Hoe kan je iemand ontdoen van algemene wroeging en angst?
1.4K
1.4K keer bekeken
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.
Het beste antwoord
Iedereen heeft soms wroeging en angst, de vraag is of het hier gaat over een pathologische vorm. Kan die persoon nog normaal functioneren? Of zie je dat die wroeging en angst zijn/haar leven ondermijnt?
Je kan die persoon een stukje helpen door hem/haar eerst te observeren en na te gaan wat er juist aan de hand is. Is het een angst over iets in het bijzonder? Of een gegeneraliseerde angststoornis? dat is al een groot verschil.
Maar misschien gaat het meer over iemand die erg snel ongerust is, rampenscenario's bedenkt over van alles en nog wat en moet leren relativeren? Dan komt het erop aan zijn/haar angst niet te bevestigen en hem/haar voorzichtig met de voeten op de grond te brengen.
Ik weet wel : angst is iets heel dieps, het is bijna wezenlijk. Mensen die rampenscenario's bedenken hebben vaak een diepere angststoornis, die ze dan projecteren op hun omgeving om ze hanteerbaar te houden.
Wroeging heeft vaak te maken met schuldgevoel. Leer die persoon dat het verleden voorbij is. Wat er ook gebeurt is, of juist niet, wat hij/zij ook gedaan heeft, of juist niet...daar kan hij/zij nu niets meer aan veranderen. Het enige moment waar hij/zij iets aan kan veranderen in het "nu"...
Zoals aangeraden in andere antwoorden, is de diagnose vragen aan iemand die kennis heeft van de geestelijke gezondheidszorg, aanbevolen. Alleszins toch als de angst/wroeging ervoor zorgt dat die persoon niet meer "normaal" kan functioneren.
Die kan de man/vrouw in kwestie dan doorverwijzen naar een geschikt therapeut. Sommige angststoornissen zijn goed en snel te behandelen met gedragstherapie, voor anderen zijn er andere therapieën beter. Hangt ook af van de voorkeur van de persoon : bv. wil hij/zij enkel "praten" of (ook) meer lichamelijk werken? liever in groep of individueel?
Uit je vraag kan ik zelf niet opmaken welke "behandeling" er mogelijk het meest geschikt is.
(Lees meer...)
Je kan die persoon een stukje helpen door hem/haar eerst te observeren en na te gaan wat er juist aan de hand is. Is het een angst over iets in het bijzonder? Of een gegeneraliseerde angststoornis? dat is al een groot verschil.
Maar misschien gaat het meer over iemand die erg snel ongerust is, rampenscenario's bedenkt over van alles en nog wat en moet leren relativeren? Dan komt het erop aan zijn/haar angst niet te bevestigen en hem/haar voorzichtig met de voeten op de grond te brengen.
Ik weet wel : angst is iets heel dieps, het is bijna wezenlijk. Mensen die rampenscenario's bedenken hebben vaak een diepere angststoornis, die ze dan projecteren op hun omgeving om ze hanteerbaar te houden.
Wroeging heeft vaak te maken met schuldgevoel. Leer die persoon dat het verleden voorbij is. Wat er ook gebeurt is, of juist niet, wat hij/zij ook gedaan heeft, of juist niet...daar kan hij/zij nu niets meer aan veranderen. Het enige moment waar hij/zij iets aan kan veranderen in het "nu"...
Zoals aangeraden in andere antwoorden, is de diagnose vragen aan iemand die kennis heeft van de geestelijke gezondheidszorg, aanbevolen. Alleszins toch als de angst/wroeging ervoor zorgt dat die persoon niet meer "normaal" kan functioneren.
Die kan de man/vrouw in kwestie dan doorverwijzen naar een geschikt therapeut. Sommige angststoornissen zijn goed en snel te behandelen met gedragstherapie, voor anderen zijn er andere therapieën beter. Hangt ook af van de voorkeur van de persoon : bv. wil hij/zij enkel "praten" of (ook) meer lichamelijk werken? liever in groep of individueel?
Uit je vraag kan ik zelf niet opmaken welke "behandeling" er mogelijk het meest geschikt is.
