voor anderen denken, hoe kom je er het snelst van af?
ik heb al een hele lange tijd het probleem dat ik voor anderen denk vooral bij mijn ouders ( Vader en stiefmoeder ). bijv: "ik zal maar niet vertellen dat ik een 4 had voor wiskunde want dan worden ze boos". weet iemand hoe ik hier snel of zo snel mogelijk vanaf kom? want dit brengt mij telkens in de problemen.
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
Je probleem is dat je korte-termijn denkt. dat komt door de puberteit en is moeilijk op te lossen want dat hoort met de jaren te komen en sommigen leren het nooit. als je iets moeilijk vind zet het dan letterlijk op een rij. op papier. bijvoorbeeld: een 4 gehaald ouders boos ruzie sorry, beloftes, straf alles weer goed beter je best doen 7 voor wiskunde en dan schrijf je dus de gevolgen zo ver als je maar denken kan op, wat is het meest logische. als ik iets kwijt ben bedenk ik eerst wat er gaat gebeuren als ik het niet vind. of dat nou echt zo erg is. en dan ga ik rustig zoeken, dan vind ik het veel vlugger omdat ik niet gestresst ben.
Voor andere denken is een empathische reactie. Je kunt je dus inleven in een ander. Dit is een hele goede eigenschap dat tijdens de puberteit goed in ontwikkeling komt. Aan jouw bericht te lezen begin je het goed onder de knie te krijgen. Vertrouw me, hoe ouder je wordt, hoe beter je gaat worden. Uiteindelijk kun je daar wel goed mee omgaan. Nog wat anders, je kunt je ouders gerust vertellen over de 4. Misschien schat je ze verkeerd in. Laat blijken dat je ermee zit, en dat je wilt weten wat je eraan kunt doen om van een 4 een 8 te maken. Geloof me, je ouders zijn er voor je en niet tegen je!
Naarmate je langer omgaat met een ander persoon leer jij je steeds beter inleven in de ander. Dit wordt in de psychologie door het begrip empathie omvat. Het is een evolutionaire eigenschap die mede verantwoordelijk is voor het succes van de mens als groepsdier. Het is daarmee geenszins vreemd dat je je kunt inleven in je ouders en het zal je dan ook niet lukken om hier vanaf te komen. De uitdaging zit hem dan ook meer in het omgaan met de gevolgen en het op de juiste manier verwerken van de extra informatie. Wanneer je weet dat je ouders boos zullen zijn wanneer je vertelt dat je een 4 hebt dan heet dat inlevingsvermogen. Het verzwijgen van je cijfer omwille van de lieve vrede is een keuze over hoe je omgaat met die informatie. Persoonlijk denk ik dat je ouders het je meer kwalijk zullen nemen dat je besloten hebt het te verzwijgen, dan dat je die 4 hebt gehaald. Het halen van een 4 voor wiskunde is iets wat je kunt verbeteren, maar het vertrouwen beschamen van je ouders is permanent en daarmee veel moeilijker om te herstellen. Zie de link voor een interessant TED-filmpje over empathie.
Beste Woulika, Zoals ik in mijn reactie al zei, dit heeft niets met voor een ander denken, aan een 4 voor een proefwerk op school wordt nu eenmaal de reactie "teleurgestelde ouders, beter je best doen volgende keer, het advies krijgen je huiswerk te maken en vragen als je iets niet snapt" bij. Misschien is boos juist de gedachte die jij voor je ouders in vult maar dat kan komen door ervaring. Waarschijnlijk heb jij al eerder een onvoldoende gehad op school en kreeg jij boze ouders en dus is het vrij logisch dat dat je angst heeft bezorgd en dat je nu dus 2 keer nadenkt voor je dit weer aan hun laat weten omdat je hun eerdere reactie nog goed voor de geest kunt halen. Blijkbaar heeft dat dus wel indruk gemaakt op jou. In feite denk jij hier dus niet voor je ouders, je ouders hebben jou geleerd hoe hun reageren op situaties. Pas als jij altijd met tienen bent thuisgekomen en nu dus voor de eerste keer met een 4 thuiskomt is het inderdaad niet terecht dat jij negatief over hun denkt, dat je meteen aan straf en ruzie denkt, je hebt die situatie immers nooit meegemaakt met hun. Vertel gewoon over die 4, misschien heb je eerder op je kop gehad voor een onvoldoende en zijn ze wel eens in jou teleurgesteld geweest. Zorg er in ieder geval voor dat ze je wel ten allen tijde kunnen vertrouwen, dat compenseert die onvoldoende voor je 4 weer. Laat zien dat ze trots op je kunnen zijn dat jij in ieder geval wel altijd alles eerlijk verteld. Toegevoegd na 1 minuut: Potverdorie, weer woordjes vergeten in te typen.....regel 1: dit heeft niets met voor een ander denken "te maken".
Mijn advies is, lees dit eens: Je bent niet verantwoordelijk voor de gedachten van een ander.
Voor anderen denken betekend meestal dat jij gaat invullen wat die andere denkt . dit hoeft dus helemaal niet zo te zijn dat die andere zo denkt als wat jij denkt . die andere kan heel andere gedachten over iets hebben dan jij. bovendien vreet het energie en is het slopend om ook nog voor een andere te gaan denken. en in jou situatie ,is het gewoon even door de zure appel heen bijten .Ze komen toch wel achter je cijfer en kun je ze beste maar even stapje voor zijn . en boos worden om een slechte cijfer daar helpen je ouders je niet mee. ik neem aan dat je erzelf al genoeg van baalt .
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
