Kan het geven van een presentatie over een pijnlijk onderwerp je helpen bij de verwerking?

Ja, dat kan zeker goed werken. En het kan ook heel verkeerd uitpakken.

Ik denk dat het heel erg af hangt van de precieze situatie, de persoon in kwestie, de aanhoorders en nog veel meer. Voor iemand die bijvoorbeeld presenteren in het algemeen al heel eng vindt, zal een presentatie over een heel persoonlijk en pijnlijk onderwerp misschien te overweldigend zijn. Voor iemand die presenteren leuk vindt en die het ook goed kan, kan het juist een creatieve uiting zijn en daarmee een manier om de ervaring te verwerken. Zoals anderen misschien schrijven, tekenen of zingen over hun ervaringen.

Het zal ook afhangen van hoe ver de persoon in kwestie is met de verwerking: als het nog al te vers is, kan het sterke emoties oproepen. Dat is bij een presentatie vaak niet handig: als je in huilen uitbarst tijdens een presentatie zul je je ongetwijfeld erg ongemakkelijk en kwetsbaar voelen en dan hangt het maar helemaal af van de reactie van de toehoorders of dat uiteindelijk een helende ervaring kan zijn (door te merken dat je in je kwetsbaarheid gesteund wordt door mensen om je heen, of door te merken dat je ondanks je sterke emotie toch een presentatie goed kunt volbrengen en je je daardoor heel sterk voelt) of haast traumatisch is (als het 'publiek' daar niet mee om weet te gaan, mensen zenuwachtig beginnen te lachen, niemand de persoon in kwestie steunt of als de presentatie afgebroken moet worden). Daarbij zal het ook sterk uitmaken hoe iemand al in de groep ligt, hoe 'volwassen' de groep kan reageren op kwetsbaarheid en nog veel meer.

Het kan je een enorm sterk gevoel geven als je een grote groep mensen op een constructieve manier kunt vertellen over iets wat je hebt meegemaakt en wat voor jou erg moeilijk was. Het kan helpen om uiteindelijk ook voor jezelf woorden te geven aan wat er is gebeurd, wat dat met je deed en hoe dat jou gevormd heeft, en het voelt goed als je in zo'n presentatie ook nog informatie kunt geven waarmee je mogelijk kunt voorkomen dat anderen hetzelfde overkomt. Daarmee gebruik je je ervaringen in positieve zin en dat is altijd goed.

Maar ik vind toch niet dat zomaar gezegd kan worden dat het altijd goed zal zijn om zoiets te doen. Dat is van zoveel zaken afhankelijk, en wat ik hierboven aan voorbeelden gaf is nog maar het topje van de ijsberg. Het delen van persoonlijke en pijnlijke ervaringen maakt iemand wel heel kwetsbaar namelijk, en kwetsbaar zijn zonder gekwetst te worden is soms een ware kunst.