Hoe geraak je uit een identeitscrisis tijdens (vrouwelijke) overgangsjaren?

Beste @liveisgreat, Kijk nu eens naar je avatar. live is great! In welk stadium [leeftijd] je ook zit.

Ik ben 'ongeveer' jouw leeftijd en bemerk ook dat mijn lichaam verandert, dat chronische ziekten de kop op steken, dat ik af en toe (nog) mijzelf een 'paar' jaar jonger wens qua mobiliteit en uiterlijk, maar...

Van binnen ben en blijf ik de zelfde (voor mijn gevoel althans).Ben in leven, kennis en wijsheid gegroeid. Dit laatste maakt dat ik concepten en gebeurtenissen beter begrijp, meer beschouwend ben en alles bij elkaar genomen mij rustiger maakt Inderdaad, "de oude wijze", zoals zij jou ook noemen. Ik ga er vanuit dat deze titel positief bedoeld is. Het hoeft niet zo nodig, zeg maar. Jij weet (meer) hoe de vork in de steel steekt.

Laat jezelf zien zoals jij je voelt en blijf hierbij zo dicht mogelijk bij jezelf. Je zult merken dat dit voor jou het makkelijkste is en natuurlijk aanvoelt vor je omgeving. De 'rest' zal minder belangrijk voor je worden. Misschien 'de verandering in gevoel en lichaam' meer accepteren?

Succes, wijze dame!

Lieve Liveisgreat, eigenlijk zeg je volgens mij dat je het moeilijk vindt om ouder te worden.
Het lastige is om te accepteren dat je inderdaad echt een andere fase binnengaat, en dat is kenbaar door de reacties van anderen. Ik herken het. Ook wat je aangeeft dat je niet meer als seksueel aantrekkelijke vrouw behandeld wordt. Het is de frustratie van het loslaten van een fase waarin je je identiteit o.a. ook aan je aantrekkingskracht voor de andere sekse ontleende.
Het kost even tijd voor je dat zelf kan accepteren merkte ik.
Het kost even tijd om te beseffen dat je identiteit daar helemaal niet van afhangt.
Het is mooi om te zien dat een vrouw die ouder is zichzelf kan accepteren en respecteren in haar zijn van nu, dat deze vrouw blij is met de gelegenheid een volgende fase in te mogen/kunnen gaan en te ontdekken welke schatten daar weer in te ontdekken zijn. Die schatten vind je in jezelf. Hoe heerlijk is het eigenlijk dat veel van wat je vroeger van je stuk bracht, er nu niet meer zo toe doet. We, ik ben bijna 60, we have been there, we hebben veel al eens meegemaakt.

Sinds ik mij kan accepteren en blij ben met wat ik nu ben, kan ik glimlachen om het testosteron van de heren die een blondine helpen die het niet nodig heeft, en ben ik blij dat ik mijzelf zo goed kan helpen. En weet je, dat geeft mij zo'n rust, nu ik het heb geaccepteerd.
Het wonderlijke is dat je dan weer aantrekkelijk schijnt te zijn voor een aantal heren, de heren die juist houden van de balans in een wat oudere vrouw. En zo trek je dan een ander type mannen aan, terwijl je kan gewoon jezelf blijft.
Ik geniet van mij en van mensen die mij nu in een ander licht zien.
Het is fijn ouder te worden wanneer je in redelijke geestelijke en fysieke gezondheid verkeert. Er zijn velen die onze leeftijd niet halen.
En ik ken ook mensen die niet zo gezond ouder worden en evengoed in staat zijn te genieten, gelukkig.

Kijk gewoon eens goed naar jezelf waar je frustratie eigenlijk vandaan komt. Misschien heb je een aantal dingen niet gedaan die je graag wilt? Doe ze alsnog. Niet geleefd zoals je verlangt? Voel je je tijd mogelijk vervliegen? Verander dat dan. En als het echt niet kan, accepteer dan de beperking. Zo kom je er wel uit lieve Liveisgreat, ook al kost het wat tijd. Heb geduld met jezelf, zie de schoonheid van ouder zijn, hou van je zelf
Ouder worden is prachtig :)

Hoe je je mentaal voelt heeft ook met je leefstijl te maken.
in de overgang is het slim om hier bewuster mee om te gaan. Het vraagt vaak een nieuwe aanpak. Boven de 50 ben je minder actief dan met 20,30.
vroeger ging alles vanzelf, om gezond te blijven moet je juist nu in actie komen.
je lichaam heeft minder voeding nodig, je kunt niet meer zoveel eten als in je jeugd.
voeding vraagt aanpassing. Wellicht ga je nu bewuster om met ontspanning, slapen en stress.
in een gezond lijf kun je de veranderingen bij overgang vaak goed aan.
de fase hoeft niet een crisis te worden.
Als je het gevoel hebt het niet aan te kunnen of dat er onverwerkte dingen spelen, ga dan met een psycholoog of coach in gesprek.
het kan je enorm goed doen om wat dieper in gesprek te zijn. Het draait om zingeving.
je wordt maar 1 x ouder, raakt in de overgang. Je moet zelf de regie nemen!