Is er een verband tussen het hebben van slechthorendheid en autisme ?

Ik heb toevallig met beide doelgroepen gewerkt, eerst met autistische kinderen en later ging ik de opleiding volgen voor Leraar Nederlandse Gebarentaal, en toen dus ook met slechthorenden/dove.

Uit die ervaringen kan ik je vertellen dat er geen enkele reden is om een verband te vermoeden tussen deze twee. Dat wil niet zeggen dat ze geen op elkaar gelijkend gedrag kunnen vertonen. Autistische kinderen kunnen zo in hun eigen wereld op gaan dat ze zich afsluiten voor elk geluid en dan kan het voorkomen dat ze je niet horen omdat ze te druk met hun eigen ding bezig zijn. Maar dit wil niet zeggen dat ze ook daadwerkelijk slechthorend zíjn. In tegenstelling tot bij slechthorende kinderen werken de oren van autistische kinderen prima, evenals het auditief centrum in de hersenen. Dat ze soms dingen niet (willen) horen heeft niks met hun hoorvermogen te maken maar met hun concentratie en aandacht voor iets anders.

Slechthorende kinderen sluiten zich vaak af van een horende omgeving. Ze lijken hierdoor meer in zichzelf gekeerd, en hun gedrag kan als een autistische stoornis overkomen. Dit is het echter absoluut NIET. Deze afsluiting van slechthorende komt voort uit het communicatieprobleem. Als jij een Chinees, niet Nederlands, sprekend kind tussen Nederlandse kindjes zou zetten zal hij het zelfde gedrag vertonen zolang hij geen Nederlands leert. Daar komt nog bij dat slechthorende kinderen in tegenstelling tot horende kinderen vaak niet worden afgeleid door omgevingsgeluiden maar juist wel weer meer visueel zijn ingesteld, en daardoor een andere manier van werken/spelen ontwikkelen dan horende kinderen. Dat deze kinderen geen autistische stoornis hebben, zie je als je ze in een omgeving zet waar hun eigen taal (Gebarentaal of Nederlands met Gebaren) door iedereen wordt gesproken. Dan valt voor hun de communicatiekloof weg, en zullen ze prima kunnen communiceren. Kinderen met een autistische stoornis zullen ook als ze gebarentaal leren nog steeds moeite hebben met communicatie, het in leven in een ander, het uiten van emoties, etc.

Het één heb dus absoluut niet aantoonbaar met het ander te maken.
Maar autisme is iets onmeetbaars. Slechthorendheid kun je meten met apparatuur, zelfs zonder de medewerking van die persoon indien nodig. Autisme is eigenlijk alleen maar een naam voor een aantal symptonen die samen voorkomen, en in die combinatie dan 'autisme' worden genoemd. Daarom zal het altijd moeilijk blijven dit soort verbanden te bewijzen of te ontkrachten.