mijn vriendin is sinds gistere begonnen met niets eten haar ouders zijn de hele week s'avonds niet thuis en dan eet ze helemaal niets wat nu?

Zeg dat niet te snel ; een vriendin van mij heeft het gepresteerd om meer dan 8 maanden NIET te eten, viel tachtig kilo af en is sindsdien een wrak. We zijn nu vier jaar verder, en ik vrees dat het einde begint te naderen......
Niet iedereen gaat 'vanzelf wel eten' als ze honger hebben ; een eetstoornis kan heel diep zitten en heel ver gaan. Helaas.

Als er echt sprake is van een eetprobleem gaat ditniet werken

Een eetprobleem plan je niet in.

Denk ik ook daphne. Zoiets plan je niet.

Natuurlijk plan je dat niet in. Maar je wordt wel langzaamaan steeds geslepener. Het begint met dieten, vaak met niet meer snoepen, daarna minder eten. Vaak eten deze meisjes dan nog wel 'in gezelschap', ls het van ze verwacht wordt, zij het minder. Later leren ze allerlei trucs om steeds minder te eten zonder dat het opvalt. (Helaas dragen pro-ana sites daar ernstig aan bij) . Krijgt zo;n meisje de kans om hele maaltijden ongemerkt (ouders zijn er niet) over te slaan, dan zal ze dat doen. Zo gaat het uiteindelijk van kwaad tot erger.
Je plant het niet in, maar je leert wel heel snel heel goed zo in te plannen dat het niet (iedereen) goed opvalt dat je heel slecht (of steeds minder, of zelfs helemaal niet) eet.

Van mij krijgt daphne toch een punt voor haar antwoord.
Ik hou wel van zo'n ludieke aanpak ;-) Ik ga ook nooit direct het doemscenario circuit op want dan vergeet je speelse signalen te geven aan elkaar. Liefs en fijne avond nog!

+

Goei antwoord!!

Levensgevaarlijk,na 1 dag?

Lijkt mij meer een dom meisje due even snel wil afvallen.
En door het gewoon rond te vertellen krijgt ze er ook nog aandacht mee.

@Martine74
Dom meisje?
Je kent haar helemaal niet,en als iemand zo'n manier aandacht zoekt zou er best eens iets aan de hand kunnen zijn.
En misschien heeft ze wel een beginnende eetstoornis,dat begint vaak met gewoon willen afvallen.
En mensen met een eetstoornis hebben vaak nog veel meer problemen,het gaat vaak om veel meer dan zonodig dun willen zijn.
Ik weet dat zelf maar al te goed na veel gesprekken met psychologen,psychiater en therapie.

Nee, Laurena, niet na één dag. Maar dit soort eetproblemen beginnen ergens, en het moment dat je 'de gelegenheid te baat' neemt om en maaltijd over te slaan omdat de nodige sociale controle ontbreekt, is vaak wel een 'breekpunt' bij vrijwel elk meisje met anorexia.
Dat moment, vaak na al een lange periode van niet meer snoepen, minder eten, ongezond lijnen, vaak ook meer sporten, is een soort defintieve "overwinning", een eerste stap op een glijdende weg. Vanaf daar wordt het een lastiger en langere weg terug (ALS dat nog lukt, want niet elk geval van anorexia geneest) en DUS levensgevaarlijk. Het is de meest dodelijke psychische aandoening en een belangrijke oorzaak van overlijden bij met name jonge vrouwen.
Dus ja, levensgevaarlijk. Niet na één dag, maar op het moment dat je leven daadwérkelijk in gevaar is, IS er vaak al geen weg meer terug.
Vergelijk het maar- al is de vergelijking wat gechargeerd- - met je eerste sigaret. Daar ga je heus niet dood aan. Maar als je met vergevordere gevolgschade loopt, is stoppen vaak al geen optie meer.

Laurena weet heel goed hoe gevaarlijk zoiets is
of kan zijn.