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Amai, zovéél wijsheid in één antwoord:
we zijn een beetje uitgetherapiet en uitgedokterd momenteel. Van mensen op Goeie vraag en facebook kreeg ik al enorm veel tips en steun en wijsheid; ik als dochter denk dat ik ooit nog wel eens een of andere therapie doe, ik heb er zelf ook wel goede ervaring mee gelukkig, maar mijn oudere vader gaat daar niet meer aan beginnen vermoed ik. Momenteel is zijn omgang met mij zijn therapie denk ik.
we zijn een beetje uitgetherapiet en uitgedokterd momenteel. Van mensen op Goeie vraag en facebook kreeg ik al enorm veel tips en steun en wijsheid; ik als dochter denk dat ik ooit nog wel eens een of andere therapie doe, ik heb er zelf ook wel goede ervaring mee gelukkig, maar mijn oudere vader gaat daar niet meer aan beginnen vermoed ik. Momenteel is zijn omgang met mij zijn therapie denk ik.
liveisgreat
12 jaar geleden
Dan is het vooral een leermogelijkheid voor jou denk ik... Leren loslaten dat je er in feite niet zoveel aan kan doen, ik bedoel : je kan niet in zijn plaats gaan staan. Stel hem gerust zoveel je kan, als hij wroeging heeft zeg hem dat hij zijn uiterste best gedaan heeft met de kennis die hij had. En dat iedereen fouten maakt, dat hij er nu niets meer aan kan veranderen.
Ik denk dat het heel belangrijk is dat oudere mensen in contact blijven met de wereld. Er zijn bv. mensen die dingen gaan verzwijgen om de oudere niet te "verontrusten", waardoor de wereld van de oudere steeds kleiner wordt. Neem hem desnoods eens mee naar buiten voor een koffie of dergelijke. Ik zou daar in jouw plaats vrij directief in zijn (ik bedoel bv. als hij verjaart zeggen "kom we gaan een pannenkoek eten", zonder pardon en ondanks protest). Bange oude mensen hebben de neiging zich terug te trekken. Tot overmaat van ramp hebben ze ook vaak de neiging veel naar de televisie te kijken (waar er vaak veel "rampen" op vertoond worden, die mensen dan neigen te veralgemenen tot "zie eens hoe gevaarlijk de wereld is...") of populaire kranten te lezen (waar ook de nadruk vooral ligt op dagdagelijkse erge dingen). En worden zo steeds maar banger in hun virtuele wereld...
Studies hebben al uitgewezen dat angst verdwijnt door confrontatie, niet door vermijding (daar vergroot ze juist door).
Ik ken jouw vader natuurlijk niet, misschien is het bij hem helemaal anders... Het siert je dat je er zo voor hem wil zijn.
In ieder geval véél sterkte!
Ik denk dat het heel belangrijk is dat oudere mensen in contact blijven met de wereld. Er zijn bv. mensen die dingen gaan verzwijgen om de oudere niet te "verontrusten", waardoor de wereld van de oudere steeds kleiner wordt. Neem hem desnoods eens mee naar buiten voor een koffie of dergelijke. Ik zou daar in jouw plaats vrij directief in zijn (ik bedoel bv. als hij verjaart zeggen "kom we gaan een pannenkoek eten", zonder pardon en ondanks protest). Bange oude mensen hebben de neiging zich terug te trekken. Tot overmaat van ramp hebben ze ook vaak de neiging veel naar de televisie te kijken (waar er vaak veel "rampen" op vertoond worden, die mensen dan neigen te veralgemenen tot "zie eens hoe gevaarlijk de wereld is...") of populaire kranten te lezen (waar ook de nadruk vooral ligt op dagdagelijkse erge dingen). En worden zo steeds maar banger in hun virtuele wereld...
Studies hebben al uitgewezen dat angst verdwijnt door confrontatie, niet door vermijding (daar vergroot ze juist door).
Ik ken jouw vader natuurlijk niet, misschien is het bij hem helemaal anders... Het siert je dat je er zo voor hem wil zijn.
In ieder geval véél sterkte!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
dank je
Andere antwoorden (3)
Gegeneraliseerde angststoornis? Psycholoog inschakelen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Dat kan alleen de persoon zelf, en dan heel vaak met hulp van een deskundige: een psycholoog of psychiater, eventueel met medicatie.
Maar een persoon kan nooit dit soort problematiek van een ander afnemen.
(Lees meer...)
Maar een persoon kan nooit dit soort problematiek van een ander afnemen.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Was het maar zo simpel, deden we allemaal het één en ander in de aanbieding. +1
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Dank je wel!
Iemand met de juiste bedoelingen wel ja ;-)
Iemand met de juiste bedoelingen wel ja ;-)