Wat kan ik doen aan oogproblemen: oogruis, floaters, nabeelden, oogmigraine?

@Diana_700, hoe lang heb je deze verschijnselen al? Ben je al bij je huisarts en een oogarts geweest? Wat hebben deze geadviseerd?

@antoni ik heb het al een aantal maanden. Ja maar der is veder geen behandeling

Als je naar een arts bent geweest wat moeten wij er dan nog van vinden?

Bedoel je met, Er is verder geen behandeling, dat er geen diagnose is gesteld, of dat er wel een diagnose is gesteld, maar dat deze niet te behandelen is?

Het zien van nabeelden en floaters is heel normaal. Dat heeft eigenlijk iedereen, maar als je er niet op let wordt het door je brein automatisch onderdrukt. De meeste mensen moeten echt moeite doen om het te kunnen zien. Echter, als je er wel steeds bewust op let, is het heel storend. En als je denkt dat het een probleem is, let je er automatisch steeds op. Dat geeft stress, waardoor het juist erger wordt. Er zit nu een automatisme in je brein dat steeds 'alarm' slaat bij een nabeeld of floater. Dat automatisme schakel je niet zomaar uit, maar je kunt wel leren om te accepteren dat die beelden er zijn, zonder er een negatief gevoel bij te hebben. Wat mij goed heeft geholpen is ten eerste dat ik op een gegeven moment wist dat het normaal en dus niet ernstig was. Daarmee zijn de beelden niet weg of anders, maar wordt het makkelijker om te accepteren dat ze er zijn. Soms 'speel' ik er ook bewust een beetje mee en probeer ik herkenbare vormen of letters in de floaters te zien. Verder probleer ik te fel licht te vermijden. Ik demp vaak de helderheid op computerscherm en tv en draag buiten vaak een zonnebril. Geef je ogen ook voldoende rust door regelmatig in de verte te kijken. Continu op korte afstand (scherm, telefoon, boek, puzzel, gesprekspartner dichtbij tegenover je) is heel vermoeiend voor je oogspieren. Ga buiten wandelen of fietsen. Luister bewust naar de vogels in bos of park, dat geeft ontspanning. Bij mij verdwijnen de floaters en nabeelden sowieso onmiddellijk als ik uit het raam kijk naar bomen en landschap in de verte. Maar als ik kijk naar een witte muur vlakbij, zie ik van alles bewegen in mijn ogen. Dus laat je niet gek maken, hoe begrijpelijk dat ook is. Uit je vorige vraag (gesteld door Lunia-lunia) maak ik op dat je iets heel vervelends hebt meegemaakt. De artsen hebben naar je oog gekeken en daarin zit geen fysieke schade. Maar mentaal, in je brein, doet zoiets natuurlijk wel wat met je. Dat is niet zichtbaar of meetbaar, maar het is er wel. En dat is logisch. Probeer met iemand te praten of wat je is overkomen en uit je emoties. Het is normaal om daar boos, verdrietig, angstig etc. over te zijn. Dat moet je uiten. Bij vrienden of familie. Of schrijf het op in een dagboek of in een brief aan de dader. Kom je er zelf niet uit, ga dan langs de huisarts en praat er daar over. Niet over de klachten in je oog, maar over de stress van de hele gebeurtenis. Als je dat een beetje kunt verwerken door je te uiten, zul je vanzelf merken dat je brein zich minder focust op de floaters en nabeelden. Uiteindelijk wordt het weer gewoon een automatisme om bij floaters of nabeelden even met je ogen te knipperen, naar iets anders te kijken en er verder geen gevoel of gedachten meer bij te hebben.

Is Diana_700 dezelfde als Lunia_lunia? Antoni stalt een vraag aan Diana_700, en Lunia_lunia geeft daar antwoord op. (Beetje) verwarrend.