In welke gevallen mag een hulpverlener (sociaal raadsman) zijn mobiel nummer (privé) aan clienten geven?

Als hij of zij dit zelf wil of nodig acht.

Toegevoegd na 25 minuten:
Ik heb rechte lijnen met jeugdzorgers alhoewel dat ongebruikelijk is, ik zou hun vertrouwen nooit beschamen dit door te geven.
Jeugdzorgers kunnen met uit de ouderlijke macht ontzette ouders te maken krijgen die weinig begripvol hun visie uiten.

Ook vind ik dat als pleegouder wij een zorgtaak hebben en dus ook hulpverlener zijn. Dan moet je soms een op een kunnen communiceren.

Sociale raadslieden kunnen zich beschermen tegen repercussies van boze (ex)clienten en er kunnen dus in deze beroepsgroep gedragsregels over het geven van prive-info bestaan.

Toch vind ik het een recht van een hulpverlener om ZELF te bepalen of deze prive gegevens verstrekt.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik veel weet over hulpverleners waarmee ik als pleegouder samenwerk.

Zij weten ook alles van mij en ik werk alleen met mensen , niet met instituten, dat vertik ik.
In kennismakingsgesprekken spreek ik dan ook verwachtingen uit waaraan hulpverleners niet aan MOETEN voldoen maar wat dan bij mij ook een formelere benadering veroorzaakt.

Ik denk wel dat raadsmensen voorzichtig moeten zijn met het afgeven van hun prive gegevens maar het MOET hun eigen keus blijven.

Daar zijn geen regels aan verbonden. Als hij het prima vindt dat cliënten hem privé bellen, moet hij dat zelf weten.

dat mag natuurlijk altijd, of het verstandig is weet ik niet.