Is het verstanding financieel borg voor je kind te staan als je alimentatie expartner al niet kunt opbrengen. Wat zijn gevolgen?

Of het verstandig is, is de vraag, kan je kind dat huis wel betalen, anders is het natuurlijk niet slim om te huren.
Iedere student, HBO en universiteit, heeft recht op een ov kaart, studeren kan meestal wel op reisafstand van huis. Met een laptop kun je ook studeren in de trein.
Als jij de alimentatie niet kan betalen, kun je deze opnieuw laten indexeren, je kunt verlaging of nihilstelling aanvragen.

Ik denk dat je jezelf een aantal vragen moet stellen.. Kun je de financiele zorg dragen voor je kind als hij / zij uit huis gaat wonen? Zo nee dan kan het dus niet. Wellicht dat iemand anders borg kan staan? Oma of opa, iemand in de familie? Het is heel vervelend als je niet kunt doen wat je het liefst wilt doen maar ik denk persoonlijk dat je de situatie alleen maar erger maakt als je de financiele zorg voor een uitwonend kind op je neemt.

Je kind kan ook een uitwonende studiefinanciering aanvragen en wellicht bij iemand die je kent in gaan wonen. Op die manier hoef je geen borg te staan. Zorg dat je kind verantwoording draagt voor haar / zijn financiele situatie. Geef het goedevoorbeeld alles komt goed.

Blijf bij jezelf en zorg eerst dat jou financien op orde zijn voordat je dit overweegt te doen. Heel veel succes!

Om deze vraag goed te kunnen beantwoorden heb je veel meer informatie nodig dan de gegevens die je nu opgeeft.
Allereerst, dat je gescheiden bent en nauwelijks je partneralimentatie op kunt brengen is op zich niet relevant voor deze vraag. Dat is een probleem die eventueel via de juridische weg opgelost dient te worden. Alhoewel ik daaruit wel kan opmaken dat je momenteel een probleem hebt met rondkomen, dát is wel relevant.
Je kind gaat studeren en is dus inmiddels volwassen. Dat is een mooie tijd om met je kind om de tafel te gaan zitten om het e.e.a. over financiën te gaan bespreken.
Jij wilt eventueel borg gaan staan, maar dat kun je alleen als jij en je kind open en eerlijk zijn over hoe de vlag er nu bij hangt. Je kunt het je niet veroorloven om zijn huur daadwerkelijk te gaan betalen, je wilt dus wel op papier een veiligheidsnet zijn (wat een voorwaarde kan zijn van de verhuurder) maar praktisch is dat niet mogelijk.
Dat moet je je kind goed duidelijk maken. Vertel hoe het er bij jou financieel voor staat (als het even kan zonder een verwijtende ondertoon naar de ex-partner toe) en bekijk dan samen de -toekomstige- financiële situatie van kind.
Hoeveel inkomsten heeft hij/zij straks? Hoe hoog is de huur en andere vaste lasten? Hoeveel heeft kind straks om uit te kunnen geven aan eten, kleding en collegegeld en andere zaken? Gaat kind werken? Is het voldoende?
Pas als je zeker weet dat kind in principe rond kan komen van zijn toekomstige budget kun je hiermee instemmen.
Maak ook afspraken over zijn administratie. Als jij borg staat dan heb je ook het recht om te weten of hij het wel allemaal goed doet financieel en administratief. Voor het eerst op kamers is best een financiële uitdaging, een beetje hulp hierbij kan geen kwaad. Spreek bijvoorbeeld af dat jullie een keer per maand samen komen om de rekeningen et cetera te bekijken. Dat kan voor hem heel leerzaam zijn, jij kunt een oogje in het zeil houden en verder kun je na afloop iets gezelligs gaan doen.

Uw kind kan beter mbv stufi en een baan inkomsten genereren en dan pas verdere verplichtingen aangaan.
U kunt beter niet garant staan als u zelf met de hakken over de sloot rond moet komen.