot is, kun jij daar op deze manier veel mee doen denk ik.

Verwijderde gebruiker

8 jaar geleden

Na jouw reactie te hebben gelezen denk ik dat het inderdaad heel verstandig is om met je moeder naar de huisarts te gaan of ben je al geweest?
Toch ben ik ook wel benieuwd of jij er met je vader over kunt praten en wat hij er van zegt. Ik vind het geweldig dat jij je zo om je moeder bekommert daarom een plus voor je vraag. Heel veel sterkte!

Verwijderde gebruiker

8 jaar geleden

Eigenlijk zou ik ook wel willen weten hoe jong je bent of wil je dat liever niet zeggen?

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500