Hoeveel procent van ons brein kunnen we zelf besturen?
Het 10% gebruiken van je hersenen is een fabel. Echter kunnen we bijvoorbeeld niet zelf ons hart besturen, onze celdeling zelf bepalen, of ons immuunsysteem zelf besturen.
Hoeveel procent van het menselijk brein kunnen we wel zelf "besturen"? En zit er een soort beveiliging op zoals bijvoorbeeld een firewall op een router, dat ons ervan weerhoudt om deze delen van onze hersenen te benaderen? Of zou het theoretisch mogelijk moeten kunnen zijn om deze delen van je hersenen te benaderen en te kunnen besturen. Zodat we bijvoorbeeld zelf ziektes kunnen genezen bij ons zelf.
In mijn ogen zou het theoretisch gezien mogelijk moeten zijn.
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Ieder mens gebruikt 100% van zijn brein. Neuro-wetenschappers zijn er het tegenwoordig over eens dat wij slechts 5% van ons brein BEWUST gebruiken. 95% wordt onbewust aangestuurd. Het is mogelijk om deze delen van je hersenen te benaderen en bij gebeurtenissen uit het verleden te komen die jij bewust niet meer weet. Zo kunnen we inderdaad bij ons zelf ziektes genezen die psychosomatisch van oorsprong zijn. Er bestaat een zelfhulpmethode om dit aan te pakken: “Progressive Mental Alignment” (PMA). De basis wordt gevormd door recente neurofysiologische ontdekkingen over de werking van het brein. Het is het resultaat van combineren van alle bestaande wetenschappelijke feiten over het brein tot één model, The Unified Brain Model. In dit model wordt duidelijk dat alles wat je ziet, hoort, ruikt, proeft, aanraakt en voelt wordt gecodeerd en opgeslagen. Elk van deze waarnemingen wordt vervolgens voorzien van verschillende codes. De belangrijkste drie zijn: 1) De cohesiecode, 2) De absolute waarde code en 3) De relatieve waarde code De Cohesiecode bepaalt welke combinatie van hersencellen samen een ervaring vormen. Elke keer dat een groep hersencellen samen vuurt, wordt het patroon sterker, gebaseerd op de natuurwet: ‘What fires together, wires together’. De Absolute waarde code bepaalt de identiteit van elk stukje binnenkomend zintuiglijk gegeven door het te vergelijken met eerder opgeslagen, vergelijkbare gegevens. De Relatieve waarde code legt de series fysiologische processen vast die uit het brein voortkomen op het moment dat we iets waarnemen. De relatieve waarde code bepaalt wat gegevens voor ons betekenen. Alle binnenkomende sensorische gegevens krijgen deze codes mee en worden gebruikt als vergelijkingsmateriaal waarmee we ieder moment analyses maken. Deze codes zijn altijd met elkaar verbonden. Zonder hen zouden we eenvoudigweg geen bewustzijn hebben. In uitzonderlijke situaties ontstaat er in het coderingssysteem ‘kortsluiting’. De zintuiglijke gegevens die tijdens zo’n kortsluiting binnenkomen worden verkeerd opgeslagen. Dit heeft een impact op ons zijn en bepaalt onze overtuigingen, handelingen, gedrag en gezondheid. Er bestaat een genetisch beschermingsmechanisme om ons weg te houden van pijn, gevaar en angst en is actief zolang de ‘taalregels’ van het onderbewustzijn dit toestaan. Dit wordt het ''vriendmechanisme'' genoemd en is een centraal element in datgene wat ons denken, onze overtuigingen, beslissingen, gedrag en gezondheid bepaalt.
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
