Ik heb erg veel last van mijn PDD-NOS. Is er iemand die mij tips kan geven om er beter mee om te gaan?

Je vraag is eigenlijk hoe je leert leven met je beperking, zie ik dat goed?

Het is in elk geval belangrijk om met de mensen om je heen te praten over wat je ervaart en voelt, en ook aan hen te vertellen hoe zij jou zouden kunnen helpen, bijvoorbeeld hoe ze het beste kunnen reageren als je extreem emotioneel reageert op iets. Je kunt ook contact zoeken met lotgenoten, of iets breder, met andere mensen met een beperking. Dan kun je ervaringen en adviezen uitwisselen. Er zijn bijvoorbeeld hobbyclubs speciaal voor jongeren met autisme, of vormen van dagbesteding.

Daarnaast kan het heel fijn zijn om iemand te hebben met wie je kunt praten, bijvoorbeeld op een vast tijdstip in de week, om gewoon even de week mee door te nemen. Misschien is er een mentor op school, of iemand uit je familie- of kennissenkring waar je fijn mee kunt praten. Gewoon af en toe je verhaal kwijt kunnen is al prettig, en door de problemen die je ervaart met iemand door te spreken, leer je vaak ook al heel veel over jezelf en waarom je op een bepaalde manier reageert of waar bepaalde gevoelens vandaan komen.

Als je er niet uitkomt in je eigen omgeving, kun je natuurlijk ook hulp zoeken bij een hulpverlenende instantie. Een hulpverlener kan helpen om wat beter je eigen emoties te begrijpen, beter om te kunnen gaan met prikkels, voorkomen dat je overprikkeld raakt, etc. Het type therapeut kan heel verschillend zijn, dat kan een psycholoog of orthopedagoog zijn waar je mee praat, maar het kan ook een creatief therapeut zijn waarmee je dus creatief bezig gaat en je zo kunt uiten door middel van kunst of beweging, of een maatschappelijk werker of ander soort hulpverlener die vooral een coachende rol aanneemt. Er zijn vele soorten van therapie of begeleiding mogelijk, het is dan ook belangrijk dat je een therapievorm vindt die bij jou past, waar jij je prettig bij voelt.

Naast individuele therapie is er ook een soort groepstherapie mogelijk, bijvoorbeeld in de vorm van psycho-educatie. Dat kan ook individueel trouwens, maar het wordt soms ook in een groep gedaan: mensen met ongeveer dezelfde aandoening krijgen dan in een groep uitleg over hun aandoening, en wisselen ervaringen en tips uit.

Het hangt dus erg af van wat voor soort problemen je precies hebt, en hoeveel hulp je nodig denkt te hebben. Als je graag ondersteuning wilt vanuit een hulpverlenende instantie, zoek dan eerst contact met je huisarts, die kan je vervolgens doorverwijzen.

stemmingswisselingen
boos of zenuwachtig
probeer wat te ontspannen.

eenzaamheid
Misschien heb je wel een vriend of vriendin in de buurt
waar je niet zo snel aan dacht,waarbij je misschien langs kunt gaan.

mezelf 'anders' voelen
Accepteren dat je PDD-NOS hebt,maar dat maar als bijzaak zien.Ik ben gewoon mezelf.

obsessies
misschien vooraf een bepaalde tijd bepalen hoe lang
je ergens mee bezig bent.Dan bijvoorbeeld via een alarm op de telefoon ermee stoppen.

traagheid
hier zouden de andere mensen je wat extra tijd moeten geven omdat het denkproces bij de autisme spectrum stoornis PDD-NOS trager gaat.

niet kunnen inschatten hoe erg iets is
als het niet geschat kan worden dan word het leren.

heel veel prikkels krijgen
Aangeven van welke prikkels je last van hebt.
Als je niet tegen aanrakingen kan,dan van tevoren al aangeven dat je aanrakingen niet op prijs stelt.
Teveel licht,gordijn dicht of misschien een zonnebril opdoen.
Te hard geluid op tv,even vragen of het zachter kan.
Het kan ook helpen om uit die ruimte weg te gaan.

