Deze baas begeeft zich op glad ijs. Hij neemt de fooi niet in, rekent hem niet tot het loon, maar hij bepaalt wel wat er mee moet gebeuren: Er moet iets leuks mee gedaan worden met het personeel.
Op zich is dat heel nobel, en waarschijnlijk gedaan uit het oogpunt van teambuilding.
Maar wat als iemand niet kan, of als enige niet van bowlen houdt, of gewoon liever geld heeft?
Door het voor te schrijven eigent de baas zich eigenlijk de fooi toe. Toegegeven, hij geeft hem meteen uit en laat het personeel daarover beslissen. Maar hij houdt in feite een vinger in de pap. En dat is een risico als hij de jurisprudentie gelezen heeft.
Ik zou deze baas adviseren om dit te bespreken met zijn adviseur of boekhouder, de jurisprudentie te lezen.
Hij loopt twee risico's: Ten eerste dat iemand zijn fooi echt opeist. Dat kan. Er is jurisprudentie over een ober die dit heeft gewonnen. De baas mag de fooi dus niet afpakken of verplicht aan een bepaald doel besteden.
Ten tweede loopt hij een risico op niet afgedragen premies. Als de belastingdienst oordeelt dat hij zich de fooi toe-eigent en het personeel op een uitje stuurt, dan is dat geld via zijn zaak gegaan en heeft hij niet de juiste premies afgedragen.
Het veiligste houdt de baas zich ver van de fooien.
Tip: Laat je baas deze vraag lezen, dan ziet hij dat zijn - ongetwijfeld goed bedoelde - regel meer haken en ogen kan kennen dan hij verwachtte.