Hoe kan het dat je soms emotionele reacties hebt die niet in verhouding staan tot wat er is gebeurt?

Question

Er is best het één en ander in mijn leven gebeurt, dat zal ik niet ontkennen. Maar iedereen maakt dingen mee. En alhoewel ik zoveel mogelijk naar de toekomst probeer te kijken en ook redelijk positief ingesteld ben, ben ik toch nog vaak heel emotioneel.

Er zijn dingen gebeurt tussen mij en mijn ouders (ben 18 nu), ruzies en zo. Ben nu nog maar 3 dagen per week bij mijn ouders en dat is emotioneel zwaar, al snap ik niet waarom. Vorige week had ik ruzie met mijn zusje en toen ben ik even naar een vriendin gegaan omdat het me te veel werd.

Ik voel me zo emotioneel over thuis. Voel echt heel heftige emoties. Moet heel veel huilen als ik eraan denk. Ik weet dan echt niet wat ik moet met die emoties, vooral omdat ik ze niet begrijp.

Als mensen me iets vragen over mijn ouders, dan moet ik soms al bijna huilen. Als je me zou zien op zo'n moment dan zou je denken dat ik half mishandeld ben. Terwijl dat niet zo is. Tuurlijk, er zijn dingetjes gebeurt. Maar hoe kan het nou dat mijn emoties totaal niet in verhouding staan tot wat er gebeurt is? Ik weet het echt niet meer.

Oh ja ik ben niet iemand die het leuk vind om zich aan te stellen.

 · Accepted Answer

Hallo, wat een zeer vervelende situatie zit je in. Ik herken mezelf er heel erg in, gelukkig weet ik wel waardoor de emoties komen.

Je hebt een vervelende situatie thuis gehad, maar je bent wel weg gegaan. Nu ben je nog maar 3 dagen bij je ouders. De situatie die je hebt achter gelaten is er nog steeds, je bent alleen maar weg gegaan.

Je hebt hele erge emoties gehad en die hebben zo zijn gevolgen gehad. Je ouders hebben ook hun emoties gehad en hebben bijgedragen aan de gevolgen. Je bent nu niet zo veel thuis meer, maar het probleem is er nog steeds. 
Je zal met je ouders moeten gaan praten, de wonden te genezen, niet negeren. Je zal ze eerlijk moeten vertellen wat erin je omgaat. Je zal eerlijk moeten zijn tegenover jezelf voornamelijk. 
Waarom ging het fout? Hoe kwamen de ruzies? Dit zijn maar een paar vragen die je voor jezelf moet beantwoorden. En dat zijn ook dingen die je met je ouders moet bespreken.
Ik adviseer je om iemand erbij te halen die je kan helpen, zoals het GGZ. Ideaal is het niet, maar het is wel een goede oplossing.

De lucht moet geklaart worden, anders blijft de emotionele lading steeds hangen. Het voornaamste punt is dat je aan jezelf toegeeft dat er echt problemen zijn en je emoties echt niet zomaar uit de lucht komen vallen. 
Dan als iemand over je ouders begint, word je ook niet steeds verrast door je eigen emoties.

Ook moet je met je zusje praten en met haar ook de lucht klaren. Je bent in dit geval weggelopen omdat het je teveel werd. Nou, de volgende keer niet meer doen. Wordt dan maar boos en ga dan maar schreeuwen en laat het dan maar een keertje uit de hand lopen. Soms is het gewoon nodig. Maar als je weg loopt, blijft de lading hangen. Ook als alles weer koek en ei lijkt. Steeds als je dan weer een ruzietje krijgt, komt dat ouwe gevoel met terugwerkende kracht weer terug.

Ik wens je er heel erg veel sterkte mee. En probeer iemand bij het GGZ te zoeken met wie je kan praten.

Mocht je je willen ventileren, mail me maar via mijn pagina en ik help je erg graag.

