Is het mogelijk dat iemand pas na tientallen jaren manie en/of hypomanie, een depressie krijgt?

Ja dat is mogelijk , je krijgt een depressie door gevoelens en bepaalde mensen kunnen hun gevoelens ver weg stoppen maar op den duur komen ze eruit

Ja die mogelijkheid is er.

Of het wordt een manische depressiviteit of alleen een depressie.
Een manie kost heel heel veel energie.
Vaak vindt na een tijdje totale uitputting plaats, dat kan aanleiding zijn voor een depressie.

Maar of het ongemerkt zou kunnen gaan dat weet ik niet.
Manie en depressie zijn eigenlijk twee tegenpolen.

Wanneer iemand vanuit een manie in een depressie komt, is dit vrijwel duidelijk te signaleren voor de personen die veel met de persoon betrokken zijn.

Twijfel je of iemand dit heeft gehad?
Of vermoed je het?

Zoek anders even de kenmerken van een manie en depressie op op wikipedia bijvoorbeeld.

Sommige depressieve mensen zijn meesters in het verhullen/verstoppen van hun gevoelens. Naar de buitenwereld is het net of er niets aan de hand is, terwijl ze innerlijk worstelen met neerslachtigheid en onzekerheid.
Dus het kan dat niemand iets gemerkt heeft van de depressie en dat er nu een manie ontstaan is die je wel opmerkt.

Ja, dat kan

Toegevoegd na 3 dagen:
In de ogen van anderen ben ik tientallen jaren depressief geweest. Pas toen ik werkelijk in diepe crisis ging, was ik bereid hulp te zoeken.
Door de bereidheid diepe dalen waardoorheen ik ging te erkennen, en te leren herkennen welke verborgen en verstoten delen in mij in feite mijn gemoedstoestand bepaalden uitte zich mijn onderbewuste meer en meer. Door toenemende zelfkennis, toelaten van emoties en zelf-veroordeelde gevoelens en gerichte hulp kwam ik dichter bij de kern die ik ooit verloochent had.

Diepe crisis-situaties zijn immens heilzaam, als je je realiseert dat deze alleen ontstaan doordat je zo lang je eigen kern genegeerd hebt. Bepaalde gebeurtenissen kunnen diepere wonden aanraken waardoor van alles naar buiten wil komen. Het is van belang dat de omgeving begrip en geduld opbrengen kan, maar vaak is het zo dat mensen zelf niet waar willen hebben dat ook zij hun kern verloochenen en liever de mening van de massa volgen. Je kunt geen 2 heren dienen zonder de een te haten en de ander lief te hebben is een uitspraak die ik ter harte neem dan. Ofwel je volgt de massa en je onderdrukt jezelf verder, ofwel je gaat je afvragen wat dat knagende gevoel nu eigenlijk over jouw kijk op jezelf zeggen wil, en dat het tekent dat je je in een keurslijf hebt laten passen door omarmde overtuigingen en waarden die niet resoneren met je hart. In het 1e geval is het de tijd die het leren zal, en je zult van de ene in de andere depressie en/of ziekte vallen, en in het 2de geval ga je de worsteling aan, diep door dat eigen gecreeerde dal, en leert erkennen dat de Bron van al wat is, ook binnen jou besloten ligt. Pas dan, gaan werelden voor je open en mag je de zon, de maan en de sterren zien en hen vreugdevol begroeten, je weet immers: zij zijn er ook voor mij, en alles wat ik nodig heb is er reeds

groet