Is het normaal als je je teveel inleeft in een boek?

Dit verschijnsel is niet abnormaal hoor. Sommige mensen leven zich gemakkelijker in dan anderen, en dromen over personages uit een boek of TV serie, of fantaseren verder over de verhaallijn. Soms praten ze zelfs in gedachten met personages, of fantaseren ze dat ze één van de personages zijn. Dat is helemaal niet abnormaal, het wordt pas een probleem wanneer je de werkelijkheid niet meer kunt scheiden van je fantasie, dus als je wérkelijk gaat denken dat je een personage uit een net gelezen boek of uit een film bent. Maar zolang het puur fantasie is, is het helemaal niet erg.

Dat je merkt dat je emoties erg worden beïnvloedt door wat je leest of door wat je ziet op TV, heeft daar dan ook alles mee te maken. Jij kunt ongetwijfeld intens genieten van een mooi verhaal, en diep geroerd zijn door een kunstwerk of een gedicht. Huilen tijdens ontroerende films, doe je dat ook snel? Dat hoort allemaal bij een bepaalde gevoeligheid voor emoties van anderen, en de mate waarop je stemming reageert op dingen die om je heen gebeuren - in het echt of fantasie. Soms is het zo dat je emoties een beetje té gemakkelijk alle kanten opgaan, bijvoorbeeld als je erg moe bent, of als je in een wat sombere periode zit. Het kan dan goed zijn om er even bij stil te staan hoe gemakkelijk je stemming te beïnvloeden is, en bijvoorbeeld geen hele enge of sombere boeken te gaan lezen. Je kunt dan misschien wel juist omdát je stemming zo veel reageert op dingen om je heen, daar gebruik van maken door iets te gaan doen dat je opvrolijkt, bijvoorbeeld door bepaalde muziek te kiezen of de keuze voor een boek of TV programma daar op af te stemmen. Als je jezelf dan weer wat stabieler voelt, kun je gewoon weer de meer spannende boeken gaan lezen.

Als je nu echt lást hebt van het feit dat je stemming zich zo laat beïnvloeden door boeken en films enzo, en je hebt niet het idee dat je daar echt controle over hebt, dan zou je dit eens aan kunnen kaarten bij je huisarts, en die kan je verwijzen naar een psycholoog of een andere hulpverlener. Die kan je dan leren om je iets meer af te sluiten voor dit soort dingen, en je wat meer controle leren over je emoties. Maar als je er geen last van hebt, dan is er echt helemaal niets mis mee, maar is het juist een eigenschap waar je ook heel erg van kunt genieten, omdat je alle dingen veel intenser meemaakt dan veel andere mensen, en je gewoon erg gevoelig bent voor schoonheid en kunst.