Ik had en heb nog steeds een beetje hetzelfde probleem, maar mijn zus is zo een grote steun voor me geweest, dat ik er steeds beter mee leer omgaan. Ik heb iemand gehad met wie ik kan praten en ventileren. Iemand die me hielp dingen weer helder te bekijken. Ik weet hoe belangrijk het is om zo iemand te hebben.

Nogmaals heel erg veel sterkte.

 · Answer

Misschien komen er nu emoties boven die je tijdenlang onderdrukt hebt, te weinig ruimte hebt gegeven. Dan kan er ineens een soort vulkaanuitbarsting komen.
Om dan bijvoorbeeld even naar een vriendin te gaan als het teveel wordt, is waarschijnlijk een slimme manier om wat druk van de ketel te halen.
Heb je iemand die je hiermee kan begeleiden? Dan zou ik het zeker bespreken, waarschijnlijk kan die je geruststellen dat je helemaal niet vreemd reageert.
Sterkte!

 · Answer

Mijn vermoeden is dat je sterke reacties komen door een opeenstapeling van emoties. Je schrijft zelf al dat je niet weet wat je moet doen met die emoties. Daardoor verwerk je ze ook niet. Door de jaren heen hopen de emoties zich dan op.

Net als een kluwen wol die in de knoop zit zul je die emoties een voor een moeten ontrafelen. De volgende keer dat je weer zo emotioneel bent kies je één ding uit van wat er gebeurd is. Dan vertel je dat aan jezelf, hardop. En je zegt wat die gebeurtenis met je gedaan heeft, en hoe erg je dat vindt. Als dat je raakt zit je goed. Als het werkt voel je je na afloop opgelucht. Zo haal je steeds een beetje druk van de ketel, en leer je je gevoelens te verwerken (wat is anders is dan toegeven aan je emoties, want dat leidt alleen tot keer op keer hetzelfde voelen).

Eventueel kun je een vriendin vragen te luisteren. Ze mag geen vragen stellen zolang je praat, alleen luisteren, anders raak je uit je verhaal/gevoel. Probeer geen rationeel kloppend verhaal te maken, maar zeg wat in je opkomt, zelfs als het niet waar is wat je zegt. Het gaat niet om *wat* je zegt, maar om de emotionele ontlading die het gevolg is. De woorden komen eruit zoals ze komen, ook als het inhoudelijk niet klopt. Daarom mag zij ook geen vragen stellen, want dan ga je nadenken of alles wel klopt, of je krijgt een verdedigende houding waarin je het gevoel krijgt dat je haar moet overtuigen.

Je kunt haar wel vragen om jouw woorden te herhalen. Dat heet "spiegelen". Daarmee kun je op zoek gaan naar de oorzaak van je gevoel. Als je gevoel op haar herhaling reageert zit je goed. Vaak is de reactie niet zo sterk, dus het vergt wel wat oefening om op die manier te werken, maar als je het beheerst is het een prettige manier om jezelf verder te ontdekken.

Succes!

 · Answer

Het kan van alles zijn waarom je emotioneel reageert terwijl dat helemaal niet bij de situatie past...
Mishandeling is niet alleen maar geslagen worden he.. je kan ook psychisch mishandeld worden. Misschien is het goed als je naar een psycholoog gaat? Het kan zijn dat je al met een paar gesprekken geholpen bent, maar het kan ook langer duren. Maar schaam je niet, het is helemaal niet raar om naar een psycholoog te gaan. Sterkte!

 · Answer

En puberaal gedrag, overreageren, heel emotioneel reageren, is in feite hersenen die nog niet helemaal rijp zijn. 
 Een beetje geduld hebben ... binnen een paar maanden of jaren kun je het beter relativeren.

Toegevoegd na 1 dag:
Deze nacht dacht ik, wat heb ik nu weer geschreven.

Sorry dan.

Hoe kan het dat je soms emotionele reacties hebt die niet in verhouding staan tot wat er is gebeurt?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (4)

Weet jij het beter..?