Regels zijn er om structuur aan te brengen, om mensen te laten weten wat wel en niet mag op de werkvloer, een werkgever kan hier mee doen wat hij wil. De telefoon is een discutabel ding, mag dat wel als je vrouw moet bevallen, je kind ziek thuis zit of als je zit te wachten op een bedrijf dat een afspraak met je wil maken om je wasmachine te repareren? Hier mogen uitzonderingen voor gemaakt worden, als je maar toestemming hebt van de werkleider. Er zullen altijd mensen zijn die regels aan hun laars lappen en ermee weg komen, terwijl een ander hier een officiële waarschuwing voor krijgt, dit hoef je niet zomaar te accepteren als je collega hiermee weg komt, praat met de werkleider en geef aan waarom jij dit niet terecht vindt. Vraag of hij de regels wil respecteren voor iedereen, laat het duidelijk gecommuniceerd worden als iemand tot de uitzonderingen behoort, maar dan ook geen spelletjes op de telefoon voor die persoon. Een werkleider die de regels zelf aan zijn laars lapt, dwingt geen respect af, zal nooit serieus genomen worden. Het is dus vooral in zijn belang dat hij zich aan de regels houdt. Echter regels zijn richtlijnen en tenzij anders omschreven in het contract of CAO geen verplichting, regels kunnen de sfeer op de werkvloer bepalen, een strakke handhaving zorgt voor duidelijkheid, bij het laks omgaan met de regels wordt het een zooitje. Als jij met je telefoon speelt terwijl dit jou verboden is, is dit wel reden tot ontslag, je doet je werk niet naar behoren, verstoort de arbeidsverhouding hiermee, er zullen wel meerdere waarschuwingen aan vooraf moeten zijn gegaan.