PDD-NOS
Misschien kan je zelf ook dingen bedenken om er beter mee om te kunnen gaan.

Helemaal zelf leren omgaan met een autisme-spectrum-stoornis is moeilijk. Gelukkig kan je ook om hulp vragen hier bij.

In de meeste regio's kan je terecht bij zogenaamde Autisme-teams (zie bron 1 voor een lijstje).

Autisme-teams zijn multidisciplinaire teams (bestaande uit verschillende soorten hulpverleners en deskundigen), die je kunnen helpen met het leren omgaan met PDD-NOS. Zij geven vaak ook praktische trainingen.

Over het algemeen hebben de mensen in dergelijke teams veel ervaring met alle vormen van autisme. Zij zijn geoefend in het communiceren met mensen met autisme, wat het voor jou ook makkelijker zal maken om met hen te praten.

Zie bron 2 en 3 voor voorbeelden van een autisme-team.

Misschien kan je eens contact opnemen met een team bij jou in de buurt en informeren wat ze voor je zouden kunnen doen.

Allereerst: super dat je zo open bent en zoveel inzicht hebt in je gevoelens en de effecten van ASS!
Ter info: mijn zoon heeft Asperger Syndroom en is nu 17.

Je leert er m.i. beter mee omgaan door kennis, oefening en aanvaarding
Daarbij is het handig om hulp te hebben: van instanties (er zijn er al vele genoemd), van internet, van een psycholoog, van ervaringsdeskundigen, van mensen met PDD-NOS en niet in de laatste plaats: van mensen die van je houden en je goed kennen.
De gevoelens die je noemt als stemmingswisselingen, eenzaamheid, jezelf 'anders' voelen en hele heftige emoties hebben, kunnen zeker bij ASS horen, maar horen óók bij de puberteit (ik las dat je 18 bent).
Die tijd is voor velen verwarrend, en voor mensen met ASS vaak nóg heftiger.
Voordeel: dat puberteitdeel gaat over!!!! ;-)

Een tip: praat/schrijf erover met mensen, blijf er niet zelf mee zitten. Vraag om hulp! Dat ben je zeker te weten waard.
Alles wat je noemt is zeer herkenbaar, zeker voor mensen die bekend zijn met autisme. Wat je schrijft is dus absoluut niet raar of zo!
Er zijn vele vele andere tips, maar die zijn zeer persoonsgebonden: waar de een wat aan heeft is voor de ander van geen enkele waarde.
Algemeen, maar dat zal je zelf ook weten, is structuur heel belangrijk, evenals je grenzen aangeven en je eigen grenzen niet overschrijden.

ik heb het zelf ook en ik gebruik daarvoor medicijnen(Stratera momenteel 80 mg)

Beste.....,

In de huidige samenleving is het voor velen lastig, vooral met mensen die adhd pddnos of welke andere aanverwante binnen het autistisch spectrum. Uit ervaring en met veel onderzoek ben ik tot de ontdekking gekomen dat al deze mensen een extreem goed werkende rechterhersenhelft hebben en bijna allen die ik ontmoet heb en/of mee samen heb gewerkt allemaal erg spiritueel onderlegd zijn. Ben toen dit meer gaan stimuleren en hun gaan ondersteunen deze spiritualiteit te ontwikkelen en erkennen. Als resultaat merkte ik doordat zij zich meer op hun spirituele kant zij de samenleving veel beter begrepen en hier veel beter mee ok konden gaan, dit zorgde voor meer zelfverzekerdheid. Door hun gevoel veel meer te gebruiken konden zij zich beter aanpassen aan hun omgeving. Meer sociaal contact creeren en hierdoor ook mensen ontmoeten met dezelfde interesses. Mijn advies op zoek naar jezelf door je spiritualiteit te onderzoeken en te ontwikkelen. Succes