Hoewel ik en psychiatrische test heb gehad waaruit geen persoonlijkheidsstoornis komt, kan ik i.v.m. angsten niet of nauwelijks functioneren.

Ik ben een stuk jonger, maar herken me er zeker in! Heb bij denk ik iedereen en alles gelopen, maar er is altijd iets over gebleven wat nooit 'opgelost' is. Ik denk dat er ook altijd iets overblijft wat nooit verdwijnt (spreek ik uit eigen ervaring) of vrede mee krijgt, maar ik denk dat we zelf moeten leren er mee om te gaan. Wat ik heb geleerd is dat we gelukkig met ons zelf moeten zijn en je zegt maar 2 echte vrienden te hebben ik had er heel veel en heb er maar 1 overgehouden dus veel vrienden hebben is lang niet alles. Wat ik denk ik wil zeggen en denk ook nogmaals weer tegen me zelf is dat we er mee moeten leren leven en er leren mee om te gaan.
Weet niet of je der wat aan hebt, maar voelde goed om het op te schrijven.

Groetjes Astrid

Begrijp ik hieruit dat het met je moeder te maken heeft?

Dit lijkt namelijk erg op een posttraumatisch stress syndroom.

Als therapieën niet werken wordt het tijd dat je het zelf gaat oplossen. Het kan werken door degene op te zoeken die verantwoordelijk is voor jouw probleem. Je gevoelens te uiten en de persoon in kwestie te vergeven.

Jij refereert waarschijnlijk te veel aan het verleden waardoor je je heden laat verpesten. Vergeef iedereen en alles, maar vooral ook jezelf. Zet een punt achter de dingen die gebeurd zijn en ga met een schone lei verder. Leef en beleef het nu!

Je komt over als iemand die behoorlijk getraumatiseerd is. En dat is waarschijnlijk ook niet zo verwonderlijk als je veel akeligs hebt meegemaakt in je jeugd. Het lijkt wel een beetje op PTSS (posttraumatisch stress stoornis). Helemaal omdat je beschrijft dat je in paniek raakt als je mensen tegenkomt die je aan je moeder doet denken.

Je zegt dat je al allerlei therapieen hebt gevolgd. Je omschrijft verder niet welke therapieen dat waren. Ben je al eens bij een psychiater geweest? Het is misschien een rigoureuze stap, maar je zou kunnen overwegen om medicatie te vragen. Die halen de scherpe kantjes van de angst weg en zouden je kunnen helpen om in combinatie met gedragstherapie je leven weer wat aangenamer te maken.

Ik denk zelf dat een cognitieve gedragstherapie wellicht goed voor jou zou kunnen werken. Maar nogmaals, ik weet niet wat je al gevolgd hebt en dat is vanaf een afstand ook moeilijk te beoordelen. Je moet vooral doen wat goed bij je past.

Sterkte!

Veel mensen denken dat een psycholoog/psychiater problemen van mensen kunnen oplossen, en dat men er daarna geen last meer van heeft, maar dit is niet waar.
Ten eerste is het hun taak om men in te laten zien wat hun problemen zijn, en hoe ze hier mee om kunnen gaan. Denk dus niet dat je na een paar testresultaten er van af bent.

Uit je verhaal merk ik op dat je veel spanning/angst ervaart wanneer het gaat om sociaal contact of wanneer je je onder mensen bevindt. Denk niet dat dit abnormaal is, gezien je verleden, want dat is het totaal niet. Ook zeg je zelf dat je een laag zelfbeeld hebt, wat ervoor kan zorgen dat je zo af en toe niet lekker in je vel zit.

Wat ik als eerstejaars Psychologiestudent als advies mee kan geven is het volgende:
-Een laag zelfbeeld zorgt voor angst, depressies en een negatief beeld van jezelf. Probeer bepaalde doelen voor jezelf te zetten, en hier aan te voldoen. Want, hoe dichter jij met je zelfbeeld tot het actuele beeld zit, des te beter jij je zal voelen.
-Probeer stapsgewijs sociaal contact te leggen met anderen. Een gesloten houding richting anderen is niet per se slecht, maar probeer je steeds meer open te stellen. Als je klein begint, zal je zien dat je steeds
minder angst zal ervaren bij anderen in de buurt. (de angst zal dan stapsgewijs afnemen.)

