Wat te doen tegen misselijkheid als emetofoob?

-Heel rustig blijven ademhalen, dat helpt vaak -Domperidon: een medicijn tegen misselijkheid, te koop bij de apotheek, dat helpt heel erg bij mij. -Sommige mensen drinken cola tegen misselijkheid! Dat schijnt goed te werken maar heb ik zelf geen ervaring mee. Vooral de domperidon raad ik aan.

Afgelopen 2 snowboardvakanties heb ik moeten overgeven vanwege een zware hersenschudding en een virus, echt heel vervelend. Als je heel erg misselijk bent, moet je op bed gaan zitten met je rug tegen de muur (kussen tegen de muur) en proberen zo recht op mogelijk te zitten. Denk daan fijne dingen en niet aan bijvoorbeeld eten of andere onsmakelijke dingen. Zorg voor afleiding, bijvoorbeeld iemand om te praten. Het beste is toch om over te geven omdat dan het slechte uit je lichaam is, maar natuurlijk is dat voor mij makkelijker dan voor jou gedaan. Sterkte :)

Je hebt al antwoorden gekregen op welke medicijnen helpen tegen misselijkheid en braken. Het is beter voor je om verder te gaan met je therapie om de emetofobie te overwinnen. Het gevaar bestaat dat je middelen tegen misselijkheid gaat gebruiken terwijl dat niet nodig is.Dat is niet goed voor je.Beter is om pogingen te doen om te achterhalen waarom je zo bang bent om te braken.Probeer je daar op te richten,en niet op wat misselijkheid tegen gaat.Door er erg op gefocust te zijn kun je jezelf letterlijk misselijk maken. Wanneer je in je therapie leert wat er achter je probleem zit hoeft overgeven niet altijd je hele zwakke punt te blijven.Het kan helemaal over gaan,of alleen wat gevoelig blijven.Al begrijp ik dat je nu sterk twijfelt aan deze bewering van mij.Het is een heel naar en vervelend probleem maar je bent echt in staat om er weer uit te komen. Heel veel sterkte ermee !!

Het hangt er vanaf wat de oorzaak is van de misselijkheid. Maar bij de soorten waar ik mee bekend ben helpt het homeopathische middel Cocculus. Van gember hou ik niet, maar dat is ook een zeer probaat middel tegen misselijkheid. Drink bijvoorbeeld gemberthee. Verder helpt het om flink winden te laten en te boeren. Hoewel dat laatste misschien af te raden is in jouw fobische geval.

Het is heel belangrijk om jezelf in te prenten dat de therapie gaat werken, daar is het tenslotte voor bedoeld! Vooral NIET aan iedereen gaan vragen wat je het beste wel of niet moet doen omdat je dan waarschijnlijk antwoorden gaat krijgen die meer schaden dan baten zeker ten opzichte van medicatie. Buiten dat ben je er dan veel teveel mee bezig, dit geldt ook voor het opzoeken van van alles zoals jezelf zegt,echt NIET meer doen!! Als je hobby's hebt probeer daar dan zoveel mogelijk mee te doen en zo niet verzin dan iets anders wat je heel leuk vindt om te doen zodat je voldoende afleiding hebt en geen tijd om er over na te denken! Ik wens je heel veel sterkte! Groet vlindertje98

Of je een buitenproportionele angst voor braken hebt of niet, het zal je vroeger of later een keer gebeuren. Leg je daarbij neer. Je kunt je beter concentreren op het opvangen van de gevolgen. De maaginhoud is erg zuur. Als die de verkeerde kant opgaat is dat vervelend voor je slokdarm en voor je gebit. Drink daarom water als je misselijk bent. De kans is groot dat je door drinken van water minder misselijk wordt maar als het dan toch gebeurt zijn de gevolgen een stuk minder onaangenaam. Medicijnen tegen braken, voor zover ze bestaan, maken het alleen maar erger. Je zou daarmee ziekmakende maaginhoud belemmeren je lichaam te verlaten. Dat moet je niet willen. Vervelend fenomeen, dat braken. Maar een enkele keer per jaar kan heus geen kwaad. Tegenhouden als het moet wel.

Oeioeioei... Ik wou zeggen therapie, maar dat doe je dus al. Gelukkig maar! Specifieke fobien zijn vrij makkelijk te verhelpen, dus dan kan je beter even doorbijten dan de rest van je leven er last van hebben. Maar goed, dat heeft dus pas effect in de toekomst. Anti-braakmiddelen zou ik niet nemen, tenzij je dreigt uit te drogen. Het is ongezond, maar het is vooral een gemiste kans. Zelf heb ik pyrofobie gehad (vuurangst) en moest ik mezelf eraan blootstellen in kleine stappen. Maar ja, zet die stap maar eens! Als je moet overgeven, hoef je de stap niet te zetten. De angst voelt vreselijk, ik weet het. Ga gerust een potje trillen, luchthappen en janken als het oplucht. Het is niet niks! Maar elke keer dat je overgeeft krijgt de angst minder vat. Ontwijken maakt het juist erger, daarom zou ik dus ook ver weg blijven van braakremmende middelen. Het is beter om, letterlijk, de angst eruit te gooien.

Je gaat niet overgeven. Gemiddeld geven mensen maar heel weinig over, alleen als er echt iets aan de hand is, als ze dus bijvoorbeeld een voedselvergiftiging of een buikgriep hebben, of heel gevoelig zijn voor bewegingen. Pas dus op dat je geen voedsel eet dat over de datum is, en ga niet in de Python of in het schommelschip als je makkelijk misselijk wordt.