Kan je als kind die op 6-jarige leeftijd een gehoorverlies kreeg in de hoge tonen op latere leeftijd hierdoor een persoonlijkheidsstoornis oplopen ?

Hiervan zijn jammergenoeg nog te veel "slachtoffers" in onze maatschappij te zien. Kinderen waaraan te weinig aandacht is besteed door ouders en school(dokter). De leeftijdperiode tot je 11e jaar (toen werd het gehoortoestel pas aangemeten, schandalig !) is zo ontzettend belangrijk voor de verdere ontwikkeling van een kind. Bovendien zijn slechthorende kinderen ook slecht te verstaan en hebben zij een grote verbale achterstand. Je mist thuis en op school zoveel (leuke) zaken. En je raakt op sociaal vlak (... ik kan niet horen, dus ik doe niet mee ...) ook ver achter. Geen vriendschappen, geen clubjes, etc. Deze achterstand is redelijk goed te maken, maar het betekent hoogstwaarschijnlijk wel dat vanwege in het onderwijs opgelopen achterstand je carriere mogelijken vrij minimaal zijn (gebleven). En dat is natuurlijk ontzettend jammer.

Een stoornis is altijd aangeboren, anders spreek je niet van een stoornis. Het kan wel zijn dat het zich pas later uit, maar de oorzaak ligt niet in de omgeving. Tussen gehoorverlies en een persoonlijkheidsstoornis is volgens mij geen verband.

Slechts gedeeltelijk. Het kan ook altijd al aanwezig zijn geweest en pas tot uiting komen als je wat ouder bent.

Waar jij op doelt is de achterdocht. Achterdochtig zijn is een kenmerk van slechthorenden of dove mensen. Ze kunnen niet alle gesprekken volgen en denken vaak dat gesprekken over hun gaan als ze het niet direct kunnen horen.

Mensen met paranoide persoonlijkheidsstoornis zijn achterdochtig, niet iedereen die achterdochtig is heeft een paranoide persoonlijkheidsstoornis.