Als laatste wil ik er even bij vermelden dat ik zo goed
mogelijk advies heb proberen te geven. Ik ben 19 jaar, eerstejaars Psychologiestudent en heb over dit onderwerp al enige studie gehad. Maar ik ben geen Psycholoog (althans nog niet..) en dus kan ik niet garanderen dat dit werkt. Ik snap hoe moeilijk je het hebt, en ik hoop dat ik iets heb kunnen bijdragen.

Het klinkt als een Post Traumatische Stress Stoornis. Zelf lijdt ik ook aan PTSS en ben al 10 jaar onder behandeling bij een gespecialiseerd trauma centrum. Ik zal nooit meer volledig kunnen functioneren. In combinatie met mijn persoonlijkheidstructuur hebben de trauma's teveel kapot gemaakt. Waarschijnlijk hebben zich ook veranderingen in mijn hersenstructuur voorgedaan, waardoor ik getriggerd blijf worden, terwijl ik rationeel alles wel op een rij heb. Ik kan echter al 100x beter functioneren dan in het begin. Toen was ik supersuicidaal en angstig. Nu ben ik nog angstig maar kan ik thuis en in vertrouwde, voorspelbare omgeving weer functioneren.
Ga op zoek naar een gespecialiseerd traumacentrum. Echt, er zijn mogelijkheden om 'beter' te worden. En met 'beter' bedoel ik dat je leert beter te functioneren dan je nu doet. Nu dat je geneest en als volledig gezond mens de wereld tegemoet kan gaan. Ga aub niet naar coaches of counsellors, die weten vaak niet eens hoe erg PTSS is. Dat is een serieuze stoornis waar heel zorgvuldig mee dient te worden omgegaan. Sterkte!!
(google; traumacentra)

Angela, ik kan me voorstellen, dat het je duizelt voor je ogen door de hoeveelheid verschillende ideeen en adviezen. Je bent niet alleen hierin, dat is duidelijk!
Je hebt therapieen gevolgd schrijf je, maar niet welke, en ik lees hieruit ook, dat je nu geen therapie meer volgt?
Zo niet: blijf er niet alleen mee rondlopen maar zoek hulp. Dat ben je waard!!
Naast alle andere ideeen heb ik er nog 1 voor je: EMDR.

http://www.emdr.nl

Mischien heb je er iets aan. Het is momenteel een hype: mocht je besluiten dat dit iets voor je is: consulteer een therapeut van bovengenoemde vereniging en laat je doorverwijzen door de huisarts.
Ik wens je enorm veel sterkte en succes!!

Toegevoegd na 1 uur:
Ik heb je reactie onder je vraag geleden en bij het antwoord van Loenie....pffffffff..... je hebt wel enorm veel pech gehad zeg.... zacht uitgedrukt....
Maar je hebt nu dus 2 maanden therapie van een therapeut die je vertrouwt en misschien ga je, als je sterker bent, EMDR doen. Hartstikke fijn allemaal!!!

Je kunt alvast op de site kijken die ik noem, dan weet je wat er gebeurt tijdens een sessie, wat de bedoeling is en er zijn ook video's te zien.
Ik hoop, dat je therapeut je een goede diagnose geeft waar je verder mee kunt.

Toegevoegd na 1 uur:
#geleden# = gelezen.

Je psychologische test is zoals ik uit je reactie lees echt niet goed gegaan. Ik zou dan ook niet veel waarde hechten aan het resultaat van die test.
Is het een idee om ergens anders opnieuw een psychologische test te maken zodat je in ieder geval dan een duidelijker beeld krijgt op welke onderdelen je hulp nodig zou kunnen hebben.
Dat is aan de hand van zo`n test, mits goed uitgevoerd, makkelijker te bepalen.
Je hebt dan meer zicht op wat nou echt de grootste problemen zijn en je kunt dan gericht kijken naar welke hulp je nodig hebt om deze problemen om te lossen.