Waar kan ik terecht als mijn man door gezondheidsproblemen niet meer zichzelf is, woedeaanvallen heeft en niet erkent dat het aan hem ligt (o.a.)?
zijn diagnose komen ze niet uit, hij denkt zelf dat er iets vreselijk mis is, maar dat is uitgezocht en allemaal goed. Nu gaan ze verder onderzoeken op een ander vlak. Maar hij kan nu dus niets hebben, gaat door het lint als het niet gaat zoals hij wil en wil absoluut niet praten. Hij weet het zelf ook allemaal niet meer en zegt dingen die hij hopelijk niet doet of meent.....waar o waar kan ik terecht voor eventuele hulp - die hij zelf waarschijnlijk weigert????
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
Ik vermoed dat je man zich inbeeldt dat hij aan een vreselijke ziekte lijdt..maar dat zijn omgeving hem die kennis onthoudt. Waarschijnlijk behoort jouw man tot de groep mensen die grote moeite hebben met het uiten van hun gevoelens. Daarom denk ik dat hij zijn angstgevoelens en onzekerheden m.b.t. zijn ziekte..voor zich houdt en dat hij zich dus nauwelijks uit. Op ogenblikken dat er iets niet verloopt zoals hij dat wenst.. ontploft hij dan. Waardoor ineens alle frustraties en angsten eruit komen en hij dingen zegt die hij eigenlijk helemaal niet meent en.. waarvoor hij zich nadien schaamt. Van professionele hulp wil je man kennelijk niets weten..maar jij daarentegen zou wèl graag wat ondersteuning hebben. Het beste zou zijn als jullie een gemeenschappelijke (huis)vriend hadden en je deze zou vragen je man (met de nodige tact) tot wat openheid van diens gevoelens proberen te bewegen. En daarnaast je man, met nòg veel meer tact, natuurlijk ook op de hoogte te brengen van diens onredelijkheid t.a.v. jou. Voor jezelf lijkt het mij wenselijk dat je eens met je huisarts gaat praten..want ook jij mag niet kapot gaan aan deze pijnlijke affaire. Jullie huisarts kan mogelijk ook wel iets voor je man betekenen i.v.m. een opname, medicamenten of anderszins. En wellicht verwijst hij/zij jou naar een psycholoog of naar het RIAGG. Blijf in elke geval niet zitten met je verdriet..want ook jij moet je wat meer uiten..denk ik.. Veel sterkte, hoor Groet , Ton
Als hij zelf alles weigert wordt het moeilijk maar hij zou een met een psygoloog moeten gaan praten
Op welk ander vlak gaan ze zoeken? En wat is er al uitgezocht? Is het lichamelijke aspect daarin al meegenomen? (onderzoek hersenenen bijvoorbeeld) Als er geen lichamelijke reden is voor zijn gedrag zou een psychische oorzaak zijn gedrag kunnen verklaren. Langdurige stress bijvoorbeeld kan bijvoorbeeld ook woede-aanvallen veroorzaken. Voor psychologisch onderzoek en behandeling moet er een verwijzing komen van de huisarts naar bijvoorbeeld een psycholoog (1elijns, kortdurend) of psychotherapeut of psychiater (2e lijns). Veel sterkte en succes, want jullie hebben het zwaar zo te lezen.
Je huisarts - dat zou de vertrouwenspersoon moeten zijn die je vervolgens verder helpt. Jullie zijn daar wrs al geweest aangezien er onderzoeken hebben plaatsgevonden, maar ook voor psychologische hulp kan hij je doorverwijzen. Wil je dit weekend nog hulp, ga dan naar de spoedpost of de crisisdienst. De laatste is voor acuut psychologische of psychiatrische problemen.
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
