Is wekelijks 2,5 uur wandelen teveel voor een volwassene?
Ik ben een vrouw van 34. Ik ben grof gebouwd, niet dik, maar gewoon grote vrouw. Ik wandel elke zondag met een vriendin hetzelfde rondje, 12 km, hondjes mee, we raken niet uitgepraat. De ene keer lopen we ‘m linksom, andere keer rechtsom. Nu is ze verhuisd, en lopen we hetzelfde rondje, alleen starten we nu dus op een andere plek. Sindsdien heb ik er moeite mee het rondje vol te houden. Voorheen deden we er 2 uur en een klein kwartier over, nu 2,5 uur ruim. Ik denk/hoop dat het psychisch is. Ik denk steeds “gelukkig, we zijn er bijna” maar dan moeten we dus nog een stuk, omdat we natuurlijk op een andere plek gestart zijn. Ik heb grote (lompe) wandelschoenen aan, op het end krijg ik amper nog me benen vooruit, het gesprek valt stil, en ik word een beetje kribbig. Soms krijg ik honger, ik wil vooraf niet teveel opeten, dan lijkt het me nog zwaarder. De rest van de dag heb ik amper nog energie voor iets anders. Mijn man zegt dat 2,5 uur wandelen ook niet normaal is, dat dat met evenementen wordt gedaan. Waarom ging het dan hiervoor jarenlang gewoon goed? Het zal toch niet de leeftijd zijn? Andere vriendinnen zeggen ook “jeetje wat een afstand!” Op een doordeweekse dag van ons kind naar school brengen, werken, boodschappen doen, koken, en het huishouden doen, gaat het prima. Maar ook als ik gesport heb ben ik erna erg lui, heb ik het koud, voel ik mij vermoeid. Ik heb sowieso wel dat ik mij op een rustige dag luier voel dan op een drukke dag, maar dat heeft iedereen toch wel?
Als de benzine van je auto bijna op is, ga je toch ook tanken?
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.