Sorry Marleen maar ik beloon jou met een dikke vette - En indien ik elke dag een - kon geven voor dit antwoord dan zou ik het nog doen - haha Jij gaat hier op basis van de beknopte uitleg die de vraagsteller geeft al direct beweren dat iemand levensgevaarlijk bezig is en bovendien ga je ook beweren dat deze persoon al langer met een eet 'probleem' kampt. Redelijk straf en aanmatigend vind ik dat hoor. Stel nu eens dat men bij die vriendin vaak heel laat eet en dat dit een slechte nachtrust of overgewicht zorgt?
Stel nu eens dat die vriendin overdag wel voldoende eet zodat ze 's avonds geen behoefte meer heeft aan voedsel? En wat is er bovendien mis met een beetje vasten?
Lang niet iedereen gaat de anorexia toer op vanwege een paar avonden niet eten.
Even vaak of zelfs vaker zijn dat tijdelijke verschijnsels doch die halen zelden of nooit de media want in zo'n verhaal zit onvoldoende sensatie hé. Dus lang niet iedereen vervalt in de extreme situatie als degene die jij hierboven omschrijft hoor. Sorry hoor,
met alle respect voor de persoon die jij bent maar ik heb het echt niet zo begrepen op die ongefundeerde oordelende toer die jij opgaat in jouw antwoord, vandaar mijn min.
Hopelijk heb je er vrede mee en anders blijf ook jij maar lekker op je honger zitten ;-) Anyway, Have Fun Any Way!

Dat is - natuurlijk - je goed recht. Maar ik ga bij dergelijke signalen liever uit van het ergst mogelijke (waarna het alleen maar mee kan vallen) dan zaken weglachen als iets onschuldigs tot de schade te groot is. En nee, gelukkig valt niet iedereen in een extreme situatie, maar helaas ook heel veel jonge meisjes wel. En als je dat ooit in eigen omgeving hebt meegemaakt of van dichtbij hebt gezien, ben je nu eenmaal liever aan de voorzichtige hand. Alle zaken die jij noemt onder 'stel nu', passen uiteraard niet bij de informatie die vraagsteller heeft gegeven, namelijk dat ze al een tijdje erg ongezond bezig is waar het eten aangaat. Maar als jij dat lachend terzijde wil schuiven en genieten van het uitdelen van een min, moet je dat natuurlijk gewoon doen. Het is uiteindelijk de vraagsteller die uit verschillende antwoorden moet halen wat hij aan informatie nodig heeft, OOK potentiele gevaren of juist onschuldige scenario's. Zonder ze persoonlijk te kennen is het onmogelijk een defiitieve diagnose te stellen, uiteraard. Maar dan liever wel alle mogelijke wegen aanwijzen, en liever een half jaar te snel hulp gezocht dan een dag te laat.

Prachtig antwoord waarin de situatie van meerdere kanten bekeken wordt. Dikke + Liefs en fijne avond nog!

prima antwoord: plus!

Zoals de vraag gesteld is, is het wel iets
meer dan dom. En voor iemand met een eetprobleem smaakt een frietje helemaal niet.
Ook niet na het zwemmen.

Meteen aan alle alarmbellen trekken omdat een pubermeisje iets zegt vind ik ook niet handig. Meteen oordelen dat ze een eetprobleem heeft is behoorlijk kortzichtig.
Élk pubermeisje wil afvallen. En als je ouders weg zijn kun je zelf bepalen. Ik dacht vroeger ook dat als ik uit huis zou gaan, dán zou ik wel afvallen want dan zou ik zelf bepalen. En wellicht kan ze dat frietje weerstaan. En wellicht ook niet.
Ze is een puber momo!
Relax! In 1 week hongert ze zich niet dood en krijgt ze ook geen ernstige eetstoornis. En áls ze die per ongeluk toch heeft dan gebeurd er deze week vast niet iets heel ernstigs wat vraagsteller over een week niet met dr ouders kan bespreken. Zelf gaan klooien zonders ouders, dat is een goed advies...?

Goed advies. als je een week niet eet hoef je je niet meteen zorgen te maken over een eetstoornis of iets dergelijks. + van mij