Tuurlijk kan dat! Of je er oog voor hebt ligt meer aan je karakter dan aan je ziektebeeld. Medicatie zwakt de gevoelens niet af, maar legt een soort van 'deken' over het geheel, denken èn emoties.
Er is een verschil tussen een 'niet-depressieve' verliefdheid en een 'depressieve' verliefdheid (ik hoop dat je me begrijpt). Bij een niet-depressieve verliefdheid zie je alles door een roze bril, maar bij een depressieve verliefdheid is die bril het ene moment roze, en het volgende moment grijs getint, of roze met grijze vlekken erin. Het gevoel gaat dus sterk op en neer, van euforisch tot diep-neerslachtig, en alles daar tussenin.
Mensen die aan een depressie lijden hebben weinig tot geen gevoel van eigenwaarde en zelfvertrouwen. Dan bestaat het gevaar dat de depressieve persoon zich heel erg aan degene waar hij/zij verliefd op is vastklampt, uit een gevoel van 'jij bent mijn redding, want ik kan het niet alleen. Blijf bij me, ondanks dat ik je niet verdien'. Daardoor voelt de ander zich vaak verstikt, en wanneer die dan de relatie verbreekt, is dat voor de 'patient' een "zie-je-wel-ik-ben-het-niet-waard"-moment, een self-fulfilling prophecy dus. Gelukkig zijn er echter ook uitzonderingen!